Trip To Paris {L.H.} ✔️

Hoofdstuk 41

Ik ging in een van de wc's een deed mijn ding. Als ik klaar was keek ik naar mezelf in de spiegel.

"Wow, ik zie er niet uit!" Fluisterde ik tegen mezelf.

Tegenwoordig zeg ik veel dingen tegen mezelf.. Dat is waarschijnlijk wel normaal als er iemand zoals 'Fréderic' in he leven komt en er spijtig genoeg niet meer uit verdwijnt.

Ugh.. Ik haat mijn leven op dit moment zo hard! Urh! Alles was goed in Parijs en in Sydney en nu? Nu is alles kapot!

Weer rolde er een traan van mijn wang.

Ik veegde het snel weg, nam een hap adem en waste mijn handen. Ik ging weer uit de toiletten.

Ik zag een paar mensen op de dansvloer staan en sommigen gingen er helemaal voor. Het was net alsof ze dansten voor de laatste keer.

Ik ging weer naar de tafel waar Fréderic daarnet was.

"Hey, baby!" Riep hij trok me op zijn schoot en begon me hevig te zoenen.

"Ugh!" Zuchte ik luid en duwde hem weg.

Zijn vriende lachten.

"Zo, zo, leuke meid, heel eigenwijs!" Zei iemand en ze lachten weer. Ik kon zelf nog net mijn lach inhouden.

Fréderic werd rood en kneep weer in mijn pols.

"Aaahhh!"

Deze keer was het echt heel hard. Hij liet weer los en duwde me af zijn schoot. Weg was hij!

Ik zuchte en ging weer in die stoel zitten. Ik keek naar mijn pols en zag dat het bijna blauw zag. Die wordt morgen wel paars, dacht ik.

"Wil je iets drinken?" Vroeg een meisje dat er ook bij zat.

"Ja, graag." Zei ik en lachte zwakjes.

Ze knipperte met haar vingers en een ober kwam langs.

"Twee bacardi cola's." Zei ze en de over was weer weg.

Ze lachte naar me en kuste de gast, die haar vast had, weer hevig.

Ik zag Fréderic weer op me af komen en hij gaf me zijn hand. Ik keek hem raar aan.

"We gaan dansen." Zei hij grijnzend.

"Wacht, ze heeft net een drankje besteld." Zei dat meisje weer.

Ik knikte.

"Dan drinkt ze straks maar!" zei Fréderic en trok me met mijn arm mee naar de dansvloer.

Ik keek nog naar het meisje van daarnet en ze haalde haar schouders op.

Ik werd rondgedraaid en dan ston Fréderic zijn gezicht iets te dicht.

Ik legde mijn handen op zijn borstkast om hem van me weg te duwen, maar hij had mijn heupen al vast.

Hij grijnsde en kwam dichter.

"Jij gaat nergens heen." Fluisterde in mijn oor en kust te mijn nek.

Nee, niet nu.. Dit mag niet gebeuren..

Hij ging traag naar mijn schouder en nadien kwam hij tot bijna bij mijn borsten.

Ik kneep mijn ogen dicht, omdat ik wist dat ik niets kon doen. Waarom?!

Hij stopte en danste gewoon. zijn handen lagen op mijn achterwerk en hij had mijn handen in zijn nek gelegd. Ik kon niet anders..

Nog een traan verliet mijn oog.

Hij wreef zachtjes over mijn achterste en al snel zat hij bijna onder mijn jurkje.

Ik schrok en duwde hem snel weg. Niet gedacht dat dat ging lukken, maar het is gebeurt.