Sides of Love|SaiDahMo

-11-

Sana's PoV

Habang papalapit ang araw na ayoko pang mangyare, lalong nakikita kong nawawalan na ng sigla si Dahyun.

I know she's so much affected about this. Ayoko talagang umalis pero wala akong magagawa.

This day, we're here in the Namsan Tower. Napagdesisyunan naming gumala dahil wala naman kaming scheds. Magkahawak lang kami ng kamay ni Dahyun habang nakaupo sa isang bleachers.

Pagod na daw siya. Kanina pa kase sila nagtatatakbo ng mga kaibigan namin...

Habang pinanonood ko silang masayang nagkukulitan it was a very special moment for me.

Why? It's because everything about our group is a big treasure for me.

Last two days and this is it. Pansamantala akong aalis, mawawala ako sa tabi nila, sa tabi niya ng maikling panahon.

Sana kayanin ko, sana pagbalik ko walang magbabago.

"Hey Squirrel you're spacing out!" Dahyun pinch my cheek.

"Yaaaah. Waeyo?" I said cutely.

"I was asking, bakit ang hot mo?" she asked shyly.

"Pinagnanasaan mo talaga ako noh?" I smiled playfully. That's why nakatanggap ako ng isang malakas na hampas sa kanya.

"Aray naman!" pagdadrama ko at palagay kong pinaniwalaan niya.

"Gosh. Sorry Squirrel ko." she apologized. Ang lambing ng pagkakasabi niya. "Ikaw naman kasiiii kung anu-anong lumalabas sa bibig mo." sabi niya at yumakap sa akin.

"Hoy! Di pa kayo naumay sa isa't isa?" sigaw ni Chaeng habang nakaside hug siya kay Minari.

"Hoy ka rin. May pangalan kami smolbean!" I shouted back.

"Minatozaki makapagsalita ka matangkad ah?" bulyaw naman ni Chaeng.

"Oo, matangkad sayo." tsaka ko siya binelatan.

"Basag ka smurf?" pang aasar ni Tzuyu. Umiiral ang pagiging evil maknae niya.

Kaya ngayon natuon ang pansin ni Chaeng kay Tzuyu hahaha.

"Natatalo talaga si Chaeng sa sarili niyang pang-aasar." naiiling na sabi ni Dubu. "Sana, what if the fans asked kung asan ka?" tanong naman niya sa akin.

"Family matter okaya other sched lang naman ang isasagot. Manager oppa can handle it." I smiled at her.

"Mahirap mag-adjust pag nawala presence mo." nakasimangot na sabi niya.

"Masasanay ka din tofu." sagot ko sa kanya.

"Ayokong masanay ng wala ka." parang batang sabi niya at sumiksik sa akin. Naglalambing nanaman ang agilang 'to.

"Aww. Two months lang yun. Sandali lang ako." sabi ko na lang sa kanya. "Naibilin na kita kay Momo kapag wala kang kadaldalan free naman lagi si Jokbal." sabi ko sa kanya. May tiwala nga talaga ako kay Momo kahit alam kong mahal niya si Dahyun wala akong karapatan patas naman akong lumaban. Pagmamahal lang naman ni Dubu ang pinanghahawakan ko.

Bago maggabi nakabalik na kami ng dorm. Dahil pareparehas silang mga pagod ayun, kanya kanyang hilata sila pero ako dumiretso ako sa kwarto para ayusin yung mga gamit ko, I still have one day starting tomorrow to be with them bago ako tuluyang bumalik ng Japan.

Inaayos ko na yung gamit ko para bukas sa last bonding ko kasama sila wala na kong problema sa mga gamit ko.

Biglang pumasok si Jihyo-unnie dito sa kwarto kasunod niya si Minari.

"Oh? Squirrel... Sa makalawa pa alis mo ah? Sinisettle mo na agad gamit mo?" tanong ni Jihyo-unnie.

"Oo unnie. Para wala ng sagabal bukas ng gabi para tuluy-tuloy na." tumangong sabi ko.

Bago ko makalimutan may nilabas akong paper bag ibibilin ko 'to kay Jihyo-unnie.

"Ahm unnie, habang wala ako paisa-isa mong ibigay yung mga bundles ng chocolates na 'to kay Dubu every 3 days kakasya yan for the whole two months." hiling ko sa kanya.

"Wow. Effort." sabi ni Minari.

"Paalis na lang may pampakilig pa? Iba ka talaga Sana." nakangiting sabi niya at kinuha yung malaking paper bag na yun.

"Wala na bang atrasan 'to?" tanong ni Mina.

"Wala na. Wala narin namang magagawa eh." I smiled bitterly. Ilang beses ko na bang nabanggit yang 'walang ng magagawa' na yan. Yun naman kase ang totoo eh. Bakit ba ko naging anak ng isang business tycoon?

Nagkwentuhan lang kaming tatlo habang nag-iimpake ako ng gamit.

Ilang oras rin akong nag ayos ng gamit. Marami-rami rin ang dadalhin ko aabot din kase ng 2 months ng wala ako.

Lumabas na nga rin si Jihyo-unnie ng kwarto. Si Minari naman pinuntahan daw yung mga baliw sa sala.

Medyo nawala ako sa pag iisip ko ng biglang magring yung phone ko.

Appa Calling...

"Yes Appa?"

"What time is your flight next morning?"

"7am."

"I'm going to pick you up. You're grandpa wants to see you as soon as possible."

"Okay Da, noted."

End convo.

When it comes to my grandpa everything is getting complicated.

Everyone is seems controlled because of him.

And my father don't have to do about it.

I hope there's no wrong thing would happened to me while I'm still there.

As I finished what I'm doing I went straight to my bed. I'm really tired for this day.

Nakatingin lang ako sa kisame dahil hindi pa naman ako inaantok.

When someone entered my room, so I pretend that I'm asleep.

"Aww. Tulog na pala ang Squirrel ko." it was Dahyun.

Naramdaman kong umupo siya sa tabi ko.

Naramdaman ko ring sinusuklayan niya yung buhok ko gamit yung kamay niya.

I felt her comfort, she was sitting next to me and I feel comfortable.

"I wish I could stop the time. Gusto ko ganito na lang tayo. Hindi ko alam kung kakayanin ko ang dalawang buwan na wala ka." she whispered. "Kung may magagawa lang ako para wag ka ng umalis." she continued.

Hindi na ko makapagpigil kaya bumangon ako para yakapin siya.

"I'll miss you my dubu." I whispered between our hugs.

"I thought you're asleep. You fool me!" naasar na sabi niya.

"Sino ba naman kaseng papasok sa kwarto ko at biglang nagdadrama?" katwiran ko.

"Hindi mo kase alam yung mamimiss kitang bwisit ka." parang bata niyang sabi.

"Dalawang buwan lang yun. Sabi ko naman sayo mabilis lang yun." sabi ko naman sa kanya.

"Dito ako matutulog sa tabi mo ah?" sabi niya sa akin.

Humiga naman ako dahilan para humiga rin siya.

"Okay let's sleep together." natatawang sabi ko.

"Landian again?" biglang bumukas ang pinto at inuluwa nito si Minari.

"Makikitulog ako dito unnie." sabi ni Dahyun.

"Edi wao. Matutulog nadin ako." sabi niya tsaka humiga sa kama niya.

"Sleep kana Squirrel. Hihintayin kong makatulog ka." nakangiting sabi niya.

"Hmm okay. Good night. I love you dubu." nakangiting sabi ko at hinalikan siya sa noo.

"Good night. I love you too."