ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ဒီေန႔ ကံေကာင္းျခင္းေတြပဲ ေရာက္လာလိမ့္မယ္လို႔ ေတြးထားေပမယ့္... ကၽြန္ေတာ့္အေတြးက တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲသြားခဲ့တယ္...
" Abeoji... ကၽြန္ေတာ္ လက္မထပ္ခ်င္ဘူး... "
" Yeol ေလးရယ္... Abeoji တို႔လည္း မင္းကို ဘယ္လက္ထပ္ေစခ်င္ပါ့မလဲ? ဒီသားေလးတစ္ေယာက္ပဲ ရွိတာေလ... "
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာ ညိႇဳးႏြမ္းစြာနဲ႔ Omma ကို လွည့္ၾကည့္ေတာ့ Omma က မသိမသာေလး ကၽြန္ေတာ့္ အၾကည့္ကို လႊဲသြားတယ္...
Abeoji ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Abeoji က ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္႔ၿပီး စကားဆက္ျပန္တယ္...
" ဒါ Pyeha ရဲ႕ အမိန္႔ေလ... Abeoji လို ၿမိဳ႕စားအဆင့္က Pyeha ရဲ႕ အမိန္႔ကို ဘယ္လို လြန္ဆန္ႏိုင္မွာလဲ? သားေလးရယ္... အိမ္ေရွ႕စံကလည္း သားကို သေဘာက်မွာ မဟုတ္ပါဘူး... "
ကၽြန္ေတာ္ ဝတ္ရံုစကို လက္ထဲ က်စ္ေနေအာင္ ဆုပ္ထားရင္း...
" ဟုတ္ပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္လည္း သိတယ္... ကၽြန္ေတာ့္ကို သူက ဘယ္လိုလုပ္ သေဘာက်မွာလဲ? သူနဲ႔ လက္ထပ္လိုက္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝက သြားၿပီေလ... ဘာတဲ့? အိမ္ေရွ႕မင္းသားရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္? ရွက္စရာေကာင္းလိုက္တာ... ေယာက်္ားအခ်င္းခ်င္းႀကီးကို... "
ထိုအခါက်မွ Omma က ကၽြန္ေတာ့္ ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ ပုခံုးကို လာကိုင္ၿပီး... ...
" Aww... Yeol ေလးရယ္... သားေလးက အိမ္ေရွ႕မင္းသားနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ လက္ထပ္ရတယ္ဆိုတာ တစ္တိုင္းျပည္လံုး သိေနတာပဲကို... ရွက္စရာေတာ့ မရွိပါဘူး... "
" တစ္တိုင္းျပည္လံုးသိလို႔ ရွက္တာေပါ့, Omma ရယ္... ဘယ္သူကမ်ား မိုးေခါင္ရင္ မိုးေခါင္တဲ့ႏွစ္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေနဆဲဘုရင္ရဲ႕သားေတာ္ျဖစ္တဲ့ အိမ္ေရွ႕မင္းသားနဲ႔ အဲ့ဒီ့ဘုရင္ရဲ႕ ၅ ဝမ္းကြဲ ေမာင္ႏွမထဲမွာမွ အငယ္ဆံုးကေမြးလာတဲ့ သားသမီးအႀကီးနဲ႔ လက္ထပ္ေပးရမယ္လို႔ ေျပာခဲ့သလဲ မသိဘူး... " လို႔ ကၽြန္ေတာ္ အင္တင္တင္ႏွင့္ ျပန္ေျပာလိုက္မိတယ္...
Omma က ကၽြန္ေတာ့္ပုခံုးကို ဖြဖြေလး တစ္ခ်က္ရိုက္ရင္း...
" ဟယ္... အမေလး... အဲ့ဒီ့လို မေျပာရဘူး... ဒါဟာ မိုးနတ္မင္းႀကီးခ်မွတ္သြားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းပဲ... မိုးေခါင္ရင္ ဒီလိုပဲ မဂၤလာပြဲကို လုပ္ကိုလုပ္ရမယ္... "
YOU ARE READING
A Betrothal
Fanfiction(Complete) About a boy who has to marry the Crown-Prince of Joseon, according to the direction laid down by a guardian spirit
