The Mafia Prince: The Chaos

XXXIX. Last Night of Appearance

Fall's POV

I took a deep breath, hoping that with that, gagaan ang pakiramdam ko. But, who am I kidding? I am not okay. Alam na nila ang lahat. Feeling ko... Ang sama sama ko. We underestimated ate Ry. Akala namin ay bubbly at masiyahing tao lang siya at oblivious siya sa mga nangyayari pero hindi. She was able to discover everything without any help. And now, I feel guilty. Nandito ako sa Stallworthy's mansion at naglilibot, pero, I saw her walking towards my direction. I forced a smile.

"Winter" I said pero nilagpasan niya lamang ako na para bang wala siya nakita. Na para bang, hangin lang ako. Napatungo ako. I'm so sorry Winter. Ang totoo niyan, mula nung nangyari sa akin yun, nahirapan na kaming magtiwala sa isa't isa. If they were able to produce my doppelganger, it will be possible na ulitin nila iyon. I know, mafia don't play redundancy but we cannot take the risk. We need to make sure everything will be in place.

Lumabas ako ng mansion at nagtungo sa labas. Sa may fountain. The place is quiet. May mga tauhan kaming nagkalat sa paligid. Three days... Tatlong araw na ang nagdaan mula nung nagbreakdown si Winter at sinabi lahat ng sikreto namin. At totoo lahat ng iyon. Nung nalaman rin namin na sina Autumn at Sumner ang kumuha kay Ate Ry, hindi kami nagdalawang isip na tawagan at puntahan ang mga Lancaster's. Kahit na alam naming risky. We still took the shot. However, the Lancaster's became distant. Shina'shut down nila ang possible links of connections and ways of communications namin sa kanila. Nakakalungkot... Nagawa lang naman namin yun dahil...

Hindi kami nagtiwala sa isa't isa.

Napabuntong hininga ako at tumingin sa tubig sa ibaba ng fountain. Dati rati, dito pa kami tumatambay, but now it looks so sad. Even the mansion looks sad because the princess is nowhere to be found. Naramdaman ko ang paglapit ng isa tao sa akin kaya napatingin ako sa kanya.

"W-weather" she's so different now. Kung dati ay nakangiti siyang sasalubong sayo. Ngayon ay hindi ka na niya mabigyan ng isang ngiti. She looked at me and I gmfelt shivers. Gone is my friend who sends group messages about her day. Gone is my friend who smiles brightly whenever she meets you. Gone is my friend who never gets tired of telling her epic fail jokes. Because all I can see right now, is a friend whom I lost because of stupidity and trust issues. She sighed at tinanggal ang mga mata sa akin.

"Nagpatawag ng meeting si kuya Nathan" she said and she left. I felt daggers... slowly... penetrating my chest. Mas masakit pa pala toh kaysa sa heartbreak. Dahil parang kapatid ko na sila. Our stupidity put our mafia in danger but Autumn and Summer tried to pull us up and they did. Sana bumalik na sila. Pagtalikod ko ay nabangga ko ang isang bulto. His scent is familiar and his is built also. Tumingala ako and I saw him... Staring at me...

"Ph-phoenix?" we were in a starting competition and no one wants to lose. "What are you doing here?" I asked but he did not answer. He just stared at me... Examining me. Ano bang problema? Maya maya pa ay nagsalita siya na sana hindi na lang pala...

"Why?" One word. Three letters. He doesn't need to further elaborate it because I can already understand him. Alam ko na kung bakit niya ako tinatanong ng 'bakit'. Napatungo ako. Hindi ko alam kung anong isasagot ko. Guilty, I guess. Maski ang mafia na kinabibilangan niya ay... pinagdudahan ko. Ang matagal na kaibigan ng Black Sovereign. Ang kakampi namin mula noon. Ngayon, hindi ko na alam. I heard him sigh them he left. Pinunasan ko ang mga luha ko at pumasok na rin sa loob. Dumiretso ako sa hall kung saan kami magmimeeting. Pagkapasok ko... Nabingi ako sa kung gaano katahimik ang lugar. Kung dati ay napakaingay ng lugar, ngayon ay hindi na sila nagsasalita. Natatakot na silang magsalita. I saw Nico... I nodded at him and he did the same. I know how much affected he is right now, dahil kay Summer. Tumingin naman ako kay Maxwell, he smiled... and I did too. Pero alam kong hindi siya masaya. Dumiretso na ako sa upuan ko katabi ng upuan... dapat... ni Summer. At sa harap ko si Winter na busy sa kanyang phone katabi naman niya si Weather. Tinignan ko sila isa isa... Parehong ayaw magsalita. Eto na ang end result ng katangahan namin.