GERBERA

22.BÖLÜM

Bu bölüm @SelinUyar5  e ithaf edilmiştir.Kendisi en yakın arkadaşlarımdan ve hafif çatlak biridir. Ve kendilerini satır aralarında daha çok çok görmek isterim.

NOT:Bu bölüm sonunda yazar,bir okuru tarafından öldürebilir.Baş harfi; @utopyadegilkikitapya

Ve artık gidiyor,yeni bölümü yazmaya başlıyorum.

İYİ OKUMALAR!

  Hani biraz klişedir ama her hikayenin olmazsa olmazıdır ya,adam;sevdiğini izler.Yüzünün her kusuru,ama ona kusursuz olan yüzünü.Öpmeye dahi kıyamaz ya ona öyle dikkatlice bakarken.Elini yavaşça yüzünde gezdirir,kız göz...

Kestik!

Kestik!

Kesinlikle Kestik yani!Gözlerimi açtığımda,Ekin yanıma yatmış,aramıza da Melek'i yatırmış ikisi de  beni izliyordu.

Ekin beni şeyden izliyordur,şeyden o havalardan.Malum havalar yavaş yavaş soğuyor.

Ne güzel de saçmalıyorsun be Burçak Demir!Helal olsun!

Allah'ım ben neden heyecanlanınca sapıtan gruptanım?

''Günaydın.''dedim gülümsemeye çalışarak.

''Günaydın uykucu anne.Kızım kahvaltısını yaptı ama ben açlıktan ölebilirim.Kalk seni kaçırıyorum.Hatta,seni kızımla kaçırıyoruz değil mi babasının prensesi?''

''Kim?Nereye kaçıyoruz?Ekin bugün işin yok muydu?Aaa,projen!Ekin sen onu götürecektin.''diyerek telaşla ayağa kalktığımda onun yüzünde ki gülen ifade sinirlerimi bozuyordu.

Ne yani ,o kadar saat çalışmıştı ve umursamıyor muydu?

''Ben,sen uyurken götürdüm projeyi.''diyerek o da Melek ile ayağa kalktı.Odadan çıkarken,''Yarın,annemlere yemeğe davetliyiz.Şimdi de üzerine spor bir şeyler giy.''demişti.

Ah,hayır!

Toplu yemeklerden nefret ederim!

Ve nefret etmem için bir ton sebebim var!

Elimi yüzümü yıkadıktan sonra dolabın karşısına geçerek ne giyebileceğime baktım.Ekin'in,siyah bir eşofman ve lacivert bir t-shirt giydiği aklıma gelince dolaptan siyah bir tayt ve gri,uzun ve bol bir t-shirt alıp üzerime geçirdim hızlıca.

Yatağı örtüp,küçük bir çantaya Melek için yedek kıyafet ve bir kaç şey daha koyup elime telefonumu da alarak salona geçtim.

Gideceğimiz yeri fazlası ile merak ediyordum doğrusu.

Geldiğimiz yer bir piknik alanıydı.Ekin,yine insanlardan uzak bir yer seçmiş ve oraya oturmuştuk.Ekin'in hazır aldığı,içinde her türlü kahvaltılığın bulunduğu sepetten,kareli sofra bezini alıp çimlerin üzerine serdim.Kahvaltılıkları da dizip,oyun oynayan Melek ve Ekin'i çağırdım.

Ekin ile ben kahvaltımızı yaparken Melekte onun için getirdiğim küçük topu atıp atıp tutuyor,kahkahaları kulaklarımıza doluyordu.

''Babacığım,at bakalım.''diyen Ekin ellerini Melek'e uzatarak,küçük topu ona atmasını bekledi.

Bende sırtımı ağaca yaslayıp onları izlemeye başladım. Bu görüntü izlemeye değerdi.

Yağmur...Nasıl karnında ki bebeği,onu seven bir adamı düşünmeden kendi hayatına son verecek şeyler yapmıştı? Nasıl? Melek benim öz kızım olmamasına rağmen,ben onu kendi çocuğum bilmiş,ona gerçek bir anne edası ile yaklaşmış ve hemencik benimsemiştim. Bu kadar tatlı bir varlığa nasıl olurda,ona kıyabilecek kadar kendine zarar verirdi?