SEN ETKİSİ

BÖLÜM 17

-Hızla devam edin!
-Yolu açalım!
Her yerden farklı sesler geliyordu tünele girmiş ve nerdeyse yarısını bitirmiştik ama arkadanda gelmelerine az kalmıştı. Mart'ta yorulmuş soluklanıyordu.
-Mart'ta az kaldı yarısı bitti.
-Biraz nefes alıyım çok yoruldum.
Mart'ta dinlenirken etraftan hızla çıkışa koşuyordular. Ve aniden bir çınlama sesi duymaya başladı kulaklarımı hissetmiyor , kafam patlıyacak gibi hissediyordum. Arkaya bakınca ilerde bazı kişilerin yerde olduğunu gördüm. Önden gidenlerden de bazıları geri dönmüş silahlarıyla koşuyordular hepsi ağzı açıp kapatıp konuşuyordular ama az duyuyordum.
-Sağ...görev... gel!
Mart'ta ya döndüğümde bana arkaya işaret ediyordu. Arkama bakınca Katty bana acele ile koş işareti yapıyordu.
-Sağlık görevlisi gelsin acele!
Marthayı önden gönderip olayın olduğu yere koşmaya başladım kulakların yavaş yavaş açılıyordu.Gördüğüm manzara çok kötüydü yerde yatmış kıvranıyorlar ve kanamaları vardı sırt çantamı yere indirim acil sargı bezlerini çıkarıp kanamayı durdurmaya çalıştım acil buradan gitmemiz lazımdı çünkü diğerlerini engelliyorduk. Robot çekicilerde yanımızdaydı acil Mark ile hastaları sedyeye yükleyip robotlarla beraber yola devam ettik.çıkışa yaklaştığımızda bir yapılma vardı etrafa baktığımda tanıdık bir yüz göremiyordum. Hastaları acil çıkarmak için diğerlerini hızlıca geçip en öne geçtik .
-Hastaları çıkarmamız lazım!
-5 nolu evde sizi bekliyorlar haberimiz var.Öndeki askeri takip edin .
Çıkış noktasında ayrı ayrı yollar vardı.alt tünelden bir üst yola çıkmış bu yolda ilerliyorduk bi süre sonra bir kapı gözükmüştü.Öndeki asker kapıyı açmış içeri girmiştik ve ışık gözüme çarpmıştı, burası kapalı bir Bodrum katıydı üst kara çıkıp bir kapıdan daha geçtik ve bir odaya girdik burası resmen küçük hastaneydi her şeyi yerleştirmiştiler. Yan yana toplamda beş yatak ve bir sürü alet vardı.Hastayı direk yatağa alıp yaralarını kontrol etmeye başladım bilinci açıktı ama acısı baya yüksekti ve kulaklarından kan geliyordu. Tarama makinesini getirip vücut görüntülerine baktığımızda bir kırık veya ciddi bir durum yoktu ama beyin sinirlerinde bir farklılık vardı. Ameliyata alınması lazımdı.Mark ve Katty i haberi verip hastayı diğer yan odadaki alana geçirdik. Diğer doktorlarda gelmiş hastalarla ilgileniyordular.

Ameliyat bitmiş ve bizde bitmiştik. Üç saatin ardından başarıyla tamamlanmış ve bende Üst kata çıkıp biraz dinlenmek istiyordum şu anda acil bir hasta yoktu . Aklım Thomastaydı iletişim kuramıyordum, kurmaya çalışsam bizi her yerden takip ediceklerine dair önceden uyarı almıştık, burda sorabileceğim biri de yoktu. Birlik arkadaşlarımdan da ayrılmıştım burayı ana sağlık yeri olarak ayarlamışlar ve bazı sağlık ekipleride diğer evdelere dağıtılmıştı. Burası 5 katlı bir evdi bodrum katta sağlık ekipmanları zemin ve birinci kat hastalar için, üçüncü kat dinlenmeye ve en üst katta iletişim için ayrılmıştı. Şu anda komutanların yardımcıları üst katta bulunuyordular ama ne yaptıklarına dair en ufak bir fikrim yoktu.
-Ekranı açın yatın yapıyorlar!
Oturduğum yere 2 tane doktor girmişti koşarak biri ekranı açıp diğeride benim karşımdaki yere geçti.
-..... bilgilendirme için buradayız. Hakkımız bilmeliki yaptığımız operasyon başarıya ulaşmıştır.
Nasıl yani herkesi yakaladılar mı? Şimdi ne olucaktı.
-Ekranda gördüğünüz isimler tutuklanmış  olmakla beraber kaçan isimleri ve yandaşlarını arama çalışmalarımız devam esiyor görenlerin hemen bizle iletişime geçmesini rica ediyoruz.Diğer haberlere geçersek......
Ekran kapanmıştı ve bende kendimi bayılacak gibi hissediyordum ekranda Thomasın da fotoğrafı  vardı yakalanmıştı bana verdiği sözü tutmamıştı.
-Adama bak ya resmen herkese hükmetmeye çalışıyor şimdi ne yapılacaktı?
-Biz de buraya hapsolduk baksana komutanlar bile teslim olmuş.
Merdivenden ayak sesleri gelmeye başlamıştı bir kaç kişinin ayak sesi hızlı hızlı geliyordu.hemen kalkıp kapıya koştum karşı merdivenlere bakınca Ted'in de içinde bulunduğu grup yukarı doğru çıkıyordu hızlı bir şekilde onla konuşmak istiyordum ama vakti yok gibiydi.
Bana verilen sinyal ötmeye başlayınca hızlıca aşağı indim hastalar dan biri nöbet geçiriyordu duruma müdahale edip yukarı çıktım bugün iki kişi nöbet tutucaktı.Saat 11 e yaklaşıyordu ve benim diğerlerin durumunu öğrenmem lazımdı. Yakalanlara ne olucaktı içim acıyordu bugün tek yapabileceğim oturup ağlamaktı.
Sabah kalktığımda gün yeni aydınlanıyordu buraya bir kaç üst koymuştular içlerinden bana olanları giyip yan odaya geçtim yemek işi burda hallediliyordu hastaların ek gıdaları
Bodrum kattaydı. Bizde bir süre donmuş gıdalarla idare edecektik. Yemeğim ısındıktan sonra masayı geçip ekranı açmıştım. Kanalları geziyordum ama hiç bir şey yoktu olanlara dair. Bende yemeği hızlıca yiyip nöbet değişimi için aşağı indim. Diğerleri dinlenmeye gitmiş ben ve Drake kalmıştık.
-Nasılsın?
-iyi değilim sen?
-Ben de sence ne olucak?
-Bilmiyorum artık düşünmek istemiyorum.
-Seni gördüm?
-Anlamadım?
-Sen ve Thomas öpüşürken !
Yanaklarım kızarmış yana doğru bakıyordum evet beni öpmüştü ama sonra bırakmıştı içim yanıyordu. Kenara geçip yandaki sandalyeye oturdum.
-Yaklamışlar, kimseyle iletişim kuramıyorum. Çok merak ediyorum.
-Ted ile konuş dün akşam gelmişti.
-Evet gördüm ama o da meşgul bugün şansımı deneyeceğim.
-Gerek yok ben burdayım.
Sesin geldiği tarafa bakınca kapıda Ted'i görmüştüm bana doğru yürüyüp önünde durdum. Hemen ayağa kalkıp sarılıp geri çekildim.
-İyimisin Ted?
-Hayır burya bile zor geldim. Diğer birlik komutanları anlaşma yaptı?
-Nasıl yani?
-Herkesi korumak adına teslim oldular.
-Bunu nasıl yapar ne olucak şimdi onları orda iyi bırakmazlar onlar emirlere de uymazlar.
-Biliyorum bir kurtarma planı üzerinde çalışıyoruz ama aldığımız haberlere göre  Denver bugün insanların kaldığı blokları yıkacakmış.
-Nasıl yani yaşam birimlerini mi? Neden?
-Para için yıkıp zengin kişilere vericekmiş insanlarda sokakta kalıcak.
-Bunu nasıl yapar halk ayaklanma başlatır.
-Hiç bir şey yapamazlar güç şu anda onlarda karşı çıkanları şimdi den öldürmeye başladı.