SEN ETKİSİ

BÖLÜM 4

Eve vardığımda üstündekileri çıkarıp daha rahat kıyafetler giymiştim ve eşyalarımı toplamaya başladım.Burayı özlüğeceğimi pek de zannetmiyordum.Oda arkadaşım gelmeden gitsem iyiydi.Yanıma iki bavul almıştım bu kadar eşyam vardı ve beni idare ediyordular.Aşağı inip anahtarı teslim ettim ve çıkışımı yaptım.Tekrar diğer bölgeye dönmek için aynı güzergahı kullandıktan sonra binaya giriş yaptım ve danışma kısmında bizim gruptakileri beklemeye başladım.Diğerleri de gelmeye başladıkça çoğalıyorduk sadece iki kişi kalmıştı.Ben de Martha ile birlikte oturmuş hayatlarımızdan bahsediyorduk o da benim gibi ailesini burada bırakıp tek başına gelmek zorunda kalmış yıllar önce evliymiş fakat tek çocuğunu kaybettikten sonra eşiyle ayrılmışlar ve o da yalnız yaşamaya karar vermiş.Biz konuşurken diğer iki kişide gelmişti ve en son Ted gelmişti.Bizi tekrar aşağı binanın çıkışına götürüp bir araca bindirdiler.Martha ile yan yana oturduktan sonra araç hareket etti ve ilerlemeye başladık artık yaşadığım bölgeyi arkamda bırakıp yeni bir yere gidiyordum.Bir süre sonra Ted ayağa kalkmış gideceğimiz yer hakkında bilgi veriyordu neleri yapabileceğimiz neleri yapamayacağımız hakkında o konuşurken bir taraftanda bir görevli bize yeni giriş kartlarımızı dağıtıyordu.Herkesin kendine özel odası olucakmış.En sevindiğim kısım burasıydı.Ve Her bireyin yanınada askeriyede bulunan teknik elemanlar atanıcaktı,herkesin bir çalışma grubu olucaktı.Benim için her şey çok iyiydi bana dokunan biri olmadığı sürece her şey iyidir.Bir saat sonunda tesis alanına giriş yapmıştık.Gerçekten devasa bir alana kurulmuş bir yerdi etrafımızda birbiri ile birbirine bağlı olan binalar vardı ve orta kısmı ise boştu.Taşıt durduktan sonra herkes sırayla inmişti ve bizi bir sürü karşılayan ordaki askerler vardı.Ted ile biri selamlaştıktan sonra konuşma yapıp bizi birliğe tanıttılar ve yola devam ettik.Bina içerisine girdikten sonra bizi sırayla tarama odasına götürüp bütün vücudumuzu tarayıp parmak izlerimizi tanıttılar.Eğer bir odaya girmek istiyorsak yüzümüzü okutup girmemiz lazımdı.Diğer işlemlerden sonra odalarımıza götürdüler.Ted bugün serbest olduğumuzu yarın ise sabah toplantı ile yeni iş günümüze başlıyacağımızı söyledi bir de akşam yemeğinin iki saat sonra olduğunu.Herkes zaten yorgundu.Yemeği gitmeği bile düşünmüyordum ilk gidip yatağa uzanmayı düşünüyordum.Bavulu bir kenara koyduktan sonra kendimi yatağa attım ve tavana bakmaya başladım gerçekten rüyada gibiydim gerçek hayata dönmek istemiyordum.Odam diğer kapsül odadan daha büyüktü televizyon,wc ne istersen vardı koltuğum bile vardı en özlediğim şey eskisen eğer bir yere oturmak isteseydiniz dinlenme bölümüne gitmeni gerekiyordu ve orasıda hep kalabalık olurdu.Bir süre daha yatakta kaldıktan sonra kapıyı biri çalmıştı.Kapıyı açtığımda Martha gelmişti.
-Lisa ben çok acıktım hadi yemeğe gidelim.
-Ben çok acıkmadım gibi.Uyumayı düşünüyordum.
-Hadi ama beni yalnız bırakma o kadar askerin içinde düşüncesi bile çok ürpertici.
Biraz düşündükten sonra gitmeye karar verdim hem biraz ortama da alışmış olurdum.Kapıyı kapadıktan sonra koridorda ilerledik ve sonra sağa döndük büyük bir avluya çıkmıştık.Çoğu kişi bir yere doğru yürüyordu.Biz de onları takip etmeye başladık yanımızdan geçenler hepsi yeni gelen bizlere bakıp aralarında bir şey konuşuyordu yemekhane alanına girdiğimizde geniş bir alana girmiştik gerçekten burda kaç kişi yaşıyordu resmen buraya bir şehir kurmuştular yemek sırası ne taraftaydı.Herkes bir masa bulup oturuyordu.Bizler ise ayakta durmuş olayı çözmeye çalışıyorduk.
-Arkadaşlar beni takip edin.
Ted yine bizi kurtarmaya yetişmişti.
-Sizin oturucağınız masa bizim bulunduğumuz masa burda herkesin kendine ait yeri vardır.Biraz daha ilerledikten sonra devasa bir masaya gelmiştik.Şimdiden oturanlar olmuştu.En az bizle birlikte 15 kişi olucaktı.Masaya oturduktan sonra herkes bize selam vermişti ben masanın sonuna doğru geçerken Martha da diğer yanıma oturmuştu karşım ise boştu.Martha ile buranın ne kadar ürpertici olduğunu konuşuyorduk sanki korku filmi gibiydi.Bir süre sonra bizler susmayı kesmiştik sadece askerlerin uğultuları vardı.Uğultular birden kesilince bizim masadakiler ayağa kalkmıştı.Herkes birbirine şaşkınca bakıyordu.Arkaya bakınca diğer askerlerin de ayakta olduğunu gördüm yandaki boşlukta ise biri yürüyordu.Ve herbir ağızdan şimşekler diye bağırıyordular.Gelen kişi yaklaştıkça yüz hatları iyice belirginleşmişti.Gerçekten dünyadaki en şansız insan olabilirdim.Gelen kişi Thomas tı.Masanın önüne geldiği zaman diğer askerlere selam verip benim karşıma oturmuştu.Kendimi tebrik ediyordum burayı seçtiğim için.Herkes yerine oturduktan sonra Thomas bizlerle konuşmaya başlamıştı.Ben ise hiç bir şey söylemeyip sadece olanları izliyordum.Bana ise sadece arada sırada yüzüme bakıyordu,hatırlamıyordur belki.Sonra yukarıdan bir ses duyuldu.
-Yemek servise hazır!Yemek servise hazır!
Ne yapacaktık şimdi biz yine birbirimize bakıyorduk.Ted elimizi masa üzerinden çekmemizi söyledi.Herkesin önündeki kapak açılmış ve aşağıdan yemekler yukarı çıkmıştı.Teknoloji gerçekten ilerlemişti yemeği almaya gerek yoktu en sevdiğim.Thomas gözlerini bana dikmiş bir şekilde nasıl rahat yiyebilirsem öyle yiyiyordum.
-Doktor West nasılsınız?
Birden bu konuşma Azmi beni şaşırtmıştı.
-İyiyim teşekkürler siz?
-Her zaman ki gibi.
O da ne demek di şimdi sanki uzun zamandır tanışıyormuşuz gibi.
-İyileştiniz umarım sizi çünkü burda baya yorucaz.
-Tabiki de iyileştim ben zorluklara alıştım bunun için doğmuşum.
-Güzel.
Sırıtarak yemeğini yiyordu.Hayır benim anlamadığım bir durum mu var anlamadım.Garip garip cevaplar veriyor.Konuşmasa daha iyi sadece görüntüsü yeter.Saçlarını arkaya doğru atmıştı ve yine gözleri parıldıyordu. Hevesli bir çocuk gibi gözüküyordu.Üstündeki üniformada tam bedenini sarmış ve kaslarını belli ediyordu.
-Bu arada beni buraya çağırdığın için teşekkür ederim.
Kafasını kaldırdı ve bana doğru biraz yaklaştı.
-Sana hallediceğimi söylemiştim hem ben değil sen kendi yeteneklerinle girdin buraya.
-Olsun senin etkin olduğunu da biliyorum hayatımı değiştirmiş oldun.
-Bence bunu buradaki çalışmalarında bize yardımcı olarak göster.
-Tamamdır.
Yemeğimizi bitirdikten sonra yine aynı şekilde masadaki kapalar açılarak masalardaki tepsiler kayboldu.Hepimiz yorgun olduğu için odalara dönüp dinlenmeye karar verdi.Thomas al son konuşmamızdan sonrada yüzüme bakmadan masadan kalkıp diğerlerine selam verip gitmişti.İyiki bir birliğin başındaydı.Odada eşyaları yerine yerleştirdikten sonra bir duş almış ve saçlarımı kurutmuştum.Annemle babama mesaj attıktan sonra kendimi uykuya bıraktım.