Ya Sonra ... [Chanbaek]

Bölüm 11:Seni sevmek fedakarlıktı /Beni yok edecek gücü verdim ve sende yaptın.

Bölüm 11:Seni sevmek fedakarlıktı /Beni yok edecek gücü verdim ve sende yaptın.

FlashBack

"Chanyeolllllll, benim kalbimin en derini neredesin? Baekhyun seni özledi, Baekhyun seninle deli gibi mutlu olduğu bir haber paylaşacak"

Diye restoranda deli dolu bir neşeyle bağırırken kimse umrunda değildi.

"Hyung? "

Ji Won şaşkınlıkla onun güler yüzüne baktığında Baekhyun kendini durdurarak yüz kaslarının normalleşmesini sağlamıştı.

"Chanyeol burada mı Ji Won? Ben ona çok ama çok mutlu bir haber vereceğim. Gerçekten çok mutlu olacaktır. "Diye konuşup gülümsemesi daha da genişlerken restorandaki müşteriler imrenerek ona bakmaktan kendilerini alamamışlardı.

Hangi haber bir insanı bu denli mutlu edip, kıpır kıpır yapabilirdi ki?

"Chanyeol hyung arka bahçede kahve molası verdi. "demesine kalmadan Baekhyun koşarak arka bahçeye geçmişti.

İçi içine  cidden sığmıyordu.
Sonunda tam bir aile olabilirlerdi.

"Varlığım! "

Baekhyun masada önündeki kahveyle bakışan Chanyeol gördüğünde nefesi teklemiş duraksamıştı.

"Bir sorun mu var Chanyeol? " diyerek  biraz önceki neşesi yok olduğunda Chanyeol onu anca karşısına oturduğunda fark edebilmişti.

"Gökyüzüm,seni burada görmek güzel." diye az  önceki durguluğunu yok sayıp güldüğünde, Baekhyun oturduğu yerden kalkarak  biraz zorda olsa kucağına sığıp , ellerini boyun baş kısmında birleştirerek başını göğsüne yasladı.

"Biz ne söz vermiştik Chanyeol? Ne olursa olsun, içimizde ne kıyametler koparsa kopsun sadece birbirimize sığınan liman ve gemi olacağız demedik mi? "Diye ellerini biraz gevşetip geri çekildiğinde, Chanyeolun gülümseyen yüzünü görmek için gözlerini gölgeleyen saçları geri çekerek yanağına minik bir öpücük kondurdu.

"Şimdi bana seni bu kadar üzen şeyi söyle gemin olarak o sıkıntıları senden alıp çok uzaklara götüreceğim "diye gülümsediğinde Chanyeol her sabah tekrarladığı cümleyi tekrarlamıştı.

"Sen tanrının bir lütfusun Baekhyun. Kalbimi alıp avuçlarında sıkanda ona tekrar hayat verende sensin. "

"Chanyeol ruhumun inci zerresi lafı dolandırmaya çalışma söyle biricik kocana hadi "diye eğilip burunlarını gülümseyerek birbirine sürttüğünde  Chanyeol eşinin yüzünü avuçlarına alarak dudağına küçük bir buse armağan edip çekilmişti.

"Ben dün bir çocuk buldum Baekhyun. Aslında bulmadım,restoranın önünde üzeri yırtık, incecik elbiselerle insanlara küçük maddi değeri fazla olmayan şeyler satmaya çalışıyordu. Ve ben... dayanamadım onu restorana alıp istediği tüm yemeklerden masaya dizdim, uzun uzun konuştuk. Yüzündeki kir yüzünden ten rengini bile çözemesemde o kadar güzeldi ki o güzelliği karşısında saatlerce ağlayabilirdim.
Güzeldi çünkü hala mutlu olabilecek nedenleri vardı.
Güzeldi  çünkü  onu sokağa atan insanlardan sevgiyle bahsedip güldü. "

"Chanyeol, benim değerli gökyüzüm ağlama"diye Baekhyun o anlatırken gözlerinden usulca süzülen yaşları sildiğinde sessizce fısıldamıştı.

"Baekhyun ama sonra onu yetimhaneye götürdüm. Sokakta bu kadar kötü insanların arasında olmasını ve kirlenmesini istemedim. Ama oraya gittiğimde kalbim daha da ağırlaştı. Yetimhanenin kapısından girmemden çıkmama kadar o  küçük meleklerin umut dolu bakışları beni yıktı Baekhyun. Onlar sevgiye açken biz burada hiçbir şey yapamıyoruz. Kalbim her o manzarayı hatırladığında ağırlaşıyor varlığım."diye bitirip burunun çektiğinde Baekhyun şefkatle yüzünü okşamıştı.