Stay Away From Me (Complete)

Chapter 17

Clara.

Napakaswerte ko kay Albert isa siyang maarugang lalaki sa balat ng lupa. Sa lahat ng ugali niya iyong pagiging unselfish iyong nagpapatibay sa relasyon na meron kami ngayon. Iba kasi kapag ramdam mo iyong care with love ng isang tao mas mapapatatag pa niya talaga iyong relasyon na namumuo sainyo. With Albert I feel so blessed isa siyang blessing sa buhay ko kong maituturing dahil sa pagiging lavable person and careless niya sa akin.

Hindi ko kailangan magsisi sa nagyari sa amin nila Shikin at Mydear dahil wala namang may gusto sa nangyari. Mapalad nga kami dahil mga galos lang ang natamo namin sa aksidente samantalang iyong iba halos mabawian na ng buhay dahil sa operator ng bus na muntik na bumungga sa amin. Maswerte pa din kami kong tutuusin.

When I was arrive to the hospital lately inisip ko si Albert na nakatingin sa akin. Her face is so down parang mas na triple pa iyong lungkot na nararamdaman niya that time sa look at aura niya. Makikita mo talaga sa mukha iyong concern niya saiyo ang kaso masyado lang siyang sensitive at naover due na niya yata iyong care na binibigay niya sa akin. Well maganda rin naman kasi mas ramdam mo iyong ultimo care niya sayo.

Isa si Albert sa nagbago sa pagkatao ko. Makalipas ang dalawang taon na pagiging tanga ko sa pagibig: Nagmamahal ako na alam kong hindi ako mahal. Nagmamahal ako ng isang taong pilit at may sayad ang pagkatao at higit sa lahat sinaktan ako ng todo, sinaktan ko lang ang sarili kong puso noon.

Si Jason siya ang huling lalaking minahal ko. Siya lang naman ang numero uno na crush ko noon na isa pa lang membro ng LGBT community na may baho pala na tinatago. Naalala ko kong gaano ako nagpaka-tanga sa pagmamahal dati. Everything is only a fatuation. Pero kinabaliktaran naman na ang nangyari sa akin ngayon isa na itong seryoso at hindi na manloloko.

Hindi ko alam bakit noon hindi ko pa nakuhang magseryoso pagdating sa lovelife para kasi sa akin ang lovelife ay isang laro na pinagkakasiyahan lang, pero ngayon ang laro na ito ay kahit kailan hindi na muli magiging laro pa. Dahil kong gaano ako nagpakatanga noon ganito naman na ako kaseryoso ngayon.

Alam ko sa sarili ko na nabubuhay ako sa mundong ibabaw na masaya na kahit kailan hindi na muling magiging malungkot. Kaya ngayon para sa akin ang lovelife ay isang happiness kong maututuring. Mas masaya pala kapag ramdam mo na mahal ka rin ng taong minamahal mo.

Siguro ito na iyong bawi ng tadhana sa akin. Napaka-swerte ko nagyon kapag dating sa pagibig. Matagal na taon na rin ang nakalipas pero iyong mga alaala sariwa pa. Kumbaga sa isang prutas na hilaw pa na hindi pa pwedeng kainin kasi hindi pa naghilom o hinog.

"Nakaraan ay nakaraan ngunit ang saya ng nakaraan ay hinding-hindi mo makakalimutan pa"

Si Jason siya lang ang huling minahal ko bago si Albert: ang huling lalaking mananakit at magiiwan sa akin. And yes si Albert na ang gusto kong mapangasawa. He's have a good personality at nasa kaniya na ang tipo ko sa lahat ng lalaki.

Kung may pagkakataon naman na bumalik si Jason. Wala na akong ibang gagawin kundi tumawa na lang at tawanan siya at ipakita na ako ang babae na sinayang niya. Malabo na rin siguro mangyari, baka nagampon na sila ni Angelo ng anak nila at natural siguro nasa iisang bubong na rin sila nakatira.

"Kapag iniwan ka, ipakita mo na ikaw iyong babae na sinayang niya noon or other term that what we called great revenge."

Sa ilan saglit ko na pagiisip sa nakaraan ko. Nakatulala kasi ako habang nakaupo dito sa counter, binabalikan ang past at kong ano-ano pa ang naiisip ko. Habang hawak ako ni Albert iniisip ko iyong mga bagay na mangayayari sa amin in future at iyong saya mararanasan namin kapag nangyari iyon.

Kahit tatlong buwan pa lang kami alam ko ma-swerte na rin ako katulad nila Shikin at Mydear na dalawang taon na ang relasyon samantalang ako wala pa sa kalahati sa kanila. Pero masasabi ko swerte rin talaga ako, kasi isang Albert Albelez ang mapapangasawa ko soon. Hindi pa man kami lubos magkakilala o hindi pa man namin alam ang nakaraan naming parehas. Ngunit alam naming pareho na mahal na mahal namin ang isa't-isa at sapat na iyon para mabuhay dito sa mundong ginagalawan namin.