Ya Sonra ... [Chanbaek]

Giriş

💢

"Bakın bu kolay olmayacak,riskleri çok fazla. Vücudun kabul etmeyebilir, bebeğiniz engelli doğabilir, sizin için bir son olabilir" doktor ciddiyetle karşısındaki çifte bakarken Chanyeol eşinin elini orada olduğunu hissettirmek için sıkıca kavramıştı.

"Ama bunların hiçbiri de olmayabilir. Onu sağlıklı bir şekilde içimde taşıyıp, doğduğunda daha mutlu  bir aile olabiliriz" diye Baekhyun umutla doktora bakıp konuştuğunda , doktor pes etmişti.

Aylardır bu çiftle uğraşmak onu yormuştu. Kendi kanlarından bir evlat istemek her insanın hakkıydı ama bu ikisi çok fazla zorluğu olan bir tedaviyle çocuk sahibi olmak istiyordu.

"Peki. Sizi tekrar uyarıyorum. Bebeğiniz sorunlu doğabilir. Bir ihtimalde olsa ömür boyu sizi pişman edecek bir ihtimal bu. "

Baekhyun aslında tereddüt etse de Chanyeolün gözlerindeki ışıltı tüm her şeyi unutturmuştu.

"Bebeğimiz sağlıklı doğacaktır.İmzalayacağımız belgeleri uzatın lütfen. "diye Baekhyun ellerini Chanyeolun ellerinden kurtardığında bu sefer Chanyeol onu durdurmuştu.

"Baekhyun, bencil davranmasak mı?O dünyaya geldiğinde her zaman biz yanında olmayacağız.Onu o yükle tek başına bırakmak zorunda kalırsak ya ?" "

"Önemli değil Chanyeol. Bu bizim hayalimiz. Kendi bebeğimizle daha mutlu bir aile olacağız. Onu bir mucize gibi düşünüp tüm varlığımızı adayacağız. Evimizde artık bebek sesi yankılandığında bunun için minnetle birbirimize bakıp güzel sözler söyleyeceğiz.Her daim ne olursa olsun yanında olacağız. Hem o sağlık doğacak Chanyeol bunlar sadece çok düşük ihtimaller. "Diye kızarmış gözleriyle gülümsediğinde Chanyeol de gülümsemişti.

"Seni seviyorum güzel kalpli küçük adamım. "Diye dudaklarına minik bir öpücük kondurduktan sonra doktorun uzattığı belgeleri hayatlarının ikinci sayfası için imzalamışlardı.

.
.
.

Kurgu tam uyuyacakken aklıma gelmişti. Hatta ilk kez finale kadar ne yapacağımı gelişi güzel düşündüm. Ama gece yazamayacak kadar üşengeçtim. Sabah kurguyu hatırlarsam yazıp atacağımı söylemiştim kendime ve attım.
Bu aralar duygulu şeylere açlık çekiyorum. Saf sevginin varlığına da ... Diğer tüm ficleri bırakıp buna odaklanacak gibiyim. Umarım desteklersiniz. Benimle güler, benimle ağlarsınız. Şimdiden teşekkür ederim... (ಥ_ಥ)