SPECIAL CHAPTER 1

13.9K 213 5
                                    

This special chapter will be under Cadmium's POV. Enjoy reading!

Even after a week, the wedding still felt surreal to me. Kira walking down the aisle with that black gown, her crystal tears, her I do... Damn! I could not forget how nervous I was that day. My uneasiness could be measured by the sweat on the side of my forehead, the trembling knees, and the abnormal beating of my heart. I could not even look at her without wanting to claim those red lips. I thought it was the only thing that could calm me during the wedding. And it really did.

Now she's here, lying naked next to me on our master's bedroom. She was still in a deep sleep. Both of us were tired from the exhibitions we made last night, and this morning all we could do is cuddle under the sheets. Her eyes were tightly closed. Her lips were slightly parted and her breath was hot against my skin. I gently caressed Kira's hair as I started to look back on some things in the past.

Nakilala ko si Kira nang magkolehiyo ako. Pareho kami ng kurso. Mas matanda nga lang ako sa kanya ng dalawang taon. Bago pa man siya magpakilala sa akin noon, nagustuhan ko na agad siya. Halata sa kanyang kilos at pananalita na hindi maganda ang kanyang ugali. Ganunpaman, naging interesado ako sa kanya.

Agad ko siyang inaya sa isang date nang magka-usap kami sa garden ng university. Naaalala ko pa noon kung paano niya ako tinarayan. Ilang beses akong napamura noon habang pinagtataasan niya ako ng kilay. Damn! Iyon ang unang beses na nanlambot ang tuhod ko sa isang babae. Yes, before Kira, I had my girls too. Pero ibang-iba siya sa kanila. Dominante siya at prangka. Siya rin ang tipo ng babaeng hindi madaling bumigay. Well, it took me four months to finally bring her out on a date.

Noong unang beses, dinala ko siya sa isang parke. Palagi siyang nagrereklamo dahil maingay daw ang mga bata sa playground, maraming tao at kung anu-ano pa. Alam kong maarte siya kaya inintindi ko na lang. I really like her and I can accept her flaws and all. Truth be told, I got insulted but I didn't let hurt notice what I felt. I was even disappointed with myself. I even got worried thinking that she might decline if I ask her out again.

Totoo nga. Noong inaya ko siya ulit, hindi na siya pumayag. Ayun, kinulit ko nang kinulit. Siguro'y napagod siya sa palaging pag-ayaw kaya pumayag ulit siya.

The second time, I brought her to a resort in Sta. Cruz. May kalayuan ang biyahe kaya minabuti ko nang magdala ng kotse. Ako ang nagmaneho at katabi ko naman siya sa front seat. I opened a simple conversation just to entertain her, but it went deeper. We started exchanging thoughts and life experiences. Magaan siyang kausap kahit minsan ay sarcastic. Doon ko nalaman na hindi niya gusto ang kursong Architectural Engineering. Ang ama niya ang nagpilit sa kanyang kursong iyon. Marami kaming nalaman tungkol sa isa't-isa.

That date seemed to go smooth and fine. Kira seemed to enjoy the beach view and my company. That same night, I directly confessed that I like her. Yet, she doesn't seem to care about it. She wasn't shocked. No blink, no blush. Good thing, Kira didn't walk-out or laugh at me. She stayed beside me and put a sweet smile on her face.

Pagkatapos ng gabing iyon, sunod-sunod na ang pagdi-date namin. Wala namang kaso sa kanya. Hindi na siya tumatanggi. Minsan lang ay hindi natutuloy dahil sa night out nilang magkakaibigan. Talagang nagpapaalam si Kira sa akin sa pamamagitan ng pagtawag o text.

"Black...ano kasi...Xy's bugging me to go out with them, papayagan mo ba ako?" malambing ang boses ni Kira.

Tumikhim ako at pilit na binubura ang ngiti sa aking labi. "Wala namang problema sa akin kung lalabas ka. It's your choice."

"Fine!" Narinig ko siyang may minamaktol pero hindi ko masyadong marinig ang kabilang linya. Pagkatapos noon ay bigla na lang namatay ang tawag.

When The Bitch FallsWhere stories live. Discover now