Trip To Paris {L.H.} ✔️

Hoofdstuk 18

Deze kamer was echt mega groot!

In het midden stonden twee zetels en een klein tafeltje, een kleine living eigelijk. Aan de rechter kant stond een tweepersoons bed met aan beide kanten een nachttafeltje. Aan de linker kant stond juist hetzelfde.

Naast de dubbele deur was er nog een deur. Sarah opende die deur en sprong naar binnen.

"Aaaaaahh!"

Dit was onze eigen badkamer. Er stond een bad, een douchecabine, een dubbele lavabo met spiegels erboven en een kast met handdoeken.

Echt geweldig!

"Laten we uitpakken!" Zei Sarah.

"Ja, goed idee!"

Ik nam mijn koffer die mijn ouders in de gang hadden gezet en rolde naar binnen.

Ik liep in die..

Ah, ja! Ik heb nog niet gezegt dat ieder van ons een inloopkast heeft. Geweldig, toch?

Dus, ja ik nam alle kledij uit mijn koffer en sorteerde alles in die kast.

Het gene wat mijn moeder heeft ingepakt is het gene dat ik altijd draag, dus daar ben ik blij voor.

"Ik ga James bellen!" Zei ze en plofte op haar bed neer.

"Ja, hoor."

Als ze James gaat bellen heeft ze wifi nodig, dus die zal er wel zijn, zeker?

Ik ga Luke straks bellen of skypen, ik weet het nog niet..

Ik ging door met alles te sorteren en hoorde telkens Sarah in de achtergrond.

Het is best grappig hoe ze praat en zeker als ze niet door heeft dat je mee luisterd.

Als ik klaar was met uitpakken, nam ik een jeans short, een licht blauw topje topje en mijn grijze allstar's. ik kleedde me om en ging langs Sarah naar beneden. Ze lachte nog naar me en zwaaide.

Ik ging rustig van de trap, omdat ik schrik had dat ik ging vallen.

"Uitgepakt?" Vroeg mijn moeder van ergens.

Ik keek in het rond en zag haar niet. Dat is normaal in dit mega huis.

"Waar ben je?" Vroeg ik, hopend dat ze antwoordde.

"Keuken!" Zei ze simpel.

Als ik de keuken binnen kwam zag ik dat mijn moeder en Katrien iets aan het maken waren.

"Wat doen jullie?" Vroeg ik als ik wat dichter kwam kijken.

"Een cake aan het maken." Zei Katrien terug.

"En waar is papa en Jim?" Vroeg ik.

Ze lachten beide, al wist ik niet waarom.

"Die zitten in de zetel naar de voetbal aan het kijken met een paar pintjes." Zei mijn moeder tijdens het lachen.

Dan snapte ik het en lachte mee.

"Ik ga een luchtje scheppen!" Zei ik en liep naar de deur.

"Zie dat je binne 3 uur terug bent, want dan gaan we uit eten!" Riep mijn moeder.

"Ja, hoor!" Riep ik terug en opende de deur.

Aahh, die frisse lucht kan ik wel gewoon worden!

Ik liep de staat uit en kwam op een druk kruispunt.

Wat moet ik nu doen? Ik moet zien dat ik de weg nog terug vind..

Dan zag ik een park, een paar meters verderop. Ik wachte tot ik kon oversteken en liep richting dat park.