Ya Sonra ... [Chanbaek]

Bölüm 19:iki birbirinin parçası olan tek ruhun yanışını bilir misin?

Bölüm 19:İki birbirinin parçası olan tek ruhun yanışını bilir misin?

Kaygılarım yeniden uyanıyor
Bu duygular beni ürkütüyor
Yeniden yaşamakmı gerekiyor
Yine acılar yine korkular
Yine aaaaaaaşk

Yanımda kal yanımda kal
Düşlerin yetmezki bana
Yanımda kal yanımda kal
Çok geç rastladım

▓▓▓▓▓

Küçük, ıssız, yalnızlığın körelttiği bir anda karşıma çıktığında önce nefesim kesilmiş sonra gözlerim buğulanmış en sonunda kendimi onda bulmuş, onda kaybolmuştum.

Sanırım bu dünyada ki en güzel kayboluştu onda kaybolmak, ellerinde erimek,teniyle bütünleşmek...

Bundan hiç bir zaman şikayetçi olmamıştım. Ömrüm sanki onun varlığıyla beni yeniden doğuracak, büyütecek, yeşertecek ve öldürecekmiş gibi ayarlanmıştı.

Tanrının benim aciz ruhuma lütfettiği bir armağandı...

Kaygılarım, daha onu o sedyede kanlar içinde gördüğümde başlamış,gözlerini açmadığı her saniye artmış, yağmurdan birlikte korkmuş geceleri parmak uçlarımı öperek beni kendine hapsetmesiyle son bulmuştu.

Baekhyun benim yıllarca boşa geçirdiğim dünüm, beni varlığıyla var eden bugünüm ve nefesiyle, dokunuşuyla yok edebilecek yarınımdı.

Baekhyun benimdi ama ben ne kadar onun olabilmiştim bilmiyorum. O hep acık bir kitap gibi sayfalarını bana sunarken ben hep kütüphanenin en derin köşelerindeki kalın kapaklı ansiklopediler gibiydim.Hani şu sıkıcı felsefik olanlardandım.

Biliyordum...

Baekhyunun tüm sıkıcılığına rağmen o kalın kapaklı kitabı okumak için yanıp tutuştuğunu biliyordum ama ona hiç bir zaman o şansı vermediğim gibi onun açık sayfalarında ki mürekkebi kendi acımasızlığımla akıtmıştım.

Şuan hastanenin bahçesindeki çardakta karşımda sadece tırnaklarındaki etlere acı çektiren adam böyleydi işte.

O kestiği etlerin yerindeki eksikliğe ruhumu katarak tamamlamak istediğim tek varlık, tek varlığımdı...

"Sormayacak mısın? " kelimeler sonunda dilimden yuvarlanarak havaya karışıp titrediğine emin olduğum bakışları gözlerimi delip kalbinim en ücra köşesine ulaşmış, acıyla sancılamıştı.

Tek bir bakışında benim cennetime de, cehennemime de sahip olduğunu bilmiyor muydu?Bilseydi yüzüme bile bakmaya korkardı emindim.

"Baekhyun... "Diyerek küçük masanın üzerinde birbirine kenetli ellerine ulaştığımda geri çekmediğinden cesaret alarak gözlerimi gözlerindeki en derin noktaya hapsedip devam etmiştim.

"Sana bir hikaye anlatma mı ister misin? Eskisi gibi... "

Gözlerindeki anlık hayal kırıklığı kalbimi ateşlerde küle çevirirken ben onda yanmaya çokta razı olmuşluğumla devam ettim.

"Ruhlar dünyasındaki iki birbirinin parçası olan tek ruhun yanışını bilir misin?"

Sessiz kalışıyla derin bir nefes alıp devam ettim.

" Dünyada tek beden olan iki ruhun bir gün karanlığın onları kendilerine çekmesiyle birbirine kenetli elleri ayrılmış, boşlukta rüzgarla savrulmaya başlamışlar.Günler, aylar,yıllar geçerken birbirlerine bağlı olan, bir bütünü oluşturan iki ruh gerçekliklerini unutup başka bedenlerde, başka ruhlarla bütün olmaya başlamışlar. Yıllar böyle geçmiş... Kayıp ruhlardan biri günün birinde içindeki sönen, küllenmiş ateşle ait olmadığı bedeni bırakmış, ne aradığını bile bilmeden sadece aramış.