I'm Inlove With The Gangster Queen

Chapter 5

This is the updated version of Chapter 5. However, I'll update it once more if I encounter any problem. Thank you for your understanding!

Updated: August 22, 2021

Samantha's POV

Napangisi ako sa tanong niyang 'yun. Akala ko ay magyayabang na naman siya tungkol sa kung sino ba talaga siya pero eto na siya sa harapan ko at tinatanong ako kung sino ako.

"Are you sure you want to know who I am?"

"Yes." Desidido niyang sabi na bahagya kong ikinatango. Namamangha dahil halatang gusto niya malaman kung sino talaga ako.

"Then do it. Know my real identity. Hindi kita pipigilan na gawin 'yun. Pero katulad ng sinabi ko, dapat handa ka na kapag nalaman mo 'yun." Natural na sabi ko at tuluyan nang naglakad paalis sa lugar na 'yun.

Naghintay lang ako ng kaonting minuto bago ako pumara ng taxi dahil malamang, nauna ng umuwi sila Bea sa dami ng nilinis ko. No choice ako kundi ang magcommute.

"Ugh! Can I punch that guy? He's annoying! Really really annoying!" Inis na sabi ni Andrea nang makauwi ako ng apartment namin. Hinubad ko pa muna ang sapatos ko bago dumiretso sa kusina para uminom ng tubig na nakakuha ng atensiyon ni Ally.

"She's here. Let's eat." Napatingin naman sa akin si Bea at Andrea na bahagya pang nagulat pero agad 'rin namang napangiti ay excited na kumain doon. Nagtake out lang sila ng pagkain dahil hindi na sila makakapagluto sa ipinagawa nung mga lalaking 'yun.

"Naiinis talaga ako doon sa lintek na Tristan na 'yun! Ang kapal ng mukha! Hindi naman ganon kagwapo." Inis na sabi ni Andrea na ikinatahimik ko. Pagdating sa paglilinis hinding-hindi mo talaga maaasahan si Andrea. Meron kasi akong ugali na twice in a month, naglilinis talaga kami ng buong apartment. Ang ginagawa ni Andrea, tinatakasan niya kaya si Ally or si Bea ang naglilinis nung kwarto niya.

"Wala kang magagawa. Spoiled ang mga 'yun. Sa bahay nila, 20 ang mga katulong." Paliwanag ni Ally na ikinamaang pa ni Andrea. Saan niya naman nalaman ang impormasyon na 'yun?

"How about you, Sam? Anong nangyari sa'yo at ikaw ang pinakahuling umuwi?" Tanong sa akin ni Bea kaya napatingin din sa akin 'yung dalawa. Itinigil ko muna ang pagkain ko at tumingin ng diretso sa kaniya.

"What do you mean?"

"Late kang umuwi. Nakatagal ka ng ganon sa isang tao?" Napamaang naman ako doon. Malamang sa malamang nga magtatanong sila tungkol doon dahil hindi naman ako ganon kaingay para pakisamahan ng matagal ang isang tao. Ayaw ko kasi sa ibang tao. Sa ibang tao na wala namang ibang gagawin sa'yo kundi ang saktan ka.

"I cleaned the table. Doble pa 'yung ginawa ko sa ginawa niyo."

"Really? That's disgusting." Nakangiwing sabi ni Bea. Nagpatuloy nalang ako sa pagkain ko at hindi na pinansin pa 'yung sinabi ni Bea. Ilang segundo lang ata ang lumipas nang mapaangat na naman ang tingin ko dahil napansin kong tumatawa si Andrea.

"What?" Taas kilay na tanong ko sa kaniya. Nakatingin kasi siya sa akin kaya baka ako ang pinagtatawanan niya.

"Why are you laughing?" Nagtatakang tanong din ni Bea at kumuha pa ng panibagong kutsara para sa dessert namin. Hindi pa nga ako tapos kumain ng rice nandoon na agad siya.