Trip To Paris {L.H.} ✔️

Hoofdstuk 27

Ik keek voor de zoveelste keer op mijn gsm en zag dat het nu echt wel tijd was om te vertrekken..

"Sarah?" Zei ik zacht.

"Ja?"

"Het is tijd.." Zeg ik en deed mijn top en short weer aan.

Ik wil niet dat het tijd is! Ik wil hier voor altijd blijven! Het is hier zo geweldig!

Ik liet mijn benen rustig op de grond vallen en ging op de grond zitten.

"Wat doe je nu?" Vroeg Luke.

"Ik moet gaan.." Zei ik en stond op.

"Nee!" Zei hij en stond ook recht.

"Ik weet het.. Ik wil ook niet weg, maar het moet.."

Ik keek naar hem en zag verdriet in zijn ogen. Ik streelde met mijn hand over zijn wang en gaf hem een kus.

Ik trok terug weg, maar Luke nam me erg stevig vast en ik kon niet meer weg..

"Luke.."

"Nee, je moet blijven!" Zei hij en zijn stem kraakte. Dat raakt mij ook..

"Ik wil wel, maar ik moet weg.."

Hij liet me rustig los en gaf me nog een kus.

"We zien elkaar snel terug! Ik ben hier voor tien dagen, dus zie maar dat je thuis bent!" Zei ik en lachte. Het was moeilijk om te lachen op een moment als dit, maar het was me gelukt.

Hij keek op en er verscheen een lach op zijn gezicht.

"Die lach moet altijd blijven staan.. Eender waar je bent.. Ik zal er ook zijn.." Zei ik en legde mijn hand op zijn hart. Ik denk toch dat het daar ergens ligt.

Hij legde zijn hand op het mijne en er verdween een traan uit zijn oog..

"Niet doen.. Anders moet ik ook nog huilen.." Zei ik met waterige ogen.. Nu dat nog!

Ik veegde het af en ging naar de voordeur. Hij volgde elke stap die ik plaatste en liet mijn hand niet los..

Ik opende de deur en draaide me om.

"Tot.. nog eens.." Zei ik en gaf hem een klein kusje op zijn wang. Toen rolde er ook een traan van mijn gezicht..

"Ik zie je snel weer, dat beloof ik!" Zei hij en liet mijn hand los. Dat doet pijn.. zo elke keer afscheid nemen..

*zucht*

"Sarah?" Vroeg ik en zag dat ze net buiten kwam met rode ogen..

"Ja.." Zei ze en kwam naast me staan.

"Dag.." Zei ik en draaide me om.

"Dag.." Hoorde ik nog en stapte verder.

Plots kwam alles eruit.. Alle tranen die ik al even ophield, rolde in volle snelheid van mijn wangen en bij Sarah ook..

"Hier.." Zei ze en gaf me een zonnebril..

"Dankje.." Zei ik stilletjes..

Ik zette de zonnebril op en wandelde gewoon verder.. Ik heb geen zin meer om te gaan eten..

______

Als we bij ons huis aankwamen, stond de deur al open.

"Daar zijn jullie!" Zei mijn moeder iets te enthousiast.

"Ja.." Zei ik en liep richting de trap.

"Kleed je om en draag iets leuk, want we moeten binnen een uur vertrekken!" Zei ze en ging terug naar de keuken.