E Humbur Ne Kthjelltesi

Kapitulli nje

Isha duke lexuar nje liber dhe papritur njeva nje te trokitur ne deren e forte.
Ime moter kur nuk me kishte pare ne shtepi ishte habitur por pastaj ishte kujtuar se ku shkoj une kur largohem pa i thene askujt.
Ne fakt une nuk kam nje familje. Kam vetem nje moter rreth 6 vjet me te madhe dhe ajo nuk jeton me mua. Kemi vetem nje shtepi me qira dhe aty une jetoja e vetme pasi motra ime kishte shkollen ne nje qytet tjeter dhe jetonte ne nje shtepi me kusht qe te punonte aty cdo gje qe nevojitej.
Kishte nje rroge mjaft te mire por nuk mund te me merrte me vete te jetoja atje me te.
Dhe une isha e vetme ne nje qytet te tere me nje moter larg meje qe me mungonte cdo here e me shume.
Ajo hyri brenda dhe me syrin e femijes pa dhomen e zbrazur te atij pallati te rrenuar.
Kishte kohe qe nuk hynte aty. Edhe pse ne ate pallat kishte kaluar nje femijeri te bukur derisa pallati u rrezua dhe prinderit e mi vdiqen.
Ishte gati ne te qare dhe une shkova e perqafova.
Qe aty me mori pasi nuk mund te rrinim me teper.
Shkuam tek shtepia me qira qe paguante ime moter(pasi une nuk punoja pasi isha nen moshe ende) dhe aty ajo me dha lajmin e keq.
Neser qe ishte ditelindja ime ajo duhej te ishte e paraqitur ne shtepi pasi kishte per te pergatitur shume gjera por nuk do te vinte me deri muajin tjeter.
U merzita por e dija se edhe nje vit duhet ta duroja kete pasi kur te mbushja moshen per pune do te shkoja prane saj dhe te punoja e te mbaja veten duke bere te mundur qe as ate te mos e hatxhoja kaq shume pasi te kujdese per mesimet, shtepine e dikujt tjeter dhe te dergoje para per mua dhe per te paguar qirane e shtepise ishin te shumta per te.