[Zawgyi]
"ကေလး.....morning"
"Xiao Lu အခ်စ္တံုးႀကီး.....ႏိုးလာၿပီလား"
"ႏိုးပါၿပီဗ်ာ.....ညက ကိုယ္ အလုပ္ေတြ
မ်ားတာနဲ႔ ညဥ့္နက္သြားတယ္
ကိုယ္ အခန္းထဲ ဝင္လာေတာ့
ကေလးက အိပ္ေတာင္ ေပ်ာ္ေနၿပီမို႔
မႏိုးေတာ့တာ.....
စကား ေျပာၾကမယ္ ေျပာထားတာကို
ကိုယ္ေစာေစာ လာမအိပ္ေပးႏိုင္လို႔
စိတ္ဆိုးေနလား....ဟင္"
"အင္း.....နည္းနည္းေလး ပိစိေလး စိတ္ဆိုးတယ္"
"ဟဟ.....ပိစိေလးဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ေလးလဲ"
Sehun ႐ုတ္တရက္ ေရွ႕တိုးလာၿပီး
Luhan ရဲ႕ နႈတ္ခမ္းတစ္ခုလံုးကို
သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းလႊာေတြနဲ႔ အုပ္မိုးၿပီး
ငုံလိုက္တာေၾကာင့္ Luhan တို႔ခမ်ာ
romantic ဆန္ဆန္ မ်က္လံုးေလးပိတ္ထားဖို႔
ေနေနသာသာ ျပဴးၿပီးေတာ့ကို အ့ံၾသေနေလ႐ဲ့......
"ပိစိဆိုတာ အ့ဲေလာက္ေလးမလား.....
ကေလး ႏႈတ္ခမ္းေလးေလာက္ေလ....ပိစိေလး"
"အာ.....လူႀကီး!!!!!
မ်က္ႏွာလည္း မသစ္ရေသးပဲနဲ႔
ညစ္ပတ္လိုက္တာ"
"အပိုေတြ မေျပာပါနဲ႔ေနာ္.....အိပ္ရာထတုန္းက
ဘယ္ေကာင္ေလးလည္း ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ခိုးနမ္းသြားတာ"
"ဟင္.....သိတယ္လား"
"သိတာေပါ့.....ကေလးထသြားေတာ့ ခြထားတဲ့
ေျခေထာက္က ေနရာလြတ္သြားတာကို"
"ဟြန္႔.....အ့ဲတာမ်ား ထမလာဘူး
အက်င့္ပုတ္ၿပီး ဆက္အိပ္ေနတာ"
"ကေလးေလး ျပင္ေပးတဲ့ မနက္စာ စားခ်င္လို႔ေလ"
"အပိုေတြ.....သြား မ်က္ႏွာသြားသစ္"
Sehun ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားရင္း
Luhan ကို wink လုပ္ျပသြားေသးတယ္......
"မေကာင္းတဲ့လူႀကီး.....အျမင္ကတ္ဖို႔ ေကာင္းလိုက္တာ"
"ေဟ့.....ၾကားရတယ္ေနာ္"
"သြားပါဗ်ာ.....ျမန္ျမန္လုပ္"
မနက္တိုင္းသာ ဒီလို အၿမဲ ၾကည္ႏူးေနရမယ္ဆို
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေကာင္းလိုက္မလဲ.....လူႀကီး
က်ေနာ္ အရမ္းေပ်ာ္ေနရတယ္.....
ေထာပတ္သုတ္ၿပီး ထည့္ထားတဲ့
ေပါင္မုန္႔ေတြ ေပါင္မုန္႔မီးကင္စက္ထဲကေန
ထြက္လာေတာ့ Luhan စေတာ္ဘယ္ရီယိုေလး
ထပ္သုတ္ေပးထားလိုက္တယ္....
ၿပီးေတာ့ လူႀကီးအႀကိဳက္ပုံစံနဲ႔ coffee ခါးခါး
ကလည္း အသင့္ ေဖ်ာ္ထားေပးၿပီးသား......
YOU ARE READING
•~ ENDLESS ~•
Fanfictionလူႀကီး....အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ ရယူျခင္းတို႔ ေပးဆပ္ျခင္းတို႔ လူေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျငင္းခုန္ေနၾကခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ကေတာ့ ေသခ်ာေျပာႏိုင္တယ္....အခ်စ္ဆိုတာ လူႀကီး ကိုယ္တိုင္ပါပဲ..... အခ်စ္က အတၱႀကီးသလို ကိုယ္ကလည္း အတၱႀကီးတယ္ ကေလး....အမွန္ဆို မင္းက ကိုယ့္စိတ္...
