Trip To Paris {L.H.} ✔️

Hoofdstuk 6

Als zijn zonnebril eindelijk van zijn gezicht was, herkende ik hem meteen. Ik sprong bijna op hem van blijheid. Goed voor mij dat hij me opving.

"Lang niet gezien, hé?" Zei hij toen hij me liet zakken en ik knikte enthousiast.

"Inderdaad! Oh, wat heb ik je gemist! En de anderen natuurlijk!" We lachten beide en toen viel het me op dat hij famous was.

"Zet je bril terug op!" Zei ik gehaast en hij deed het snel.

"Lex, is alles ok?" Vroeg Sarah me en ik knik snel.

"Ja, hoor!" Zei ik enthousiast en kijk met een glimlach naar hem.

"Wie is dat?" fluisterde ze in mijn oor. Oh, ja! Dat vergat ik bijna...

"Sarah, dit is Luke. Luke, dit is Sarah, mijn beste vriendin." Zei ik en keek hoe ze elkaar gedag zeiden.

"Komt je niets te boven?" Vroeg Sarah me als ze het in mijn oor fluistert. Ik kijk haar vragend aan en leg mijn hoofd een beetje schuin. Waar heeft ze het over?

"Wat bedoel je?" Vroeg ik haar verbaasd als Luke er een beetje verlegen en alleen bij staat.

"Als hij hier is, is Calum hier ook..." Fluisterde ze en ging verder. "Begrijp je?"

"Oh ja..." Zei ik beschaamd en keek naar de grond. Ik wist niet wat ik ervan moest denken... Als Luke en de anderen hier zijn, dan komt er nog drama... Dit wordt een leuke reis...

"Kom met ons mee!" Zei Luke enthousiast als hij plots op het idee kwam.

"Ons? Niets vergeten?" Vroeg ik hem en dacht even dat hij het echt vergeten was.

"Huh?" Vroeg hij me verbaasd en ik schud mijn hoofd. Ik had dus toch gelijk...

"Calum..." Zeg ik zacht. Ik kijk weg naar de klasgroepen en zie sommige groepen al vertrekken.

"Oh, ja... Maak het gewoon goed met hem! Alsjeblieft! Ook de jongens en ik lijden er van..." Zei hij en keek me recht in de ogen aan. Stay focussed Alex! Niet in zijn ogen verdwalen! Hij is je gewoon aan het overtuigen...

"Hoe dan?!" Vraag ik hem direct en verhef mijn stem.

"Hij blijft zich vragen stellen en we worden er gek van! Echt! Daarom hebben we je ook gestuurd... We missen je... allemaal en zeker Calum! Jullie praten elke avond en nu niet meer? Hoe denk je dat hij zich nu voelt?" Zei hij en ik zag dat hij kwaad begon te worden. Dit had ik niet verwacht... En zeker niet van hem. Ja natuurlijk leeft hij mee met zijn buddy. Toch ziet hij het verhaal enkel langs 1 kant. Hij moet zich er toch niet mee bemoeien?

Waarom gaat het hier toch altijd over Calum?! Denk ook eens aan mij, zoals je zegt.. Ik mis je...

"Ah, ja? En ik dan? Iedereen mist me zo gezegd, maar je denkt niet 1 seconde na!" Zei ik en zag dat hij een beetje gekwetst was.

"Er waren 20, nee wat zeg ik?! 100 meisjes buiten ons hotel te wachten! Hoe denk je dat zij zich moet voelen?!" Ging Sarah voor me verder. Ik schrok dat ze zich erin vermengt, maar ik ben blij dat ze dat heeft gedaan. Die mensen buiten, ze mochten er dan misschien niet voor mij zijn, maar het is al erg genoeg dat ze er zijn...

Ik wilde me omdraaien en naar de groep terug gaan, maar dan zag iets in mijn ooghoek bewegen. Iemand kwam naar ons toe gerend en wanneer ik zag wie het was, zuchtte ik alleen maar. Kan dit nog erger worden?!

"Lexi!" Riep Ashton als hij naar me toe liep. Ik keek naar hem en gaf hem een knuffel.

"Hey.." Zei ik zacht en glimlachte zwakjes.