Ne Olursun Geri Dön

38 19 65
                                    

.../.../...

(Tarihler kalplerde kalsın)

Merhaba,
Sana eskisi gibi seslenmek isterdim ama elde değil. Sana Gönül'üm demeyi o kadar özledim ki... Sen Şair'imin gönlüydün. Şair'imin gönlü ise benim. Ama artık onun gönlü değilsin. Sana Gönül'üm diyemem. Bende senin Şaire'n değilim. Sen ki ne zaman Şair'in gönlü olursun işte o zaman ben senin gerçekten Şaire'n olurum.
  Şair'e geri dönmekten bahsediyorsun. Dön Gönül. Dön ve sar yaralarını geri. Dön ve Şair'imi kendine geri getir. Onun benden çok sana ihtiyacı var. İkimiz birlikte dönersek olmaz. Onun yaralarını saracak olan sensin. Ben ancak yeni baştan kanatırım yaralarını hep. Zarardan başka bir şey veremem ona. Ama sen onu başıboş bırakmamalısın. Biliyorum hala beni seviyor her şeye inat. Ve biliyorum en çok da bana inat. Ama ben ona geri dönemem. Çünkü... Çünküsü yok işte. Dönemem ben. Ama sen dönmelisin. Gönül ona geri dön ve yüklendiği sevdanın yarısını al omuzlarından. Omzundaki cenazenin yükü ağır gelir ona. Al birazını da yükü hafiflesin.
    Gönül... Ben hissettirmiyor muyum sanıyorsun? Onun uykusuz geçirdiği her gecede benimde canımdan can gitti. Onun her bir gözyaşında defalarca bende boğuldum. Onun hıçkırıklarının ardından çıkan her bir sözle benimde parçalandı kalbim. Onun yüreğinin her sızlayışında, kendimi kaybettim gün doğumlarında. Beni Şaire yapan adamın her duasında birazda yitirdim kendimi. Oradan ne kadar da güçlü görünüyorum değil mi? Ama gerçekler öyle değil.
   Ey Gönül! Ben Şair'imi çok sevdim. Bunu ona söyleyemediğim her anda yüreğimdeki gökkuşaklarının biri daha yok olup gitti. Her gün bana yazdıklarını okudum. Ve yazamadıklarına hissettim mısralarının arasında. Senin de cümlelerin vardı içlerinde biliyorum. En az Şair'im kadar sende yaralandın gidişimle. Ama emin olun ikinizde; kalsaydım daha çok yaralardım sizi. Gidişimle kendi hayatımdan çalıp sizlere sundum. Yokluğumun imtihanı ağır geliyor farkındayım. Ama varlığımın da pek bir faydası olduğu söylenemez.
Gönül… Dön güzel Şair'ime. Dön ki affedebileyim seni. Beyin'in oynadığı oyunlara yenik düşme. Beyin'e uyarsan eğer daha çok yakarsın Şair'imin canını. Ne olur Gönül. Dön Sair'ime. Dön ki sevinebileyim kavuşmanıza... Dön ki rahatlasın içim... Affedemem seni dönmez isen. Geçmez, hem kızgınlığım hem kırgınlığım. Senin de kırıldığın noktalar var biliyorum. Hissediyorum. Ama sen Gönül; dön ki Şair'ime sarabilesiniz birbirinizin yaralarını. Hadi gönül. Beni sevdiğini söylüyorsun. Eğer zerre kadar seviyorsan dön Şair'e. Dön ki bende tekrar sevebileyim seni. Yine eskisi gibi...
Mektuplarında çok yol gittiğini söylemişsin ama görüyorsun ki ufukta dahi yokum. Belki de ters yoldan gidiyorsun, farkında dahi değilsin. Gittiğin yolu izliyorum deme; bilemezsin, bu aşk yolunun ne kadar karmaşık olduğunu, bir kapıdan geçişin ardındaki bin kapıyı araladığını. Ben bulunmaz bir bulmacayım, boşuna uğraşma; çözemesin beni. Sana bu yol boyunca harcadığın emeklerini veremem ama güç verebilirim.
“Bu aşk yolunda kalan birkaç damla Şair'in gözyaşı damlası da bitti. Artık Şaire, ne kadar aşka susadığımı anlatamam. Denizleri de içsem, ırmakları da bir seferde diksem; geçmez sana ve aşka olan susuzluğum.” diye not düşmüşsün. Al bunu, mektubumun ucuna pembe kurdele ile bağlı küçük cam şişeyi al. İçinde Şaire'nin gözyaşları var. Zorlayarak akıttım sanma, bana yazdığın mektupları her okuyuşumda istemsizce boşalıyordu gönül çeşmemden. Öyle de yazınca… Şey, boşa gitmesini istemedim. Mendillerde kuruyacağına, Şair'in gönlü yeşersin.
   Bu arada Gönül… Boşuna bekleme bana ulaşmayı. Geri dön yolundan. Artık uğraşma. Ulaşamazsın ki bana. Ben terk ettim o şehri, bir ayrılık şarkısı gibi. Sen dön Şair'ime ve unutun beni.

Şaire


☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Selamun Aleyküm kardeşimlerim

Vote ve yorumu unutmazsanız çok sevinirim.
Arkadaşlarınızı da etiketleyebilirsiniz 😊😊😊😊😊

Helalim #Wattys2021Where stories live. Discover now