Online: Dead (GGE Chronicles)

Chapter 35: Don't Hide

 A/N

Nalalapit na po ang pagtatapos ng story na ito, ngayon palang Thank you sa mga readers. 

Sana masupportahan nyo din ang ibang story ko like "Moon My Guardian Ghost, My Sweet Voodoo Doll at Moon and the Angel of Death"

May ibang scifi/action/mystery novel nadin akong sinusalat na hindi ko pa napa-publish, I hope masubaybayan nyo din. ^-^

----------------

Parang hindi ko pa masyadong ma-absorb ang mga sinabi nila lolo Francisco at Lola Anabelle. 

I'm sure ako na ganun din si Daichi.  

Pero kahit papano ay may mas malinaw na  kaming goal para sa lahat ng nangyayari at mga pagbabago. 

Sila Shori at Hayfril pala ang may kagagawan ng lahat. I can't believe na ganito ang kalalabasan na sasangayon kami sa plano nila Lolo at Lola, kasi naman bakit naman kasi nakilala nmain sila bilang baliw na doctor at baliw na nurse. We need to stop those two, mas baliw nga sila. 

"I think for Shori and Hayfril this life is just a game" sabi ni Daichi. 

"This life is like a game? kung ganun hwag nilang kalimutan na kabilang sila bilang player right?" sabi ni AJ.

He has a point, they are not master of this world, kasama sila sa larong ito. 

"Ano na nga ba ang next step natin?" tanong naman ni Angel. 

Nag-isip lang ang bawat isa samin.

"Well isa lang naman ang malinaw sa ngayon hindi ba? we have to stop those two crazy asshole" sabi ni AJ.

"I'm agree with AJ, if do not stop those two, our world is doom" sabi naman ni Daichi. 

"mas matindi pa yata ang mangyayaring gulo, kesa sa pagkakapanalo ni Trump as a President of US" dagdag ni Xy. 

Infairness updated padin pala siya sa news.

"Move on dude, ganyan talaga, may mga nangyayari sa mundo na hindi inaasahan" sabi naman ni Kurt. 

"Wait don't forget guys, we still have to finish the final task, this ridiculous hide and seek" paalala ni Euna.  

"Oo nga pala, kinakailangan nating magbigay ng dalawang eyeballs, 2 brains at 1 heart" nangingilabot ko pang sabi. 

Kahit medyo nasanay na ko sa pagtapos ng buhay ng mga zombies, o kapwa ko tao. Parang hindi ko padin kayang dukutin ang mga organs na yun sa katawan nila. 

"Wait! I don't think we have to this" kontra ni Daichi.

"What?" tanong ko.

"We are really stupid that we played this game" sabay sabunot pa nito sa ulo niya. "there are many lives we sacrificed for this nonsense game" 

Napatingin sakin ang mga kasama ko. 

Tumayo si Daichi at humingi pa ng sigarilyo kay AJ. Napataas kilay nalang ako... at kelan pa siya nagtutong mag-smoke?

Lumabas ito at sinundan ko siya.

"Daisuke? what's the matter with you?" tanong ko. 

"I'm sorry Eve, I'm just confused" sagot nito. "Just give me a minute, I just need to think what will be our next plan" sabi nito.

"Ok, pero Daichi, tandaan mo, hindi na natin mababalik ang nakaraan... hindi naman natin ginusto na magsakripisyo ng mga tao, we are just doing this because we want to survive! we want to stop this madness. At tandaan mo din, I'm here I got your back, mas lalo nating kailangang magtulungan. Tayong lahat" paalala ko sa kanya.