Under His Skin (Hiatus)

Chapter 16

Masigla si Kirsten ng araw na iyon, bagamat pasado alas sais lang siya ng magising, wala na si Paris para pumasok sa opisina. Gumawa siya ng French Toast, nag gisa ng corned beef at naghanda ng ilang slices ng mango para sa almusal. Pagkatapos niyon, naglinis siya ng buong condo unit ni Paris habang nagpapatugtog ng old songs.

Nang magtanghalian, nag send siya ng SMS kay Paris para paalalahanan itong mananghalian. Nakita niya kasi ang lifestyle nito, dahil sa pagka busy sa trabaho, nakakalimutan na nitong kumain sa tamang oras.

Maghapon din siyang nanood ng kung anu anong movie sa Netflix habang nakatagilid na nakahiga sa couch hanggang makatulog siya ng bukas lamang ang TV.

Pasado alas singko na ng magising siya, madilim na ng mga oras na iyon dahil sa Winter Solstice. Chineck niya ang phone pero walang reply o missed call si Paris.

Dinial niya ang number nito para sabihin sa kaniya na ipagluluto niya ito, pero hindi nito sinasagot ang tawag niya. Inisip niya baka nasa meeting ito kung kaya hindi na ito tinawagan pa. Nagluto nalang siya ng pininiyahang manok.

Hanggang sa lumalim nalang ang gabi pero wala paring Paris na dumarating. Tinawagan niya ulit ito pero patay ang phone nito kung kaya tinawagan niya nalang ang secretary nitong si Amanda.

"Ay Ma'am, hindi po pumasok si Sir Paris kanina. Meron nga po siyang meeting sa isa niyang Client kanina hindi ko po alam ang isasagot ko kung nasaan siya.

"Ah, ganun ba? Sige salamat. Pasensiya na sa abala."

"Okay lang po. Wala pong anuman, bye po."

"Bye."

Nagalala si Kirsten ng malamang hindi pumasok si Paris, kung kaya tinawagan niya si Matthew para alamin dito kung alam kung nasaan ang kapatid pero nagriring lang din ang phone nito.

Paikot-ikot si Kirsten sa condo at hindi mapakali. Mahigit halos buong araw ng hindi nagpaparamdam si Paris sa kaniya. Hindi na niya maalala kung paano siya nakatulog sa pagaalala o sa kakahintay.

Nang magising siya sa mga halik sa kaniyang pisngi at labi. Umaga na pala.

"Good morning, love..."

Tila nawala sa loob niyang buong araw kahapon itong hindi nagparamdam sa kaniya. Ngumiti siya at gumanti ng halik dito.

"Saan ka nanggaling? Hindi ka naman daw pumunta ng office kahapon sabi ng secretary mo." Umupo siya sa kama habang naghuhubad ng maduming T-shirt si Paris sa harapan niya.

Nagbago ang reaksyon ng mukha ni Paris. Pinulot niya ang mga maruruming damit at dumiretso sa banyo. Hindi siya sinagot nito. Hindi nalang nagtanong pa si Kirsten.

She can barely open her eyes dahil sa namamagang mata, putok din ang kaniyang labi mula sa bugbog. Gusto niya sana ulit sumigaw at humingi ng tulong ngunit hindi na siya halos makapagsalita pa sa pagod at sakit. Hubo't hubad siyang nakahiga sa kahoy na sahig ng kwartong iyon, namamanhid ang mga kamay at paa na magkakasamang nakatali sa kaniyang likuran. May mga natuyo ng dugo sa kaniyang ari at puwit.

May pumasok sa malamig at di kadilimang kwarto kung nasaan siya. Nanginig siya sa sobrang takot. Gusto niyang isiksik ang sarili para lumayo dito pero wala na siyang lakas pa. Gusto nalang niyang mamatay. Nagumpisa nanaman siyang umiyak, isang demonyo na nakukuhang masikmura siyang babuyin ng ganoon.

"Lord, help me... Save me..."

"Shh..." Saway sa kaniya ng lalaki, lumapit ito at lumuhod sa tabi niya, hinimas himas ang kaniyang namamaga at duguang mukha. Nanlalaki ang mga mata nitong tila namamangha sa kaniyang anyo. Nandidiri namang pilit iniiwas niya ang kaniyang mukha sa mga haplos nito.

"Damn, you look so good..." Bulong nito sa kaniya. Binuksan ng lalaki ang zipper ng kaniyang pantalon at inilabas sa kaniyang brief ang pagkalalaki.

Na-arouse ito sa teribleng hitsura niya! Hinimas himas nito ang sarili at umungol. Ikiniskis nito ang ulo ng kaniyang pagkalalaki sa pisngi niya habang marahas na hinihimas nito ang sarili ng akyat-baba.

Nagsimula siyang manalangin ng malakas.

"Our Father who art in heaven..."

"Fuck..." Hindi na natiis pa ng hayup ang kalibugan, pumwesto ito sa kaniyang likuran at naramdaman nanaman niyang marahas na ipinasok nito ang kahandaan sa kaniyang kaibuturan.

"Holy be your name, your kingdom come..." Napahagulgol siya sa kawalang lakas na manlaban sa lalaki. Wala manlang epekto dito ang panalangin niya. Hayok na hayok itong maglabas pasok sa kaniya.

"Your will be done..." Sinabunutan siya ng lalaki at nginudngod sa sahig.

"Ahh... Ang sarap sarap mo..." Panay ang ungol nito sa kaniyang tenga ng bigla siyang kagatin nito ng madiin sa kaniyang balikat. Napasigaw siya sa matinding sakit.

"Ayoko na po... Please! Tama na po..." Pagmamakaawa niya rito sa gitna ng pagiyak.

Bakit niyo po ako pinabayaan? Parang papanawan na siya ng ulirat, pagod na pagod na siya at hindi na matiis pa ang lahat.

Hanggang sa naramdaman niyang nagumpisang manginig ito at labasan sa loob niya. Pero bago ito maubusan, hinugot nito ang sarili sa kaniya at pinatalsikan siya sa mukha at buhok ng mga lumalabas mula sa ari nito. Napakademonyong napangiti ito sa sarili.

"Ang sarap di ba? Di ba?" Inilapit nito ang mukha sa kaniya.

"Isa kang baliw!" Dinuraan niya ito sa mukha ng pinaghalong dugo at laway. Nagulat ito at naningkit ang mga mata. Hinila nito ang kaniyang buhok at paulit ulit na inumpog siya sa malamig na sahig.

"Putang ina mo! Putang ina mo!"

Natulig siya, at sa wakas, nakatakas siya sa malagim na bangungot na iyon.

"Huwag!" Nanlalamig na nagising si Kirsten mula sa nakakatakot na panaginip, saglit siyang hindi makagalaw. Umupo siya at nagsimulang umiyak.

"No, Lord please... Please..." Bulong niya sa isang panalangin. Mahigit 3 buwan ng nawawala ang nakababatang kapatid niyang babae, hindi niya kayang isipin na may masamang nangyari dito.

"Ingatan niyo po siya, in Jesus' name."

Ilang saglit pang napatulala si Kirsten dahil sa napanaginipan. Pinunasan nito ang mukha at bumangon sa kama. Pinulot nito ang mga damit at nagpunta ng banyo.

Naligo siya, kinuskos niya ng kinuskos ang buong katawan na parang mabubura nito ang mga halik ni Paris sa kaniya. Kinuskos ng kinuskos hanggang sa humapdi ang kaniyang balat.

Anong ginagawa ko? Umiyak siya ng umiyak sa kahihiyan. Sinabunutan niya ang sariling buhok dahil sa frustration. Tinuyo niya ang sarili, nagbihis siya at nilisan ang condo nito.

Nilibot ng mga mata ni Kirsten ang kabuuan ng sala pagpasok nya ng family house nila. Halos napabayaan na ito, at napuno na ng alikabok. Lumapit sya sa isa sa mga cabinet na naroon na may family pictures nila sa ibabaw. Kinuha nya ang pinakapaborito nyang picture nila. Anim na taon pa lamang sya sa larawang iyon kasama ang kapatid na babae na isang taon pa lamang non, nasa larawan din ang ang ina at ang stepdad. Pinunasan nya ito ng suot na damit at tinitigang mabuti. Parang may bumara sa lalamunan nya na masakit lumunok, hindi napigilang magulap ang paningin dahil sa mga namuong luha sa kanyang mga mata.

"I'm gonna find you, Kylie. I promise." basag ang boses na sabi nya at di na napigilan pang humagulgol.