သူ႔စကားကို ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္ပါဘူး...
ကၽြန္ေတာ္က မေတြးေတာတတ္ေလာက္တဲ့ထိ ႏံုအ,တဲ့ ပိန္းတိန္းတိန္း ငတုံးမို႔ ထင္ပါရဲ႕...
သူ ဘာကို ဆိုလိုမွန္း ကၽြန္ေတာ္မွ ေသခ်ာမသိတာပဲ...
" Yeol, မေျဖခ်င္ဘူးလား? "
သူက ကၽြန္ေတာ့္ လက္ကိုကိုင္ၿပီး လႈပ္လိုက္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ အသိျပန္ဝင္တယ္...
" ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္ေတာ့ဘူး, Se... Eh... Hyung... "
သူက ျပံဳးလိုက္ရင္း...
" ဘာကို နားမလည္ႏိုင္ ျဖစ္ေနတာလဲ? "
" Hyung က ကၽြန္ေတာ့္ကို... ဟင့္အင္း... ဘာမွ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး... "
" Hmm? "
" Hyung ရဲ႕ လက္အစံုကို ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲ ဆုပ္ကိုင္ထားႏိုင္ပါတယ္... Hyung သာ ဆႏၵရွိရင္ေပါ့... "
သူက ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းကို ဖြဖြေလး ကိုင္ၿပီး...
" အို... ဘယ္လို ေျပာလိုက္တာလဲ? ဆႏၵက အၿမဲရွိတယ္... ေဟာ့ဒီ့ကလူႀကီး အသက္ရႉရပ္မွပဲ အဲ့ဒီ့ ဆႏၵက ရပ္သြားမွာ... ကဲ... လာ... မ်က္ႏွာ သြားသစ္ၾကစို႔... "
ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ေပ်ာ္ေနမိျပန္တာပဲ... တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဝမ္းနည္းမိတယ္...
သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္မွ ခ်စ္ရဲ႕လားလို႔ ေတြးမိရင္းေပါ့...
ကၽြန္ေတာ္တို႔္ ၂ ေယာက္ အခန္းျပင္ကို ထြက္လိုက္တာနဲ႔ အဘိုးေရာ အဘြားေရာကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကတယ္...
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔သူ႔ရဲ႕ ရွည္လ်ားတဲ့ အရပ္အေမာင္းကို အဘိုးေရာ အဘြားကပါ သေဘာက်ေနၾကတယ္...
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရမိုးခ်ိဳး မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးေတာ့ အဘိုးနဲ႔ အဘြားက မနက္စာ ျပင္ဆင္ၿပီးေနၿပီ...
မနက္စာစားၿပီးတာနဲ႔ အဘိုးေရာ အဘြားေရာက စားေသာက္ဆိုင္ဖြင့္ဖို႔ လံုးပမ္းၾကတယ္...
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Seja Jeoha လည္း တက္ညီလက္ညီပဲ ဝင္ကူေပးၾကတာေပါ့...
သူတို႔အတြက္ သားသမီးလိုအပ္တယ္ဆိုတာ မွန္တယ္ေလ... အခု အသက္ႀကီးေနၾကၿပီျဖစ္တဲ့ အဘိုးနဲ႔ အဘြားကို ဘယ္သူေတြက ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္မွာတဲ့လဲ?
BINABASA MO ANG
A Betrothal
Fanfiction(Complete) About a boy who has to marry the Crown-Prince of Joseon, according to the direction laid down by a guardian spirit
