Savannah Ysabel's
Nagising ako ng masama ang pakiramdam ko. Tinignan ko naman ang orasan. Hindi nanaman ako nakapasok ng morning class ko.
Hindi ko rin alam kung pano ako nakauwi kagabi o kung sino ang naghatid sakin dito.
Hinawakan ko naman ang noo at leeg ko. May lagnat pa ata ako. Tumayo ako kahit sobrang sama ng pakiramdam ko para kunin yung thermometer ko.
38.2
Shit. Hindi ako pwede umabsent ngayon. Palagi na lang ako absent tas ngayon yung first rehearsal namin para sa play.
Kaya pinilit ko ang sarili ko na maligo at mag-ayos. Pag labas ko ng kwarto mukang natutulog si Lola kaya nag iwan na lang ako ng note.
Nag book ako ng uber papuntang school kasi hindi ko talafa kaya mag commute. Habang nasa sasakyan nag lagay naman ako ng cool fever baka sakaling bumaba lagnat ko.
Pagdating sa school tinanggal ko na at pinuntahan mga kaibigan ko sa dating pwesto namin. Andun naman si Anna at Sky na parang walang nangyari kahapon.
"Oh Ysa. Okay ka lang? Bat parang may sakit ka?"Nag aalalang tanong sakin ni Dani.
Hinawakan naman ni Aya ang noo leeg ko kaya agad akong umiwas.
"Ang init mo ah! Bat ka pa pumasok? Dalat nag pahinga ka na lang sa bahay!" Aya said. Lumapit naman si Dani sakin para i check.
"Oo nga. Pasaway ka talagang babae ka!"
"Dapat nag paghinga ka na lang Ysa baka lalo ka pang magkasakit" Sabi naman ni Tristan.
"Hindi pwede, madami na akong namimiss. Kaya ko naman eh. Atsaka ngayon na ang rehearsals para sa play. I need to memorize my script" Sabi ko sakanila.
Wala naman silang nagawa kaya binigayna nila sakin yung script. Umupo na lang ako at minimemorize. I'm doing my best para hindi tignan sila Sky.
"Hoy babae kumain ka na?" Tanong sakin ni Aya.
"Oo" I lied. Wala talaga akong gana and dapat ma familiarize ako sa lines ko.
After ng lunch dumiretso na kami sa theatre ng school para mag practice naramdaman ko naman ang pag sakit pa lalo ng ulo ko.
"Hey are you sure okay ka lang? Nilalagnat ka daw" Harry said.
"I said i'm fine okay" Sabi ko sakanya.
"About last night, I-"
"Let's not talk about it" Pag putol ko sakanya. Nag start na kaming mag read ng lines.
"Is this your idea of small talk?.If so, your social skills need work." Harry said. It's his character, Landon.
"No one made him jump.It's called peer pressure." I said.
"How do you know?You read it in your precious book?"
"Please don't pretend like you know me, okay?" Napapikit naman ako. Sumasama na talaga ang pakiramdam ko.
"But I do. I do.We have all the same classes
since kindergarten.Why, you're Jamie Sullivan."
Humihina na ang pandinig ko. Lumalabo na ang paningin ko.
"You sit at lunch table seven.It's not the reject table, but it's definitely self-exile territory.You have exactly one sweater.You look at your feet when you walk."
Hindi ko na narinig ang sinabi niya, unting unti ng pumipikit ang mga mata ko.
"Savannah!"
Nagising ako dahil sa ingay sa paligid. Napatiningin naman ako sa paligid ko. Andun sila Kuya. Nasa Hospital ako. May nakasaksak na IV sakin.
"Ysa!" Sabi nila ng makita nila akong gising na.
"Okay na ba pakiramdam mo?"
"May gusto ko ba kainin? Inumin?"
"Ano bang naisipan mo at pumasok ka pa?"
"Nanghihina ka pa ba?"
Sunod sunod nilang tanong sakin. Napapikit namana ako dahil sa ingay nila.
"Pwede ba isa isa lang mahina ang kalaban" Sabi ko sakanila.
"Sino ba nag sabi sayo na pumasok ka ng may sakit? Pinapayagan ka namin uminom at kung ano ano pero sana inaalagaan mo ang sarili mo" Kuya Paolo said. Sakanilang apat, sakanya talaga ako takot.
"Kuya, wag mo ng takutin si Ysa. Hayaan mo na tapos na eh" Sabi naman ni Kuya Zach.
"Oo nga, hayaan na lang natin siya magpahinga." Kuya Stephen said. Ganyan sila, lagi nila akong sini save kay Kuya Paolo. Napa buntong hininga naman si Kuya.
"O sige, basta ayoko ng mauulit to" Sabi sakin ni Kuya Paolo. I just nodded.
After that pinakain na lang nila ako ng dinner. At umalis na sila. Si Kuya Sean ang naiwan sakin mag babantay. Si Daddy daw parating na.
Iniwan muna ako sandali ni Kuya Sean kasi nag papabili ako ng snacks namin. Pinikit ko mga mata ko habang naghihintay sakanya.
Maya maya bumukas na ang pinto.
"Kuya ano na-" Napahinto ako sa pagsasalita ng makita kung sino ang pumasok sa loob.
"Tita Irene" Sabi ko. May dala dala siyang basket ng fruits nilagay naman niya to sa lamesa.
"How's your feeling? Okay ka na ba?" Tanong niya sakin.
"Okay na po ako" Sagot ko naman sakanya.
"Pano niyo po nalaman na andito ako?" Hindi nako nakatiis na tanungin.
"Because of my son. Siya ang nag sugod sayo dito sa hospital. He was watching your rehearsal nung nahimatay ka." She said. Si Sky? Pero bakit?
"The moment I met you alam ko na kung sino ka. Kung sino ka sa buhay ng anak ko" Tita said. Hindi naman siya galit. Kalmado lang siya. Ako naman simulan ng kabahan.
"Simula nung nakilala ka niya. He changed. He changed for the better. Napapansin ko lagi na siyang nakangiti. He's trying to reach out more on us. Lalong lalo na sa daddy niya." Tahimik lang ako nakikinig sakanya.
"I want to say thank you. Thank you. But iha, gusto ko rin mag sorry"
"I'm sorry because I'm asking you to let go of my son" Tumulo na ang mga luha ko nung sinabi niya yun.
Pati ba naman si Tita? Pinapamuka sakin na wala na. Wala na talaga.
"Kung yun po ang gusto niyo at ni Sky, yun na lang po gagawin ko. Kesa naman po pag siksikan ko sarili ko. Mahal ko po ang anak niyo,at kung masaya siya kay Ana ngayon, i'll let go of him because i know he's happy" Sabi ko kay Tita habang pinipigilan ang iyak ko.
"Sige na po makakaalis na po kayo, mag papahinga lang po ako" Sabi ko at humiga na at tumalikod. Naramadaman ko naman na umalis na si tita.
I love you so much Sky.Kahit ang sakit sakit na.
YOU ARE READING
If We Fall In Love
RomanceBOOK 1 Savannah Ysabel is a happy go lucky girl, but a hopeless romantic. She always break the rules and loves to explore. And there is Skyler Yohann a cold-hearted guy who is a rule abider. Can two people fall in love despite their differences?
