Bakery Love { H.S. } > Dutch

Hoofdstuk 16 - Not this time

HAYDEN'S POV.

Vandaag therapie. Alweer. Maar nog een paar weken, en ik hoef niet meer. Dan ben ik verlost uit die hel. Ik weet dat ze het goed bedoelen, maar ik hoef het niet. Ik heb geen hulp nodig. Terwijl ik mijn schoenen aantrek, heb ik toch wel ergens zin in therapie. Hazel gaat mee. Ik voel echt een soort van connectie- weet ik veel- tussen ons. 'Ons' klinkt zo geinig maar toch doet het ook pijn. Er is geen 'ons'. Er is geen Hayden en Hazel, samen. Het maakt me boos. Hazel dreigt verliefd te worden aan die goddamn popster. Ze te goed voor hem. Hij verdient haar niet. Ik hou van Hazel, of is dat te snel gezegd? Hoelang ken ik haar, 3-4 dagen? Ik heb in iedergeval wel gevoelens voor haar. Sterke gevoelens. Ze is mooi, leuk meegenomen ja. Maar er is iets.

Sinds ik die bakkerij inliep en haar zo zag, heartbroken, wist ik gewoon dat er iets was. En ik zal er ook achterkomen. En toen ze hem aankeek, Harry, die blik. Ze houd van Harry. And he doesn't gives a fuck. Ik wil Hazel niet claimen of zoiets dergelijks, maar ik heb het gevoel dat zij wel eens het meisje kan zijn waarnaar ik al zo lang zoek. Ik kan haar hart helen. Hij niet.

Even later loop ik richting het ziekenhuis om Hazel te halen voor therapie. Ik heb met haar gebeld, ze wilt niet. Ze huilde. Ik kon het horen in haar stem. Ik heb haar kunnen overhalen, gelukkig. Mijn moeder is psychologe, ze kan haar verder helpen. Voor zeven dagen maar. Kort daarna hoef ik ook niet meer. Ik rol de mouw van mijn sweater op en kijk naar de lichtvervagen littekens op mijn arm. Drie dagen clean. En dat allemaal sinds de dag dat ik haar ontmoette. Ze helpt mij.

Als ik bij het ziekenhuis ben, loop ik naar binnen en groet ik Mireille, de hoofdzuster. Dat doe ik altijd. Ik ken Mireille al zo lang, ze heeft me verzorgd toen ik pogingen deed tot zelfmoord jegens de depressie. Vanaf dat moment moest ik naar therapie.

" Hallo Mireille! " ik lach naar haar.

Mireille ziet me en zwaait. " Dag Hayden. Wat brengt jou hier? "

" Oh, ik neem iemand mee naar therapie. Ze is ook ingeschreven en ik breng haar, aangezien ik ook moet gaan. "

" Ah, een meisje. Wie is de gelukkige? "

Ik bloos. " Ze is niet mijn vriendin, maar haar naam is... Hazel. " Ik spreek haar naam zachtjes uit. Ik krijg kriebels in mijn bovenbuik als ik haar naam uitspreek.

" Hazel? Hazel Conrad? "

Ik knik.

" Als je naar haar toe gaat, kun je haar dan dit geven, Hayden? Het is heel belangrijk. " Mireille staat op en handigt me een papiertje uit.

" Um, oké. Is goed. " fronsend kijk ik naar het briefje in mijn hand.

" Dankje. Fijne dag verder! " Mireille glimlacht naar me.

" Jij ook! " roep ik, als ik de trap op loop. Ondertussen vouw ik het papiertje op.

I'm sorry for everything. I love you x Harry.

Ik sta stil en staar naar het briefje. Die vuile... Nee. Hayden, beheers jezelf. Hij houdt niet van Hazel, jij wel. Een gevoel vol angst en woede bekruipt mijn lichaam. Angst voor Hazel, dat ze zich gaat beseffen dat ze echt van hem houdt. Woede voor Harry, dat hij- net zoals altijd- krijgt wat hij wil. Dat gaat dus niet gebeuren. Niet deze keer. Met trillende vingers pak ik papiertje en scheur in in tweeën.

Krsssht.

Het geluid is luid te horen in de doodstille gang.

Deze keer zal hij het meisje niet krijgen.

Mijn meisje.

~°~

Yay midnight update! Ik hoop dat je deze eenmalige Hayden's POV update leuk vonden! hayden goes baddd. WAT VINDEN JULLIE TROUWENS ERVAN WAT ER IS GEBEURT I NEED YOUR OPINION AUB COMMENT.

btw, you're an amazing girl, @LikeTommo !  xx

vote/comment

xo.