Hani duygularını korumayı öğrenen Sinem Ulusoy vardı ya, saniyeler içerisinde ölmüştü o ruha sahip kız. Telefonu kucağına düşerken, uçuşa geçen uçak sanki bir çukurdu.
İçi derince açılmış, topraklar yan taraflara atılmış, Sinem içine atılmıştı sanki. Okuduğu her satırda üzerine toprak atılıyor, nefesi kesiliyordu.
Seslice yutkunup Kutup'a dönerken, kaşlarını havalandırarak dolu dolu gözleriyle, tane tane sordu.
"Yusuf'uma bir şey olmadı değil mi abi?"
Kutup itiraz etmedi bu defa Sinem'in abi demesine.
İlk zamanlarda fazlaca lafı ağzına tıkamış, Kutup'a alıştırmıştı onu.
"Abi sıfatına layık birisi değilim ben" derdi her defasında.
Ama şimdi ilk defa abilik iç güdüleriyle hareket ediyor, Sinem'i bedenine yaslayarak saçlarını okşamaya başlıyordu.
Sinem'in acı feryatları uçağın içinde yayılırken, etraftaki tüm yolcular ikiliye izleyerek ne olduğunu bilmeden vahlanıyorlardı.
Oysa beş yaşında minik bir bedenin, dünyaya veda ettiği bilselerdi hepsi hıçkırıklara bulanır, yürekleri yanardı.
Bölüm ya bugün geceye doğru, yada yarın gelecek :)
YOU ARE READING
PALYAÇO -Tamamlandı-
Romance"Ben seni affettim Sinem, sende kalbini kıran Yusuf'u affet. Gitmek zorunda kaldığın için elim kolum bağlı, ne zaman istersen söyle yanına gelirim. Tamam mı?" Neredeydi o asabi Yusuf? Yusuf, hasret kalacağı bu kokuyu derin derin içine çekerken, Sine...
