Stay Away From Me (Complete)

Chapter 30

Shikin.

Walang komplekasyon ang aking mata para hindi makita ang babaeng nakita namin ko sa dalampasigan na naglalakad. Ito ang babaeng sumusunod sa amin. When is saw her she's looking at me, nakita ko na diretso siyang nakatingin sa akin ng masama. I felt that I saw a black lady and yes! Im scared about that, parang tumatayo na ang balahibo ko sa aking nakita. Kaya sumigaw ako non sabay takbo kay Clara. Nakita ko rin kong gaano kinabahan si Renato mula sa loob ng c.r. naliligo pa kasi siya nong sumigaw ako. Bigla siyang lumabas tapos nagtungo sa akin. Kumawala ako sa yakap kay Clara at pagkabukas pa lang ng pinto ni Renato kahit nakatoplesss siya agad ko siyang niyakap, sobra kasi akong natakot na nararamdaman ko.

Pagkayakap ko kay Renato. I saw her face he's wonder. Tinanong niya ako kung bakit para akong natatakot. "patay na ba si Aliyah?" tanong niya, sabay kawala ko ng yakap niya at sinabing "hindi si Aliyah! Pasigaw kong sagot, iyong babaeng may itim na tela sa mukha, Renato sinusundan niya tayo nakita ng dalawa kong mata na pinagmamasdan niya ako" manginig kong sabi halos hindi na niya maintindihan ang sinasabi ko kasi, my mouth is shaking while I'm talking. Pero nakuha pa rin niya iyong point ko at sinabing "nasaan?"
Sabay tingin ko sa entrance door at turo ko doon kaso pagkatingin ko doon bigla siyang nawala.

"Shikin, baka namamalik mata ka lang." Tugon ni Clara, wala naman kasi akong nakikitang dumating na van para magkaroon ng tao roon." Dugtong pa niya.

"Oo nga Shikin, baka epekto lang yan ng walang kain" sambit naman ni Albert na katabi ni Clara. Pinagmamasdan lang nila ako habang natatakot.

"Oo nga mahal, baka nga namamalik-mata ka lang. Malabo naman na sundan niya tayo kasi wala ng natirang tao sa beach maliban sa grupo natin, baka gawa lang iyon ng imahenasyon mo." Saad din naman ni Renato na nakatayo mula sa likuran ko.

"Guys, busog pa ako kahit na wala pa akong dinner, saka, hindi ako namamalik-mata. Nakatayo siya habang pinagmamasdan ako. Kitang-kita ko ng dalawa kong mata iyon. Para san pa kong gawa-gawa ko lang iyon, tanga lang ang taong tatakutin ang sarili niya, sabay takbo ko muli sa entrance door baka kasi nagtago lang or what, gusto ko patunayan sa kanila na hindi ako nagsisinungaling. Ayaw kong nagmukha akong baliw sa kanila, kaya kailangan ko ng any evidence na nakita ko siya.
Ngunit bigo ako, nawala siya ng parang bula. Then now I realize baka epekto lang ng dilim ng paligid or what sabay nilapitan ako nila Renato.

"Sabi sayo eh, don't scared yourself baby, I'm here huwag kang matakot." This time mas naging panatag loob ko. In any situation, Renato's is always in my side siya talaga iyong nagpapalakas sa akin e.

"Shikin, ilalagay ko lang itong maduming gamit niyo sa van, babalik din kami kaagad, sasamahan na ako ni Albert pagkatapos non pasok na tayo sa hospital at puntahan na natin sila Angelo at iyong adapted sister mo." tugon ni Clara habang bibit ang damit naming madumi. Pumayag naman ako at umalis na sila para ilagay iyong maduduming damit namin ni Renato sa van.

"Shikin, halika! Doon tayo sa grass field sabay turo sa kaliwang bahagi ng hospital." Ngayon ko lang nakita na may grassfield pala dito, medyo hindi kasi ako palamasid sa palagid e.

Everything is fine hindi ko na lang inisip iyong nakita ko at nilabanan ko na lang iyong takot na nararamdaman ko. Sumangayon naman ako saka sila Clara e, wala pa. Emote-emote muna kami don tapos magpapatuyo na rin ng buhok.

He held my hand going into the grassfield. The sky is full of star that shining into my eyes, the wind is wintry the place is also good. Para kayong magda-date sa isang romantic place. Ang ganda talaga damhin iyong paligid! Matapos iyong mga inconsistent things na nangyari pupunta pa rin pala sa happy moment ang ending.

"Well ganon naman hindi sa lahat ng bagay palaging maayos, dadating man ang mga problema sa huli mananaig pa rin ang kasiyahan"

Nakarating kami dito at nagulat pa ako sa aking nakita may isang place doon kong saan may isang malaking bato. It's like in the beach! Kaya doon na namin naisipan mag-stay muna at i-feel iyong lamig ng simo'y ng hangin at mga bituin na kumikislap sa pareho naming paningin.