[Zawgyi]
"Hannie ေရ.....ကိုယ္ မုန္႔ပါလာတယ္"
လက္ထဲမွာ ဝယ္လာတဲ့ မုန္႔ထုပ္ကို ကိုင္ၿပီး
ပိုင္စိုးပိုင္နင္း အိမ္ထဲဝင္လာတဲ့ Jongin ကို
Luhan သိပ္ေတာ့ ဘဝင္မက်ခ်င္.....
သူ႔ပံုစံက အလုပ္က ျပန္လာေနတဲ့ ရည္းစားက
အိမ္အျပန္မွာ မုန္႔ဝယ္လာသလိုလို ဘာလိုလို.....
က်ေနာ္က သူ႔ရည္းစားမွ မဟုတ္ပဲကို......
အိမ္ရဲ႕ password ေတြ ဘာေတြ
ေျပာျပထားတဲ့အထိ က်ေနာ္ သူ႔ကို
အခြင့္အေရးေတြ ေပးထားခဲ့တာ.....
အိမ္ password ကို Soo ေတာင္ သိတာမဟုတ္ဘူး....
ယုံခဲ့မိတဲ့လူမို႔ ပုံအပ္ထားတာဆိုေပမဲ့
ရွင္းရွင္း ေျပာရရင္ တခ်ိဳ႕ တခ်ိဳ႕ေသာ
သူ႔ အျပဳအမူေတြကို သေဘာမက်တာကေတာ့ အမွန္ပဲ....
စာၾကည့္စားပြဲနား ေရာက္လာတဲ့ Jongin ကို
Luhan တစ္ခ်က္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး.....
"မုန္႔ ဝယ္လာတိုင္း ေပ်ာ္ရေအာင္
ငါက ကေလးမို႔လို႔လား...."
Jongin မ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္ ပ်က္သြားေပမဲ့
မသိသာေအာင္ ျပန္ထိန္းလိုက္တယ္.....
Hannie က တခါတေလ အဲ့လို ဆိုးတတ္တယ္ေလ
"Stress ေတြ မ်ားေနတာလား....Hannie"
"အင္း.....စာေတြက တကယ္ မ်ားတယ္"
ဟုတ္တာေပါ့.....စာေတြမ်ားၿပီး စိတ္ရႈပ္ေနလို႔သာ
Hannie က က်ေနာ့္ကို ဒီလို စကားေတြ
ေျပာေနတာ ေနမွာပါ.....
"ကိုယ္ ဘာလုပ္ေပးရဦးမလဲ"
"မလိုပါဘူး....ငါက မင္းထက္ ပိုေတာ္တဲ့ဟာ"
"ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ.....Xiao Luhan သာ ရွိေနရင္
Kim Jongin တို႔ မႏွစ္က အလယ္တန္းကို
တစ္ေက်ာင္းလံုး ပထမနဲ႔ ေအာင္ခဲ့မွာကို မဟုတ္ဘူး"
Jongin ေျပာၿပီးသြားမွ စကားမွားသြားမွန္း
သူ သတိျပန္ဝင္သြားတယ္....
Hannie က အဲ့ကိစၥကို ျပန္အစေဖာ္ရင္
ႀကိဳက္တာ မဟုတ္ဘူးေလ.....
"Kim Jongin !!!! "
Luhan မ်က္လံုးစိမ္းေတြနဲ႔ Jongin ကို
ေမာ့ၾကည့္လာတယ္......
စိတ္တိုတယ္.....တကယ္
"ငါ ဒီ final exam ကို ပထမနဲ႔ မေအာင္ခဲ့ရင္
မင္းကို တစ္သက္လံုး မေခၚေတာ့ဘူး....."
"အာ....Hannie ကလည္း ေပါက္ကရေတြ
Hannie ဒီေလာက္ ဉာဏ္ေကာင္းတဲ့ဟာ
ပထမကို Hannie မရလို႔ ဘယ္သူရရမွာတုန္း"
YOU ARE READING
•~ ENDLESS ~•
Fanfictionလူႀကီး....အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ ရယူျခင္းတို႔ ေပးဆပ္ျခင္းတို႔ လူေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျငင္းခုန္ေနၾကခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ကေတာ့ ေသခ်ာေျပာႏိုင္တယ္....အခ်စ္ဆိုတာ လူႀကီး ကိုယ္တိုင္ပါပဲ..... အခ်စ္က အတၱႀကီးသလို ကိုယ္ကလည္း အတၱႀကီးတယ္ ကေလး....အမွန္ဆို မင္းက ကိုယ့္စိတ္...
