Ya Sonra ... [Chanbaek]

Bölüm 6:Sen benim hiç ısınmayan ellerim ,atmasını sağladığın kalbimsin...

*Sen benim hiç ısınmayan ellerim ,atmasını sağladığın kalbimsin...

-Aynı rüzgarda devrilen çiçekler gibiyiz. İkimizde
tekrar kalkamayacağız diye korkuyorum.

.

.

.

"Baekhyun istediğin bir şey var mı? "
Chanyeol yatağın ucunda oturmuş biraz daha iyi görünen meleğine bakarken kalbi hala suçluluk duygusuyla kavruluyordu.

Baekhyunu o halde gördüğünde yine kendine zarar verdiğini düşündüğü için delicesine korkmuştu. Ama küçük olan sadece düzensiz beslendiği için bayılmıştı. Ve Jo Shukla konuştuktan sonra doğuma kadar onu hastaneye yatırmaya karar vermişlerdi.

Chanyeol için zor bir karar olsa da evde olmadığı vakitler başına bir şey gelecek korkusu daha ağır basıyordu. Bu yüzden çaresizlikle kabul etmişti.

"Eve gitmek istiyorum." Baekhyun  yataktan kalkıp cam kenarına yavaşça ilerlerken Chanyeol kalbinin her adımda milyonlarca el tarafından sıkıldığına şahit oluyordu.

"Olmaz Baekhyun. Yedinci aya girdin neredeyse. Ben evde değilken başına bie şey gelecek korkusuyla diken üzerindeyim."

"Beni... başından atmak istiyorsun. Beni istemiyorsun artık. Beni sevmeyi bıraktın. Sadece onu istiyorsun. "Diye Baekhyun tek tek konuşurken dolu gözleriyle gökyüzünü izlemeye başladı. Chanyeol usulca yerinden kalkıp, kollarını ona sararak karnının altında birleştimişti.

"Baekhyun seni sevmeyi bıraksam nefes alamazdım. Seni sevmeyi bıraksam dünyadaki hiçbir şeyin anlamı kalmazdı.Sen benim hiç ısınmayan ellerim, atmasını sağladığın kalbimsim. Seni hala ilk gün ki kadar seviyorum. Korkuyorum. Sana da ona da bir şey olacak diye. Ve elimden sadece bu geliyor. Sizi böyle koruyabilirim ancak. "

"Hayır Chanyeol farkında değilsin. Her şeyimiz değişti. Bana bakışlarında acımadan başka bir şey göremiyorum. Kendime değil ona zarar veririm diye korkuyorsun. O yüzden buraya koydun beni. Hapis hayatını bana layık gördün. Şimdi bile bana sarılırken onu seviyorsun."  diye bilinçsizce karnını okşayan elin üzerine elini koyduğunda Chanyeol yaptığını fark edip durmuştu.

"Baekhyun böyle düşünerek kendini üzüyorsun. Kendini bu kadar kapatma yalvarırım. Buradasın çünkü gerçekten sana bir şey olacak diye nefes alamıyorum. Buradasın çünkü sana bir şey olursa benim ne halde olacağımı düşünmüyorsun. Her şeyimiz güzeldi Baekhyun. Sen güzeldin, ben güzeldim hayatımız, evliliğimiz güzeldi bebeğim. O minik melek  bizi daha da güzelleştirecek  lütfen sadece bir kere onu sevmeyi dene. "

Diye kurumuş dudaklarını Baekhyunun yanaklarına bastırdığında Baekhyun tepki vermeden dokunuşunu kabul etmişti.

"Seni çok fazla özledim. "diye Chanyeol boynuna doğru konuşup küçük bir öpücük bıraktığında Baekhyun onun kollarını açmadan ona dönüp dudaklarına ulaşmıştı.

Özlemişti oda.

Her şeyiyle sevdiği adamı delicesine özlemişti.

Chanyeol usulca dudaklarında kayan dudaklara karşılık verirken umutlanmıştı. Baekhyunun  artık daha iyi olacağına inanmıştı.

Baekhyun kendini geri çekerek hızla ondan uzaklaştığında ise boşluğa düşen bir yaprak gibi sağa sola sallanmaya başlamıştı .

"Git seni burada görmek istemiyorum. Beni buradan çıkarmaya karar verdiğinde gel Chanyeol. "Diye yatağa kıvrıldığında Chanyeol yenilmişlikle dışarı çıkmıştı.