Kapitulli gjashtembedhjete

167 19 1
                                    

Ishte nje zonje e mbajtur dhe teper krenare.
Te jepte pershtypjen sikur ishte pjese e ndonje familjeje mbreterore.
Ani e pershendeti plot perzemersi. Ajo ia kthevi po me ate embelsine e te dukej se nuk ishte ajo ne hyrje apo ajo qe pasi hyri ne sallon.
I dukej vetja teper e mire ne krahasim me te tjeret ne ate dhome dhe une shkoja here pas here ne kuzhine.
Ne te vertete me niste vete Luna qe te dukesha si vajze e mire e te me pelqente.
Kishin kaluar ore teksa bisedonin ne sallon kur Merti hyri ne kuzhine dhe i tha Lunes te shkonte me te pasi i kishte treguar mysafires per lidhjen midis tyre.
Mbeta e vetme e fillova te dridhesha.
Dola per te shkuar ne banjo te laja fytyren dhe rastesisht degjova biseden qe po behej:
Me ka thene Blerta qe shkon e merr pothuaj cdo dite  nga shkolla,-i tha e ema Anit.
Po, shkoj,-i tha Ani qete-qete.
Atehere e pyeti e ema nese kishte gjetur ndonje vajze keshtu si Merti.
Ai mori fryme thelle dhe e pohoi.
Ma trego ta njoh edhe une vajzen e kesaj rradhe-,i tha plot ironi.
Ani me thirri dhe ne te vertete edhe e ema edhe une mbetem.
Nuk levizja nga vendi ndersa e ema e tij nuk fliste dot.
Atehere Ani erdhi me kapi per dore dhe me futi ne sallon.
Me prezantoi tek e ema dhe mua gjithcka me dukej si ne enderr.
Ajo u soll nga une dhe me tha pa pike turpi se sa para kishte harxhuar Ani per qejfin tim.
Asnje,-u pergjigja une.
Me pa me sy mosbesuas.
Nuk vazhdoi asgje me tej por u largova qe te mos ndodhte asnje keqkuptim.
Ne darke Ani erdhi ne dhomen time fshehurazi te emes qe te me shihte.
Gjate nates ndenji aty dhe ne mengjes doli heret por teksa po dilte e ema e pa.

E Humbur Ne KthjelltesiWhere stories live. Discover now