H18-D3

1.8K 91 6
                                    

Het is zondag en dan gaan we eindelijk naar de adressen.

En tussen mij en Liam.. het is ongemakkelijk geworden.. als we elkaar aanraken lijkt het alsof we beide 627 meter de lucht in springen.. figuurlijk.

Maar je snapt het.

We stappen beide achterin de taxi.

Ik zeg het eerste adres en de taxi rijd er heen.

*

Het was een half uurtje rijden en we staan nu in een rijke buurt voor een grote huis.

'Laten we aan-' ik stop Liam.

'Liam. Ik dacht dat ik het kon maar ik kan het niet!' Hij kijkt me niet begrijpend aan. 'Ik kan er niet mee leven of ik hier nou afgewezen sta of dat ik een jongen voor me hebt die mij ook leuk vindt!'

Hij kijkt door dringend in mijn ogen.

'Bo Bennet.' Een glimlach vormt op zijn lippen. 'Wil je mijn meisje zijn?'

Ik begin te blozen al lag dit erg voor de hand.

'Ja. Ik wil je meisje zijn.' Hij zoent me vurig. 'Nou laten we nu aanbellen!'

Ik bel aan en nog geen drie seconden later doet een brede sterke donkere man open. Hij is erg groot en erg kaal....

Hij heeft een zwart pak aan met een grijze das..

'Wat moeten jullie?' Zijn stem is erg zwaar en donker. Ik kijk naar zijn riem en.. en een pistool.

'Oh wij komen voor menee-' de man onderbreekt ons. 'Meneer Diaz is er niet.'

'Wilt u tegen meneer Diaz zeggen dat Lindsey en Howard hier zijn geweest?' Vraagt Liam beleefd. De grote meneer knikt.

Zijn hand gaat langzaam naar zijn pistool.

'RENNEN!' Schreeuw ik en we zetten het op rennen. We horen schoten en we beginnen beide harder te rennen. En harder.. en harder..

Dan horen we de schoten niet meer.

We hijgen het beide uit tegen een muurtje aan.

Ik kijk Liam bezorgd aan.

'Ik.. ik denk dat.. dat' ik stop even omdat ik buiten adem ben. 'Lola gelijk heeft.'

'Inderdaad. Deze mannen zijn gevaarlijk. We moeten ze stoppen.' Zegt Liam.

'Je bent niet gewond toch?' Vragen we dan tegelijk aan elkaar. 'Nee.' Zeggen we beide met een glimlach terug.

*

'Dwingen ze u?' We lopen tegelijk onbeleefd het kantoor in van de gast die hier alles runt.

Hij is druk bezig met papieren in te vullen.

Ik sluit de deur achter me dicht.

'O hallo kan ik wat voor jullie doen?' We gaan beide zitten.

'Dwingen ze u?'

Hij weet precies waar we het over hebben.

'Hoe weten jullie dat?'

'Dat doet er niet toe. We moeten alleen weten of ze u dwingen.' Zegt Liam eisend.

'En waarom zou ik?'

'Omdat ik niet denk dat de regering wil weten dat de 5 miljoen euro zo maar verspild is.'

Hij is stil.

'Ja ze dwingen me.'

'Dus dat is het!' Zegt Liam. 'Wat?' Vraag ik. 'Elke maand komen hier 12 mensen met pakken aan en lopen zomaar het internaat in en na precies 56 minuten lopen ze weg. Ik heb het getimed.'

'Ja. Ze komen met pistolen en dwingen me om geld op hun rekening te zetten.' De directeur kijkt ons ernstig aan.

'Maar jullie moeten je er niet mee bemoeien! Het is te gevaarlijk.'

'Meneer.. sorry om dit te zeggen maar dan bent u helaas al te laat.'

We staan beide op en de man laat zijn papieren uit zijn hand vallen.

'Jullie gaan dood.'

'Die mannen zijn te gevaarlijk.' Zegt Liam.

'Jullie kunnen het niet alleen!'

'Wat wilt u doen!? Mee gaan!?' Hij is stil en wij lopen het kantoor uit.

======
Hey Peepz,
❤️
Ciao👋🏼👋🏼

Jongensinternaat, Oeps. Deel 1, 2 , 3, 4 ✅ 5✏️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu