Broken Devotion

Chapter 8

Aira's POV

I don't understand bakit kailangan niyang itago sa'min ang tunay niyang pangalan. Hindi naman kami masamang tao. Naiihi tuloy ako sa sobrang pag-iisip ng mga posibilidad kung bakit niya nagawang magsinungaling. Naisip ko rin ang mga sinabi niya kahapon sa'kin.

Natigil ako sa pagiisip nang may biglang humila sa'kin bago pa ko maka pasok sa CR.

"Ano ba bitawan mo nga ako, masakit ano ba!" Pilit kong tinatanggal yung kamay na nakahawak sa wrist ko.

"Please shut up!" Napatingin ako sa mukha ng humihila sa'kin at...

"Marcus este Matthew?" tiningnan ko siya ng diretcho at masama. Anong ganap nanaman ang pakulo niya?

"Stop calling my name we're not close." he said in a serious tone. Nakakunog ang noo niya at bakas ang galit.

"Why are you holding my wrist and force me to follow you eh hindi nga tayo close? O my God baka gusto mo kong rape-in! Guard rape! Rape! Hmmmm..." tinakpan niya ang bunganga ko dahil sa pag iingay ko.

"If you will not stop gagawin ko talaga yang sinisigaw mo at dadanak ang dugo rito." natahimik ako sa sinabi niya at wala ni isang salita ang lumabas sa bibig ko.

"Bakit dadanak? Malaki ba yan? Este tatahimik na nga. Pero teka bakit mo ba to ginagawa at bakit ka nandirito, paamo ka nakaasok?" Binitawan niya ang pagakakahawak sa'kin at lumuhod. Wait I'm not ready for this. How I'm suppose to do? Will I say yes?

"I'm not a liar nor someone that can fool anyone. I'm kneeling in front of you because I dunno what to do to get the girl that I want. May real name is Matthew R. Custano, kaya naging Marcus. Pls help me making Antonette to be my girlfriend." Bwisit! Nangaasar ba tong gwapong nilalang na to? Sa'kin pa talaga siya nagpatulong. Hindi ko nga rin alam kung paano ako magkaka boyfriend.

Tiyaka hindi ko siya maintindihan akala ko ba he has no mercy bakit nakaluhod siya sa harapan ko ngayon? Well, hindi pa rin naman matatakpan ang kabaitan niya kahit na galit na galit siya.

"Ako nga walang boyfriend eh, tapos sa'kin ka pa magpapatulong. Pinoproblema ko rin yan, kaya sa iba ka na lang magpatulong." Tumayo siya at sumimangot. Hinawakan niya ang kamay ko nang mahigpit habang pilit niya kong hinihila. Nakahanap ako ng poste at doon ako kumapit.

" Hanggat hindi mo sinasabi na tutulungan mo ko, hindi kita bibitawan kahit mag violet pa ang kamay mo!" Hindi pa rin niya ko binibitawan kahit na nakahawak na ko sa poste. Halos magkaroon na ng kalawang ang uniform ko dahil sa pagkakayakap ko sa poste.

"Ayoko! Hindi ako iniluwal ng nanay ko to follow your fucking request! Hindi ka ba lalaki, bakit hindi ikaw ang manligaw? Wala ka bang bayag I mean wala ka bang bag of courage to push through?" Lalo siyang nagpuyos sa galit dahil sa sinabi ko... And I don't care kahit na mangitim pa siya sa galit. May dinukot siyang kung anong bagay sa bulsa niya at wait... Bakit may tali siya?

"Kung ayaw mong umalis sa poste na yan, then fine." Ipinalibot niya ang kamay ko sa poste atyaka niya tinali. I can't believe this. Magmumukha akong tanga dito. This is not fair. Ako ang hinihingan ng pabor pero mukhang ako pa ang agrabyado.

"Diba pakakawalan mo naman ako dito? Hoy! Hayop ka pakawalan mo ko dito kampon ka ni taning!" Kinindatan niya lang ako at tinalikuran. Naku hindi to pwede.

"Tutulungan na kitang animal ka! Basta pakawalan mo ko dito." Bumalik siya at agad na tinanggal ang pagkakatali sa mga kamay ko.

"Akina ang ATM mo." Hala sira yata ang utak nitong gago na'to. Ako na nga ang tutulong kukunin pa ang ATM ko.

"Hindi ko na kayang ibigay sa'yo 'yang hinihingi mo! Nandito kaya ang allowances at tuition fee ko." Ngumiti lang siya at inakbayan ako.

"You don't have to worry, Doctor Aira. Hindi ko naman nanakawin yan instead dadagdagan ko pa 'yan. Kukuhain ko lang para siguradong tutulungan mo ako." Biglang kuminang ang isang parte ng utak ko na sayang din ang idadagdag niya.

"Teka, legit ba 'yan? Baka pag binigay ko to modus ka lang." Napakamot siya ng ulo at agad na bumalik sa seryosong mukha.

"Dadagdagan ko yan ng 100,000 kapag sumang ayon ka na." Hinanap ko agad ang ATM ko at inabot sa kanya. Kailangan ko pa naman ng pera para sa graduation fee.

"So, anong gagawin ko? Kakausapin ko ba si Antonette, at sasabihing mahal mo siya noon pa kaso torpe ka, gusto mo siyang ligawan kaso wala kang bayag I mean wala kang bag of courage. Ganun ba gusto mo?" Tinanggal niya ang suot niyang leather jacket at isinampay sa balikat niya habang ang kamay niya ready ng manapak ng tao.

"If you will not stop, ako ang tatapos sa buhay mo." Hindi ko alam bakit hindi ako kinabahan sa sinabi niya at kusa na lang na kumilos ang katawan ko at umangkla sa braso niya.

"You know brother, I mean Marcus este Matthew, tutulungan na lang kita sa pagpaplano kung paano mo siya liligawan. Basta promise ko sa'yo she will not going to resist your charm." Proud na proud kong tugon. Actually hindi ko na siya gusto, parang biglang nawala. Hindi na rin kasi siya ang taong talagang nakilala ko noong nasa seminaryo kami. Kaya ang ending ayoko na sa kanya.

"Sige. So, anong una nating gagawin? May plano ka na ba?" Maamo niyang tugon. Napakabilis naman magpalit ng mood ng animal na to.

"Hoy ene be masyado ka namang mabilis gagawa agad tayo, tapos pinagpaplano mo na ko. I'm not ready to settle down. Joke lang! Siguro bukas magkita tayo para masimulan at matapos na natin ito." tinanggal ko ang pagkakaangkla ng kamay ko sa braso niya at tuluyan ng umalis.

"Aira! Saan tayo magkikita?" Napahinto ako ng narinig ko ang sigaw niya.

"Sa kama I mean sa may KANA RESTO sa tapat ng school!" sigaw ko pabalik. Alangang puntahan ko pa siya sa puwesto niya baka halayin lang ako nun.

Bakit hindi ko naisip na magpahalay?

Brain please stop thinking that kind of stuff masarap 'yan este masama 'yan.

Bwisit na araw 'to. Nalagay pa ko sa alanganin. Naging instant couple maker pa ako. Sarili ko nga hindi ko mabigyan ng boyfriend iba pa kaya?

Pero malay mo magawan ko ng paraan and besides sayang ang 100,000.

To be continued....