Mafyanın Esiri

Yardım..

Yiğit'in ağzından,

Gözlerimi yavaşça açtığımda merak ve endişeyle bana bakan Egemeni gördüm. Yattığım yerden doğrulup ayağa kalktım. Etrafıma baktığımda neler olduğunu anlamaya çalışıyordum. Hatırladığım en son arabanın lastiği patlamıştı,bende arabadan inip bagajı açmıştım yedek lastik için.

Ensemdeki sızıyla bir anda yere düşmüştüm. Gözlerim kapalıyken gördüğüm son yüz gözümün önüne geldi.
Derin!

Hatırladığım şeyle yanımda duran Egemen'e yaklaştım.

"Nefes nerede? Arabada mı?" diyerek hem Egemen'e hem de arabaya baktım.
İçimde hissettiğim korkuyu bastırmak için.

"Yiğit.." dediğin de kaşlarımı çatıp yakasından tuttum Egemenin.

"Gevelemeyi bırak Nefes nerede? " dediğimde derin bir nefes verip,

"Derin, Nefes'i kaçırmış!" duyduğum şeyle ellerimi yavaşça indirdim.

İçimdeki endişe yerini öfkeye,nefrete ve daha çok şeye bırakıyordu.

Nefes, şimdi o manyağın elindeydi ama ben hiçbirşey yapamıyordum.

Yanımdan almıştı onu.

Koruyamadım ben sevdiğim kızı..

"Allah kahretsin lan!!' diye bağırdım.

Egemen, yanıma yaklaşıp omzuma elini koydu.

"Yiğit, sakin ol. Nefes'i bulacağız." dediğinde kendime hakim olamadan bağırdım.

"Nasıl lan nasıl! Nefes, şimdi Derin'in elinde. Ne-neler yapar ona." dedim. Sesim titremişti,ona bişey yapacağını düşününce.

Ellerimi saçlarımdan geçirdim öfkeyle. Bunu yaparken saçlarımı da çekmiştim. Canım yansın istiyordum. Ama hiç bişey Nefes'in yanımda olmayışı kadar yakmıyordu canımı.

Aradan geçen birkaç saatte aramadığımız yer, girmediğimiz mekan kalmamıştı ama hiç bir yerde yoktu. Derin'in peşine tüm adamlarımı yollamıştım ama hep eli boş dönüyorlardı.

Son gittiğim mekandan da eli boş çıkmıştım.

Ayağımı gazdan çekip frene bastım. Eve gelmiştim. Sinirle arabadan inip evin önündeki adamlara baktım.

"Egemen nerede lan!" diye sordum.

"Bilmiyorum Yiğit bey." diyen adama yaklaşıp yüzüne yumruk attım.

"Ne demek bilmiyorum. Bir daha bilmiyorum lafına duymayacağım, yoksa hepinizi öldürürüm!" diyerek adamı itip eve doğru yürüdüm.

Öfkemi bir yerlerden çıkarmak istiyordum. Biliyordum böyle yapınca hiçbirşey değişmiyordu ama sakin olamıyordum.

Eve girdiğim de Asya'yı ağlarken bulmuştum. Beni gördüğünde hızlıca ayağa kalkıp yanıma geldi. Karşımda durduğunda canım bir kez daha yanmıştı.

Gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuş öylece ağlarken bana bakıyordu. Bişey söylememi bekliyordu ama diyecek bişeyim yoktu.