MY SWEET SEDUCTRESS (Daphne Story)

chapter 60

Un.edited

Masaya ang lahat ng binigyan na ng clearance ni Francis si Daphne para ma discharge, sa wakas makakauwi na din ito sa bahay nila.

Dumating si Charles bago pa umalis si Daphne ng hospital, at panay ang paghingi ng paumanhin nito sa pamangkin.

Nalaman ni Daphne na nagkasakit pala ang lola niya nang malaman nito ang nangyari sa kanya kaya hindi ito maiwanan-iwanan ni Charles.

"Okey na po ako Uncle Charles, pauwi na nga po ako oh" malumanay na sabi ni Daphne at hinalikan ang pisngi ng tiyohin "sino po pala ang nag aalaga kay lola? magaling na po ba siya?" tanong niya dito

"Yes she's not okey medyo nanghihina lang, kumuha ako ng isang private nurse para mag askikaso sa kanya" biglang tumalim ang tingin nito ng makita si Austin.

"Why are you here?" galit no Charles "and I don't understand why my sister is tolerating you to be here after all the damage you have done to her daughter"

Hinawakan ni Daphne ang kamay ng tiyohin at bumulong "ako na ang bahala sa pagpapahirap sa kanya Uncle. I've already hurt him twice"

Tumango-tango lang si Charles sa habang sinasabi iyon ni Daphne.

"Ready kana Yuri?" tanong ni Hera sa kaibigan "mag car poll nalang tayo okey." Pormal nitong sabi "Yuri Kay Austin kana sumakay, kasama nila ni Tita at Tito"

"Pero ate!"

"nag usap na tayo diba?" madiing sabi ni Hera sa kanya at tinignan si Charles "Charles sa amin ka ni Owen sumabay. We need to talk about something" pormal nitong wika "Wenna at Gwendolyn sa kay Francis kayo isama niyo si Howell"

"Opo" sabay na sagot nina Wenna at Gwendolyn.

"Good now let's go"

Walang nagawa si Daphne kundi ang sumunod. Mahirap magalit si Ate Hera niya

Maingat na binuhat ni Austin si Daphne mula sa kama at inilagay sa wheelchair, papalag pa sana  siya ngunit pinandilatan siya ng mata ni.Ate Camel niya.

Halos mapuno ng ligaya ang puso ni Austin. Holding her close in his arms feels like heaven, her sweet scent filled his nostril. Hindi niya napigilan ang sarili na mabilis na halikan ang ulo ng nobya..

Sakay ng wheelchair ay bumaba na sila sa 5th floor gamit ang private lift na nakalaan sa Director ng Hospital.

Nang nasa lobby na sila ay kinuha ni Austin ang kanyang kotse.

It was black AUDI, maingat at marahan na binuhat uli ni Austin si Daphne para isakay sa front seat ng sasakyan.

Nagtaas ang kilay ni Daphne nang makita na nakasakay na sa backseat ang kanyang mga magulang samantalang pangiti-mgiti lang si Austin bago pumunta ng driver seat.

After two hours narating na nila ang bahay ni Daphne, ipinarada ni Austin ang kotse ng maayos sa garahe.

Nang maayos ng nakaparada ang kotse ay agad na bumaba si Daphne kaya hindi nito napagbuksan ni Austin ng pintoan.

Nakakunot ang noo ni Austin bumaba at nakitang nagmamadali ang nobya papasok ng bahay nito.

Agad na bumaba din ng kotse ang mga mga magulang ni Daphne.

"Wag kang mag-alala iho I'll talk to her" sabi ng ina ni Daphne ng makita ang pag-alala sa mukha ni Austin

"No its okay po Tita, I think she slowly remembering me"

"Bakit nasabi mo iyon"

"I know her even if I close my eyes, I know how her face looks like when she's angry or annoyed, when she remember something, and when she's happy. I saw intense hatred in her eyes as she looks at me, Tita a person only gets mad or hates when she remember something" Ani ni Austin "though I'm a soldier and a pilot by choice, alam kong nakikilala niya ako"