အရူးတစ္ေယာက္၏ကဗ်ာမ်ား

ဆန္႔က်င္ဘက္လားရာမွ တိမ္တိုက္ႏွစ္စင္း

ဆန္႔က်င္ဘက္လားရာမွ တိမ္တိုက္ႏွစ္စင္း

ကြၽန္ေတာ္...အရမ္းလြမ္းတယ္ဗ်ာ
ဘာကိုမွန္း မသိတာကို ကြၽန္ေတာ္ ေသေအာင္လြမ္းေနတယ္..
ခင္ဗ်ား...ဒီေနရာမွာ...႐ွိမေနျခင္းဟာ
ကြၽန္ေတာ္အတြတ္ေတာ့
ႏြားေျခရာခြက္ထဲက ဖားသူငယ္လို
ေသာင္ျပင္မွာ လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့..ဟိုတိရိစၥာန္လို
သိမ္ငယ္စိတ္ ကသိကေအာင့္နဲ
ရင္ဘတ္ထဲ ေဗ်ာင္းဆန္ေအာင္ မုန္တိုင္းထန္ေနတယ္။

ခင္ဗ်ား...သိလား..
ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္ေရာင္စပ္ထားတဲ့ေကာင္းကင္ကို လြမ္းတယ္
မဂၤလာပါလို႔ ႏူတ္ခြန္းဆက္သံကို...လြမ္းတယ္
ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့တဲ့
သမိုင္းတစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္လြမ္းတယ္...
စိတ္ပါမွ စကားျပန္ေျပာတတ္တဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕အက်င့္ေလးကို လြမ္းတယ္..
ၿပီးေတာ့..ခင္ဗ်ားရဲ႕အသံကို ကြၽန္ေတာိလြမ္းတယ္...
ေနာက္ဆံုး..
ခင္ဗ်ားဆြဲေပးမယ့္..ပံုတူေလးေတာင္ ကြၽန္ေတာ္လြမ္းေနတယ္။

ခင္ဗ်ား..ဒီမွာမ႐ွိတာဟာ
စိတ္အားငယ္သူအဖို႔..
ဆက္ေျပးဖို႔.. ခြန္းအားေလ်ာ့နည္းေစတယ္
ကြၽန္ေတာ္က သူရဲေဘာေၾကာင္ေကာင္
အဲဒါေတာင္ ခင္ဗ်ားကို ေဖးမခဲ့မိတယ္ေနာ္
အဲဒါအမွန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
အခုက စိတ္အားငယ္ျခင္းဟာ သံေခ်းတတ္လာတာ
ဒါေပမယ့္... ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္မွ
ကြၽန္ေတာ္ကို..ငဲ့ၾကည့္စရာမလိုဘူးေနာ္။
ကြၽန္ေတာ္ကကြၽန္ေတာ္
ခင္ဗ်ားကခင္ဗ်ားေလ...
ဒါေပမယ့္...
ရယ္စရာ..ေကာင္းေနတာက
ခင္ဗ်ားကို...ကြၽန္ေတာ္လြမ္းေနတယ္....။
Dec3.2016
Minsetwai