Chapter 7

23 3 0
                                    

Aira's POV

"Ikaw na lumapit bakit ako? Nakakahiya sa beauty ko no. Bilisan mo ikaw na!" tinulak ako ni Ericka kaya napunta ako sa harap ni Antonette Chavez. Wala akong masabi, hindi ko alam kung paano magsimula.

"Hi," matipid kong bati. Para tuloy akong tibo na manliligaw sa minamahal nilang babae. Okay game na magtatanong na talaga ako.

"Hmmm Ms. Antonette right? I'm Aira Franco and If you mind can I ask you something?" Ngumiti siya at hinawi niya ang mahaba at maganda niyang buhok. She's beautiful I mean total package.

"Hmm yes. Is that for your research?" Nakangiti niyang tugon. Bigla tuloy akong nainggit. 'yong mata niya parang ngumingiti rin kasabay ng labi niya, at 'yong bilugang mukha niya at makinis niyang balat nanlalong nagpatingkad ng ganda niya.

"Actually this is something personal but not so personal. Ang gulo diba? Pero saglit lang talaga." Natawa lang siya sa sinabi ko na parang close na close niya ko. Magaan naman siyang kausap kaya medyo hindi na rin ako naiilang.

"Ano ba yang itatanong mo? Baka naman mahimatay ako sa tanong na yan."

"Hindi naman pero may kilala kang Marcus 'di, ba?"

"Marcus? Wala akong kilalang Marcus ever since. Wala rin akong kaibigang Marcus." Ha? Sino 'yung kasama niya no'ng nasa kumbento kami?

"Aira, right? mauna na muna ko, may klase pa kasi ako. Next time maybe we could talk as much as you want but for now, I have to excuse myself." Halos patakbo na siyang pumunta sa klase niya. Aabangan nalang kita mamaya pag uwian.

"Aira, anong sabi?" Tanong ni Ericka. Nakunot lang ang noo ko dahil wala naman akong nakuhang clarification. Nalilito ako sa mga oras na 'to. Hindi ko talaga lubos maiisip bakit wala siyang kilalang Marcus?

"Wala naman daw siyang kilalang Marcus. Sabi mo si Antonette 'yun. Nakakahiya sa tao nang istorbo pa tuloy ako."

"kahit maagnas ang matres ko at mamatay kayong dalawa ni Ronaldo I swear si Antonette yun! Hindi ako pwedeng magkamali dahil kitang kita ko," paninindigan ni Ericka.

"kapag wala akong nakuhang info kay Marcus kalimutan na natin na humingi ng pasensya. Nakakapgod maghanap."

Ayoko na maghanap, kapalaran naman niya siguro na hindi magpari at wala na rin akong paki alam kung makita man namin siya o hindi.

→←→←→←→←→←→←→

"Huwag mong lalabas yung ulo mo!"

"Ano ba, Aira, tanga ka ba? Paano natin makikita kung hindi ko ilalabas 'yung ulo ko!" Oo nga naman hindi ko naisip 'yun.

"Hoy mga bruha, anong ginagawa niyo rito sa parking?" Napabalikwas kami dahil sa gulat kay Ronaldo. Agad ko siyang hinatak dahil baka makita kami dito ni Antonette. Muntikan pa siyang masubsob sa ginawa ko.

"Sis, iyan na! Dali tingnan niyo iyan na yata 'yung kotse na susundo sa kanya. 'Yan na si Marcus." Hinantay namin na lumabas ang tao na nasa kotse kaso bigo kami. Bakit hindi lumabas?

"Mga bakla halika sundan natin! Dala ko kotse ni Momshie ko. Dalian niyo." tumakbo kami kung saan naka park ang kotse ni Ronaldo.

"Saan kaya sila pupunta? Baka naman mag sosogo na at para magparaos." Tinignan ko ng masama si Ericka sa mga pinag-iisip niya. Wala man lang pasintabi. Sogo agad hindi pwedeng halikan muna? Kahit biro lang pero naiinggit akom

"'Yan na huminto sila sa SM. Ito o suotin niyo may mga scarf ako oh Sundan natin." Inikot namin yung mga scarf sa ulo namin at nagsuot ng salamin. Para kaming mga sindikatong magbebenta ng droga.

Pagka park na pagkapark namin, tumakbo kami sa loob at sinundan sila. May kasama siyang lalaki but we dunno if that's Marcus. Nakasuot ng polo, at nakashorts at rubber shoes. The guy look so classy mukhang hindi siya si Marcus.

Sinundan namin sila kahit pinagtitinginan kami ng tao. Kiber lang no basta ma knows lang kung sino ba yung kasama niya.

Bigla kaming napatalikod nang humarap sila sa direksyon namin. Hindi ko nanaman tuloy nakita ang mukha ng guy.
Sana siya 'uon dahil nakokonsensya pa rin ako sa mga nangyari sa kanya. Gusto kong makabawi.

"Hahaha nakaka irritate pala here masyadong maraming lovers nakakaingit ng very very much." Maarteng tugon ni Ericka.

"Truthness mga momshie tara na nga at umakyat sa 3rd floor." Tugon ni Ronaldo. Lumihis kami ng daanan pero umikot lang kami at hindi namin sila nilubayan.

"Sis, watch niyo iyan na papasok sila sa Cuisina Reataurant." Halos mukha kaming mga paparazzi sa kasisilip. Nahihiya na ein ako dahil pinagtitinhinan kami ng mga tao.

"Hindi naman makita tara doon tayo sa kabila." Hinila ko sila parehas para roon sa kabilang gilid pumunta. May mga tao ring palihim na tinatawanan kami.

"Kumain na lang din tayo para hindi na tayo nagtatago. akin na 'yang mga scarf niyo." Wala kaming nagawa kaya tinanggal namin ang scarf namin at binigay sa badtrip na si Ronaldo.

When we entered Cuisana Restaurant I felt heavy, thinking that they might recognize us the fact na hindi naman kami pumunta rito para kumain kung hindi para sundan si Antonette.

"Aira!" napaharap ako sa tumawag sa'kin at nagtama ang tingin namin ni Antonette. She invited us to be with them since hindi pa sila nakaka order. Sobra na ang kaba na nararamdaman ko pakiramdam ko sobra na akong namumula.

Lumapit kami dahil wala siyang kasama. Nasaan na yung lalaking kasama niya?

"Pasensya na kung feeling close ako pero 'di ba may tinatanong ka sa'kin kanina.... Oh here he is meet Matthew my very own guy bestfriend." Everything went stationary momentum. I saw Marcus and I'm kinda get curious why he was called, Matthew?

"Matthew?" the three of us said in chorus. Nakita naman naming namawis si Marcus or Matthew dahil siguro sa nakita niya kaming tatlo.

"Did you met somewhere else, do you know each other? Tingnan mo nga naman ang liit ng mundo." Kinkalabit ako ni Ericka sa ilalim dahil pinagpapawisan na si Marcus I mean Matthew.

"Actually we don't know him. Hello Mar... Matthew pala." I smile fakely and irritated.

"Ah Saglit lang mag si-CR muna ako." they smiled at me as a sign of permission.

Before I finally enter the girl's room there is someone hold my wrist. Napatingin ako at alam ko na kung sino ang damuhong humawak sa'kin.

"Anong ginagawa niyo rito? Sinusundan niyo ba kami?" Nag init ang ulo ko sa sinabi ng ex-convict na to, I mean ex seminarista. Nanatili lang kong nakatingin sa kanya at walang kahit na anong salitang lumalabas sa aking bibig.

"May kasalanan pa kayo sa'kin. Natanggal ako ng dahil sa inyo. Mga maninira ng buhay!" nagpintig ang tenga ko sa sinabi niya.

"Talagang kasalanan ba ang tawag mo roon? Pwes sa'kin tama 'yun dahil tinanggal lang namin ang taong sinungaling. You committed simple lies and you can do that with a big ones diba Marcus? I mean Matthew. Nakakasuka ka, ginamit mo pa ang seminaryo para sa pagsisinungaling mo!" Sinigiwan ko na siya sa sobrang gigil ko sa taong kaharap ko.

"Hindi mo ako kilala at wala kang karapatan sabihin yan!" he shout like a furious lion and I'm really scared.

"Excuse me, I am not here to argue with you mr. Dual Mask. Please if I were you I'm going to tell the truth nakakahiya ka. Hindi nga kita kilala tama ka roon at ngayon nagpapakilala ka na." hinila ko ang kamay ko at umalis sa harap niya.

Hinila niya ko pabalik at nilapit niya ang mukha niya sa mukha ko........

"Don't you dare talk to me like that because I am not good as you expected; I have no mercy."

To be continued.......

Broken DevotionWhere stories live. Discover now