Jongensinternaat, Oeps. Deel 1, 2 , 3, 4 ✅ 5✏️

H34-D4

~Kylie Manchester~

//#\\

Dan zie ik 1 staan.. een onderzoeker..

De woede borrelt in me op..

Godverdomme!

Ik heb 3 dagen geskipt van school omdat ik gwn so sad ben om Thomas.. en het helpt al helemaal niet om in dezelfde appartement ding te slapen!

Samen tv..

Samen badkamer..

Samen alles!!

En allemaal door hun! Als hun er niet waren had ik nooit hier heen hoeven komen en het zal me liefdes verdriet besparen..

Want Thomas houdt niet van me..

Dan net om de hoek komt Thomas en de rest.. wat me nog bozer maakt.

Ik zal ze eens de waarheid vertellen!

Ik ren naar de onderzoeker toe en til hem bij zijn kraag op.

'JULLIE ZIJN EEN STEL ACHTERBAKSE SLETTEN!'

'M-Mevrouw Manchester laat me los.'

'KIJK DAN!' Hij heeft zijn ogen van bangheid dicht gedaan. 'KIJK DAN WAT JULLIE MET ME HEBBEN GEDAAN!' Schreeuw ik boos uit. 'ME EEN BEETJE DWINGEN OM
DIT TE DOEN! GODVERDOMME IK WOU DAT JULLIE HELE SOORT NOOIT GEBOREN WAS!' Ik duw de gast hard tegen de muur aan en draai me om.

Iedereen, inclusief mijn vrienden, kijken me enig sinds bang en geschrokken aan.

Ik zucht en glimlach. Ik veeg mijn kleding af en loop heupwiegend met een echte glimlach weg.. alsof er niks gebeurd is...

Maar zodra ik de hoek om ben ren ik weg.. naar de wc's I know lekker basic weer Ky maar het is.. het is niks voor niks basic!

Tranen stromen over me wangen..

Dat ik zo tekeer ben gegaan in het bij zijn van mijn vrienden! Van.. Thomas.

Het maakt me niks uit wat hij zegt! Ik hou van hem en ik zal altijd van hem houden!

Ik kijk mezelf verloren aan in de spiegel.. dan doet iemand de deur open en een jongen komt tevoorschijn...

Aangezien er geen meiden wc's zijn.

'Kylie.' Zegt de jongen die ik niet ken.. ik heb hem wel eens een keer gezien maar nog nooit mee gepraat.

Ik veeg mijn tranen weg.

'Hi.' Zeg ik met een brok in mijn keel. Hij loopt naar me toe en omhelst me. Ik begin harder te huilen. 'Het komt goed.' sust de jongen mij.

WAAROM KAN NIEMAND ZO ZIJN OP DE WERELD!?

ik zet een stapje terug en veeg de tranen weg. Een luide snik verlaat nog snel mijn mond. 'Wie ben jij en waarom doe je zo aardig?'

'Ik ben Max en je ziet eruit alsof je een knuffel kan gebruiken dus ja...' hij haalt zijn schouders op. 'moet ik dat negeren dan?' ik lach even en schudt mijn hoofd.

Hij heeft bruin haar wat in krulletjes op zijn hoofd ligt, wat cute op zijn hoofd ligt. Hij heeft blauwe ogen wat met zijn bruine haren erg uitspringen. Zijn witte tanden zijn niet te missen en dan komt het beste. DIE KAAKLIJN. Mijn type, en volgens mij ook die van mijn voorouders als ik naar de aangetrouwde mannen kijk, zijn strakke kaaklijnen. 

De bel gaat. 'Ik moet gaan.' Zegt hij twijfelend of hij wel moet gaan. 'Red je je?'

'Al een half jaar.' zucht ik en ik draai me om naar de spiegel. 'Ga maar.' zeg ik als hij twijfelend blijft staan. 'Je wilt niet nog later komen.' hij draait zich om en opent de deur. 'Kom vanmiddag in de pauzes naar me toe. Ik moet je wat vragen.' Hij kijkt me nog even aan en knikt. Dan loopt hij weg.

Misschien moet ik ook naar les.

Nee toch niet.

=======

Hey Peepz,

Sorry voor de late late laaaaaaaattttttteeeeeee update. 

Ciao