"16- Böyle bitmemeli!"

94.1K 3.5K 227
                                    

Azıcık +18 yerler var, minikler kapatın gözleri :)  Zaten benim en büyük +18'im öpüşmeleri, ki bence bu da +18 :)))

Sabah uyanınca boş yatağı görmemle kaşlarımı çatmıştım. Serhat neredeydi ki? Ayağa ve banyoya koştum. Ama orada da göremeyince, aklıma bir kaç gün önceki telefon konuşması gelmişti. Başına bir şey mi geldi korkusu ile koşarak aşağı indim. 

Serhat mutfakta kahvaltı hazırlıyordu. Lan oha! Kahvaltı ve Serhat! Gözlerim şaşkınca açılırken "Ne yapıyorsun?" diye sordum. 

Bana muhteşem gamzesini sunarak gülümsedi, yanıma gelip dudaklarıma bir öpücük bıraktı. 

"Güzel karım için kahvaltı hazırlıyorum." 

Ah bu bir rüyaysa uyanmak istemiyordum! Ulan bu herifin içinden ne romantik biri çıkmıştı. Isırırım kız seni! 

###

Kahvaltımızı yaparken, her ne kadar o konunun açılmasını istemesem de açılmıştı. 

"Bugün hastaneye gideceğim, ailesini ikna etmek için." 

Yutkunmuştum, içimde bir umut vardı. Kabul edecekler miydi bilmiyordum. Umarım kabul ederlerdi. 

Kısık bir sesle "Tamam." diyebilmiştim. Onunda morali bozuktu. O da içinde ya kabul etmezlerse korkusu taşıyordu. Bunu algılayabiliyordum. 

###

Hayat zordu, insanlar türlü türlü şekillerle sınanıyordu. Bu da benim sınavımdı ve ben isyan etmeden şükür ile geçmek istiyordum bu sınavı. Hayat isyana sürükledikçe, ben şükür etmeyi seçmiştim. Belki bu şükürlerimin bir mükafatı olacaktı bu kalp. 

###

Duvara bir şey asılmıştı ve dikkatimi çekti. Asılan tabelada 30'a kadar sayı yazılmıştı. Masadan kalkıp tabelaya baktım. 

"Bu nedir?" 

Serhat arkamdan kollarını bana doladığında, içimde yine tuhaf bir his dalgalanmaya başlamıştı. Kulağıma fısıldar şekilde konuştu.

"Bizim 30 günlük tatil maceramız. Bu 30 gün bittiğinde sen ameliyat olacaksın, iyileşeceksin ve mutlu olacağız." 

Hayal etmek güzeldi, en azından hayal etmek parayla değildi. 

###

"Yağmur, çıkıyorum ben. Hastaneye gideceğim." 

"Tamam,  seni seviyorum." 

"Ben de seni seviyorum."

###

Serhat gittikten sonra, canım sıkılmaya başlamıştı. Leptop'u alıp film izlemeye karar vermiştim ben de. Son çevirilen filmlerden Raees filmini açıp izlemeye başladım. Yine film bitmeden uykum ağır basınca, kendimi uykunun kollarına bırakmıştım. 

###

Uyandığım zaman yatakta olduğumu görünce, Serhat'ın beni buraya taşıdığını hayal meyal anımsadım. 

Rüya gibi geçen bu günler, umarım iyileştikten sonra da devam ederdi. Hiç bitmesin istiyordum. O benim dünyam olmuştu  ve ben onsuz yaşamakta ölmekte istemiyordum. 

Güne onu görerek uyanmak, akşam onun yüzüyle uyumak, bana huzur veriyordu. 

Aynı yastığı paylaşacağım bu insan 1 yıl değil, 1 ömür benim olmuştu artık. Hoş ömrüm ne kadar onu da bilmiyorum ya. 

Sessizliğin Sesi! [Tamamlandı]Where stories live. Discover now