Merhaba,
Merhaba şiirlerimin ilk dizesi,
Merhaba gönlümün en büyük sızısı,
Gözümden akan ilk gözyaşım,
Elimden ilk düşen,
Çömlek kalbimi parçalayan,
Şimdi sana yoklukta yazıyorum. Bu sefer sitemim sana değil, senin yol verdiklerine yazıyorum. Belki bir bakıma yine seni de suçlamıyor değilim.
Elimde hiçbir şey kalmamış. Ne bir kalem, ne de bir kâğıt. Tırnaklarımla duvarlara kazıyorum bu mektubu. Elimde hiçbir şey kalmamış. Senin gidişinle herkes arkasını dönmüş. Sen gittin ya; herkes o yolu takip eder olmuş. Kalmamış yanımda dertlerimi anlatacak birisi, ağladığımda omzumu yaslayacak birisi yok, gözümdeki yaşı silen, baktığımda masumca bir tebessümde bulunan bir yüz yok karşımda. Hepsi gitmiş senin yolundan. Ne çabuk unutmuşlar ya? Oysa ben onları ne çok sevmiştim, oysa ben onlara ne kadar değer vermiştim. Bilmiyorlar diye mi onlara olan sevgimi, böyle kolay terk edişleri? Onlara geceleri üşümesin diye üzerlerini bakan bendim, arkalarından kanatlarımın arasına almış koruyan bendim. Kalemlerindeki mürekkep bittiğinde yazmaya devam etsinler diye mürekkebimden dolduran bendim. Bu kolay gelebilir; ama bir şairin mürekkebinin kendi kanı olduğunu söylesem biraz fikrin değişir herhalde?
Hatalarını kendi silgimle siliyordum kimse görmesin diye, oysa silgim parmaklarımın ucunda yok olmak üzere. Bittiğinde önlerinde hep yeni bir sayfa açıyordum, özgürce yazarak yaşasınlar hayatlarını diye. Ben onlara yaslanabilecekleri bir dağken, onlar benim için çürük bir duvar bile olmadılar. Ben onların derya gibi akan gözyaşlarını dindirirken, onlar benim gözyaşlarımın bir damlasını dahi durdurmadılar. Hepsi olmayan kalbimin boşluğunda birikti, içim doldu taştı. Artık insanları sevmek, değer vermek, özlemek, saygı göstermek hiçbir işe yaramaz olmuş.
Tamam, kalbim yok, taş kalpli olamam ama kalpsiz gibi de niye davranamıyorum? Kalpsizim de nasıl hala sevgiyi buluyorum? İçim korkuyla ve ayrılık rüzgârıyla titrerken, ben hala neden gönül kafesimi birileri için açık tutuyordum. Söyle onlara artık kapatmaya başlıyorum kapıları. Artık tren yolculuğa çıkacak, kaçıranlara geçmiş olsun. Onu beklemeden gidenler de hoşça kalsınlar!
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Selamun Aleyküm kardeşimlerim
Vote ve yorumu unutmazsanız çok sevinirim.
Arkadaşlarınızı da etiketleyebilirsiniz 😊😊😊😊😊
YOU ARE READING
Helalim #Wattys2021
PoetryHerkes gidişleri yazdı bu satırlara. Ben senin gelişini yazıyorum. Merhaba adını dahi bilmediğim seveceğim, Adını dahi diyorum çünkü ne yüzünü gördüm, ne sesini duydum. Yüzünü dahi görmediğimden; bırak tenine dokunmayı, gönlüne bile dokunamam. Adını...
