GERBERA

YILBAŞI ÖZEL BÖLÜM

GERBERA-ÖZEL BÖLÜM

Zaman denen bu kavram,ne de çabuk geçiyordu böyle.Göz açıp kapayana kadar her şey yaşanmış bitmiş oluyordu.

Elim hala karnımın üzerindeyken yatağın üzerinde duran kurumuş yapraklara baktım.Ekin'in benim için sokaktan topladığı kurumuş yapraklar...Ne kadar da güzellerdi,dokunmaya kıyamıyordum,çok narinlerdi.

''Günaydın kıvrışığım.''Sesin geldiği yöne çevirdim bakışlarımı gülerek.

''Günaydın.''

Ekin arkama geçip kollarını karnımın üzerinde birleştirdi.''Nasılmış benim oğlum?''

''İyi senin oğlun,ama bugün çok kıpırdanıyor.''

''Büyüyor annesi,büyüyor.Oğlum olacak be.''

''Karnıma baksana,koca ayıdan farkım yok.''diyerek yüzümü buruşturdum.Aynadaki yansımamıza baktım bir müddet.

Kazağı yukarı sıyrılmış,koca göbekli bir kadın ve ona sıkıca sarılmış bir adam...

''Ama seviyorum bu koca ayıyı.''diyerek yanağıma dudaklarını bastırdı.

''Yapraklar için teşekkür ederim.''dediğimde güldü.

''Ne demek küçük kıvrışık.Hadi kapat şu karnını üşüteceksin.''

Kazağımı indirirken gözüm perdenin arkasında kalan bahçeye takıldı.Dışarısı bembeyazdı.

''Ekin!Hadi dışarı çıkalım!''dediğimde yüzünde mimik oynamamıştı.

''Lütfen,baksana ne güzel kar yağıyor.Kar topu oynarız,karda karnımın izini bile çıkarırım ben be.''diyerek güldüm.

''Ona ne şüphe.Ama olmaz,çok soğuk.Üşütürsün.''

''Çok sıkı giyinirim,söz.Hadi çıkalım.Melek zaten annende,birazdan onu almaya gideceksin,gidene kadar oynayalım.''diyerek gözlerimi açarak gülmeye başladım.

''Yürü Burçak ya,yürü.Bakma öyle.''dediğinde suratını iki avucumun arasına alıp yanaklarından öpmeye başladım.''Ya çok seviyorum seni,çok.''diyerek kolundan sürüklemeye başladım.

Kapıya geldiğimizde üzerime montumu giydim.Siyah eşofmanlı,gri kazaklı, siyah montlu ve kendisinden büyük atkıyı boynuna saran bir Burçak idim şuan.Botlarımı da ayağıma giydiğimde kapıyı açtım.Cidden soğuktu.

Kapının dışında Ekin'i beklerken o çoktan yanıma gelmiş elinde ki şapkayı saçlarımın üzerine kondurmuştu.

''Hadi kar topu oynayalım.''diyerek yere eğilip kar topu yaptım ve Ekin'in kafasına attım.O ise bana garip garip bakıyor,ben güldükçe delirdiğimi düşünüyordu.

''Ruhsuz,oynasana be adam!''diyerek bir kar topu daha attım ve bir kez daha.Ve sonunda o da bana katılmıştı.

Biraz sonra hemen yorulmuş kendimi karların üzerine bırakmıştım.Her yer bembeyazdı.Dünyanın tüm kirliliklerine inat...

Ekin de yanıma uzanınca ona döndüm ve sıkıca sardım kollarımı.

''Üşüdün değil mi?Dedim ama sana.Hasta olacaksın bak kıv...''Onu daha fazla dinlemeden yüzüne kar attım.O kadar şirin ve komikti ki şu an.Karlı yanaklarından öptüm.