DARK ||Universe of Four Gods Series|| Book 4 (Soon to be Published)

🎗Chapter 17🎗

Snow's POV

"Figure it out." Sagot ni Yuan sa akin at kinurot pa ng mahina ang pisngi ko!

😳<< ako po yan!

He just pinch my what? My freaking cheeks! At ngayon naman ay nakanganga na nakatingin sa amin ang mga kasama namin! At may nalalaman pa itong figure it out figure it out! Bakit di na lang niya sabihin? Pwede naman nilang sabihin kung sino at talagang ginagawa pa nilang misteryo ito. Kaya naman napanguso na lang ako na bumaling sa pagkain at wala sa sarili na sumubo.

Shocks, kinurot niya ako! Bakit pakiramdam ko ang sweet nun? 😝

"Ehem, mas mabuti pa nga Snow na ikaw na lang ang dumiskubri para naman may thrill. Kasi kung sasabihin namin eh wala ng thrill yun. Ang pangit na." Saad naman biglaan ni Avis.

Napanguso naman ako rito. "Ayaw niyo sabihin? Baka kasi mukhang froglet yan kaya ayaw niyo sabihin sa akin." Sagot ko naman rito.

Biglang inubo naman si Yuan at humagalpak sa tawa si Avis. Si Luna at Violet naman ay pigil ang kanilang mga tawa dahil sinamaan naman ng tingin ni Yuan ang mga ito kaya naman natahimik si Avis.

"Okay ka lang? Napapadalas na yang pagkakasamid mo." Saad ko rito at inabutan siya ng tubig. Pangatlo na itong nasamid sa loob ng isang oras. Baka may sakit na ito.

"I'm fine. And why are you judging na mukhang froglet yung nagmamahal sayo?" Kunot noong tanong nito sa akin na tila naiinis pa dahil sa komento ko.

Napanguso naman ako rito. "Eh ayaw niyo naman sabihin at wala akong maisip na dahilan para di niyo sabihin. Paano pala kung nakilala ko na yun? Eh di wala man lang akong kamalay malay." Sagot ko naman rito.

"Why? What are you going to do if you know the person?" Interesadong tanong nito sa akin na mataman pang nakatitig sa akin na tila inaarok ang aking nga mata.

Natahimik naman ako. Hindi ko alam ang gagawin ko. Kasi kung sino man yun, isa lang ang masasabi ko dahil hindi ko masusuklian ang pagmamahal niya dahil sa ngayon iisa lang ang tinitibok ng puso ko at ito ang lalaking nasa harap ko ngayon. Mas mabuti na lang talaga siguro na hindi ko na lang dapat alamin.

"Wag na nga lang." Simpleng iwas ko sa tanong.

"Are you having doubts on what will you do if you found out?" Tanong ulit nito.

Umiling ako. "I don't know." Ikling sagot ko na lang at pinagpatuloy na ang pagkain.

"It would be better to wait for your memories Snow. All of your questions will be answered." Saad na lang din ni Luna.

Tumango naman ako. "I am already starting to recollect my memories." Sagot ko rito.

Bigla naman natigil sa pagkain ang lahat maliban sa akin na patuloy lang ako sa pagsubo.

"What?" Gulat na tanong nila.

"It's not that. All I can remember for now is up until I was 10 years old." Paliwanag ko naman sa mga ito dahil yung mga mukha nila ganito 😱😱😱😱😱.

"W-when did this started?" Agad na tanong ni Yuan.

Tumingin naman ako sa kanya. Kitang kita ko kung paano kuminang ang mga mata nito. It was like hope was given. "It was yesterday. It came to me as dreams." Sagot ko rito.

Napatangu-tango naman to at ibinalik ang pagkakatuon sa pagkain.

"But Snow, we are glad because you are already starting to remember. I hope you will recollect everything as soon as possible." Saad naman sa akin ni Violet at tumingin ito kay Yuan na ngayon ay kumakain at hindi kami tiningnan.