Kapitulli njezet e dy

205 24 7
                                    

Ngriti doren per te me larguar nje fije floku qe me kishte rene ne fytyre.
Mu afrua dhe me perkedheli ne fytyre dhe me pa ne sy.
Ti nuk e di se sa te dua,-me tha.
Filloi te afrohej drejt meje dhe me puthi lehte ne faqe por nuk i largoi qe aty.
E ndjeja te merrte ere aty sikur do te ishte dita e fundit qe do me kishte prane.
Ia ndjeja duart qe i qendronin mbi shpinen time te palevizura.
Ia nuhatja edhe une parfumin e tij i cili ishte si fryme per mua sikur me jepte jete.
Ndihesha ne qiell si nje engjell qe sapo kishte marre lirine dhe po fluturonte mbi re me ne fund pa prangat e shpirtit te zemres e per me teper pa prangat e mendjes sime.
E ndjeva te levizte pakez dhe ne fakt u habita.
Por ai ndaloi serish. Ndaloi mu para fytyres sime dhe tashme ia ndieja frymemarrjen e cila perkedhelte lehte lekuren time.
Syte tane ishin ne nje efekt magjie te pathyeshme. Nuk arrija ti shkepusja. Nuk doja ne fakt.
Ndjeva doren tende teksa shkeputej nga shpina dhe afrohej ne fytyren time.
Ndjeva ate te me perkedhelte lehte ne fytyre sikur te isha nje vazo e qelqte e cila do te thyhej direkt.
E ndieja dashurine e tij te me mbeshtillte ashtu sic atmofera mbeshtjell token dhe nuk e le asnjehere vetem.
U afrua e me puthi ne balle dhe pastaj u distancua pak centimetra larg fytyres sime.
Dashuria ne syte e tij sa vinte e shtohej dhe syte sa vinin e shndrisnin me teper nganjehere me dukej se i kishin marre ngjyre te kalter teper te hapur.
Zemra ime rrihte si e cmendur dhe stomaku im po plaste. Jo jo nuk ishte nje lufte fluturash. Ndieja sikur stomakun tim e kishin zene gjithe kafshet e kopshtit zoologjik dhe po silleshin si te cmendur duke mi shtuar edhe me teper. Ndieja edhe zemren e tij te rrihte ashtu si e imja.
U afrua serish me embelsine e tij dhe me puthi lehte ne hunde.
Kete rradhe nuk u largua dhe ndieja frymen qe me lodronte mbi fytyre.
U ngjit lart dhe me puthi fort ne balle.
Ndenji aty disa minuta.
Me dukej sikur koha kishte ndaluar.
Qielli ende dukej i pergjakur nga renia e diellit nga horizonti.
Ne ate momente u shkeput dhe hundet tona u perplasen ndersa fytyrat tona gjendeshin vetem pak centimetra larg njera tjetres.
Nuk kisha me force ta shikoja ne sy.
Zemra ime mund te pushonte nga momenti ne moment.
Mbylla syte ose tensioni qe po krijohej do te me cmendte.
Po ndjeja eren e parfumit te tij dhe isha dehur perfundimisht prej tij.
Nuk e di se si nuk arrija te levizja asnje muskul dhe u mpiva edhe me teper kur ndjeva buzet e tij qe u ngjeshen me te miat.
Ne fillim ishte i embel. Me puthte lehte me nje dashuri qe nuk mund ta gjeja askund tjeter.
Vazhdoi embel per pak kohe dhe filloi te me puthte si i etur minutat ne vazhdim.
E kuptova se kishte kohe qe e mendonte ate moment, mendonte te me puthte.
Edhe une gjithashtu ia ktheva si e etur. Nuk mund te rrija aty e ngrire kur nderkohe edhe une kete e deshiroja prej kohesh.
Puthja vazhdoi disa minuta edhe pse une nuk e kisha menduar aq te gjate puthjen e pare te jetes sime.
Ai me kishte rrembyer perfundimisht zemren time ashtu si pafajsine dhe virgjerine e buzeve te mia te cilat une do tia falja me gjithe shpirt qe me heret.

Hey fans.
Sorry po skam mundur te hy me heret te bej update.

Kerkoj dicka nga ju.
Komentoni nese doni qe ta vazhdoj edhe ca historine apo ta mbaroj sa me shpejt.
Gjithashtu dua komente se si e mendoni ju fundin e historise.

And dont forget to vote.

Love you all my fans... ❤ ❤ ❤ ❤ ❤

E Humbur Ne KthjelltesiWhere stories live. Discover now