SEN ETKİSİ

BÖLÜM 10

Hızlıca üstümü değiştirip ameliyathaneye koştum. Ellerimi yıkarken etrafta koşuşturan insanlar vardı anladığım kadarıyla yaralanan sadece Thomas değil bir kaç kişi daha vardı bu yüzden doktor azlığından Reet ve ben ayrı ameliyatlara giricektik Mark ve Katty ise yaralılarla ilgileniyor, birlik dışındaki diğer doktorlar ise geri çağrılmıştı.Hızlıca içeri geçip
Thomas un yanına gittim her yeri kan ve kir içindeydi , yüzü solmuş sanki ölmüş gibiydi üstündekilerini çıkarmış ve temizliyordular.
-Durumu nedir?
-Aşırı kan kaybı ve nabızda düşüş var.
-Takviye kan istiyorum arkadaşlar hızlı olalım fazla zamanımız yok diğer hastalar beklemede.
Bir yandan bende temizlemeye yardım ederken takviye kanlar gelmişti ve ameliyata başlamıştım bu zamana kadar hiç bir tanıdığımı ameliyat etmemiştim.
Vücudunu delik deşik etmiştiler toplamda 5 tane kurşunu vardı ve vücut yüksek derede bunlardan elektrik almıştı. Teker Teker dikkatlice kurşunları çıkarmaya başladım.Uzun süre sonra Toplamda 3 tanesi çıkarmış ve 4. İle uğraşıyordum ama çok derindeydi.
-Nabız hızlıca düşüyor tansiyon 7 ye 5
-Tampon
-Yarayı açmam lazım , neşter
Bir yandan odaklanırken makinedeki kalp sesleri dikkatimi bozuyor ve beni korkuya sürüklüyordu ya ona bir şey olursa. Makineden artık hızlı kalp ritim sesleri artık yavaşlamıştı ben hala kurşunu çıkaramamıştım hadi ama biraz daha dayan .
-Nabız yok , nabzı yok
-Acil elektroşok makinesi getirin kalp masajına başlıyorum herkes geri çekilsin.
Hemen masaja başladım 1,2,3,4,.. hadi geri dön böyle bitemez hadi , hadi
-Bir hareketlilik yok
-Bu böyle olmaz bana elektro iğne yi verin.
-Bunu burda kullanmak tehlikeli hasta hiç uyanamayabilir.
-Sence başka çare var mı? Elektro şok hazır mı?
-Evet
-Ben iğneyi saplar saplamaz kolları bana verin saymaya başladığımda yükleyin.
İğneyi almış bekliyordum bu son çareydi.
-1,2,3
İğneyi kalbine saplamış elektro şok u vücuduna yüklemiştim.
-Hareket yok
-Tekrar yükle.
-Yüklendi
Tekrar verince vücudu yukarı kalkıp aşağı indi.iki saniye herkes durdu.
-Nabız geri geldi.
Evet budur. Pes etmeyeceğini biliyordum.
-Hızlıca devam ediyoruz.
Geriye kalan kurşunları da alıp yaraları diktikten sonra ameliyat bitmiş ve Thomas ı yoğun bakıma almıştılar bende diğer ameliyathaneye geçip hastayla ilgilenmiştim uzun bir süre sonra ameliyat bitmişti diğer hastalarlada gelen doktor ilgilenmiş bende bir duş alıp üstümü değiştirip Thomas ın yanına gittim durumu hala stabildi. Vücudundaki elektriği olması için odaya bir alet yerleştirmiştik.
Son kez hastalara baktıktan sonra hastanedeki odama geçip beklemeye başladım yoksa bayılıcaktım artık.
Martha yanıma gelmiş bana bakıyordu vücudum çok yorgundu.
-Sana yemek getirdim acıkmışsındır.
-Hiç halim yok Martha.
-Olsun sen ye yine de bak seni bekleyen hastalar var enerji toplamalısın.
-Olanları öğrenebildin mi?
-Evet Ted ile konuştum. Bazı ülkeler şu andaki insanların zayıf durumundan yararlanıp savaş açmışlar şu anda bitmiş ama tekrar saldırabilme ihtimalleri varmış o yüzden çoğu kişiyi şu anda tahliye edip askerleri sınıra göndermişler.
Bu birliği gözlemci birlik olarak atamışlar bu iki gün içinde olanlardan sonra askerlerin bir kaçı ölmüş burası şehir merkezini koruyacakmış.
-Böyle bir şeyden nasıl faydalanabilirler aklım almıyor onlar öldürüyor biz kurtarmaya çalışıyoruz bunun neresinde yaşamak?
-Tamam sen şimdi uyu ben acil bir şey olursa seni kaldırırım.
-Olmaz Thomas a bakmam lazım.
-Duydumki kalbi durmuş ameliyatta.
-Evet.
-Tamam seni zorlamıyıcam ama kendini yıpratma yemekleri ye ihtiyacın olursa çağır.
-Tamamdır.
Yolda giderken Katty i görmüştüm üstü başı kan içindeydi.
-Katty bence artık yeter diğerleri ilgilenir hadi sen git üstünü değiştir.
-Tamam
Thomas hala uyuyordu içeri birinin girmesini yasaklamıştım. Hiç bir şekilde dışardan enerji yüklü biri yanına giremezdi yaptığım iğnenin etkisi anca 2 güne geçerdi. Şu anlık iyi görünüyordu vücuduna renk de gelmişti.
Odama tekrar geçip Marthanın getirdiği yemeklerden biraz yiyip uzandım.
Uyandığımda saat sabahın 10 uydu uyuya kalmışım burda. Acil bölümüne gidip hastalarla ilgilendim diğer birlikteki hastalarıda buraya yönlendiriyordular.Tedavi edildikten sonra kendi birliklerine gönderiliyordular hastanede bir kaç gün böyle geçmişti.Ben ise Thomas sı kontrol ediyor ona bakıyordum stabil durumu geçince normal odaya çıkarmıştık durumu kritik olduğu için uyutuyorduk ama artık normale döndüğü için bugün uyanmasını bekliyorduk haberi alır almaz ameliyatın ertesi günü Thomas ın yardımcısı Simon gelmiş kaç gündür koridorda yatıp onu bekliyordu yaşlı adam kaç kere benim odama göndermeye çalışsamda beni dinlemedi. Bende zor da olsa yastık ve örtü vermiştim üzerine hasta olacaktı burada onu da Thomas sın odasına göndermiştim.Akşama doğru son kez herkesi kontrol ettikten sonra Thomasın odasına uğradım.Simon bir köşede uyuya kalmıştı bende gidip yatağın başındaki sandalyeye oturup bekledim.Kirpikleri o kadar uzundu ki , kaşları uyurken bile kaşlarını çatıyordu halen. Öne eğilip elinden tuttum elleri sıcacıktı gözümün önüne buraya ilk geldiğindeki hali geldi kanlar içindeki buna hazır değildim gerçekten sonra elimde ıslaklık hissedince ağladığımı anladım bunu bile algılayamıyordum artık.
Uyansa artık rahatlayacaktım.
-Ne oldu beni çok mu özledin.
-Thomas!
Göz yaşlarımı silip ayağı kalktım kontrol için.
-İyimisin , olanları hatırlıyor musun?
-Evet o kadar da yaşlanmadım.
Hâla iğrenç espirilere devam ediyordu anlaşılan. Kontrol ettikten sonra kağıda notlar almaya başladım.
-Nasılım Doktor.
-Şu anlık iyi ama uzun bir süre dinlenmen gerek.
-Burda mı?
-Başka nerde olucak.
-Ben odama çıkmak istiyorum hastane sevmem.
-Başka emriniz?
-Hadi ama Lisa içim sıkılır burda?
-Pek zannetmiyorum eğlenilecek bir şeyler bulursun.
-Bak bir anlaşma yapalım sen beni yarın oda iznine çıkart ben de senin son dediklerini hatırlamam.
Demek hâla onun için kırgındı kırgın olmaktada haklıydı.
-Ben o gün için....
-Tamam açıklama gerek yok anlaştık mı?
-Anlaştık ama yarın değil iki gün sonra
Diyip kapıya doğru hızlıca yürüdüm çünkü kesin buna sinirlenecekti.
-Sana bunu göstericem bekle! Kimse artık bu devirde doktorlara güvenemiyecek!
Arkamı dönüp tekrar ona baktım bana sırıtarak bakıyordu.