SEN ETKİSİ

BÖLÜM 14

Sabah uyandığımda yanımda kimse yoktu ve yataktan kalkıp Thomas a seslendiğim de de bir cevap alamadım, saate baktığımda ise  sabahın sekiziydi. Üstümü giyip kendi odama doğru yürüdüm ve eskileri değiştirip yenileri giymiştim. Hastaneye doğru  geçerken  kendime mutfaktan bir sandviç alıp aynı zamanda Thomas a mesaj yazıyordum, nerde olduğunu merak etmiştim. Hastanede bugün büyük gündü Andy ve Dean ile çalışmalara başlıyacaktık, hasta üzerinde ilerleme  kaydetmemiz lazımdı organizma dahada büyümeden önce. Genel işlerimi bir yandan bitirirken bir yandan da toplantıya götürüceğim belgeleri düzenliyordum ama kafam başka bir yerdeydi halen öğlene gelmemize rağmen Thomastan haber alamamıştım. Öğlen yemeğe gittikten sonra birlik toplantısı vardı bu zamana kadar yaptıklarımızı ayda bir paylaşıyorduk. Yemekten sonra toplantı salonuna girmiştik ama bu sefer bir farklılık vardı tanımadığımız on kişi daha vardı. Herkes şaşkınlıkla yerlerine geçerken birbirlerine bakıyordular benim ise dikkatimi biri çekmişti uzun boyu ve açık esmer rengi ile Drake gözüme çarpmıştı el sallayıp yerime geçtim ve beklemeye başladım.  Ortalıya sessizlik hakimken bir süre sonra içeri Ted girmişti.
-Merhaba arkadaşlar.
Herkes kafasını sallamış pür dikkat Ted e odaklanmıştık.
-Biliyorsunuzki son zamanlarda hissetmenizde bir iç savaş yaşanmakta ve ayaklanmalar olmakta ve bugün Birlik 3 bazı birlikler ile ayaklanma başlatıp Glass House'ı  işgal ettiler ve bazı istekleri var.
Biri çıkıp ne gibi istekler diye sormuştu.
-Ülkenin idaresini istiyorlar.
Bu sefer de biri peki ne yapıcağız diye sormuştu.
-Şu anda fiziksel bir atak yok ama istediklerini vermezsek bu yolada başvurucaklarını söylediler bu olaydan yararlanmak isteyen diğer ülkelerde bize saldırabilirler.
-Bunu nasıl yaparlar? neyin peşindeler?
Herkes kendi arasında konuşup nasıl böyle olduğu hakkında konuşmaya başlamıştı.
-Arkadaşlar buraya odaklanalım. Burda bulunan arkadaşlarımız Birlik 5 teki Fire and Storm birliği ve bu saatten sonra  birlikte mevcut işlerinizin üzerine yeni görevler atamış bulunmaktayız.
Ted konuşmasına devam ederken benim aklım ailemdeydi onları buraya getirdiğimde bir savaşın içinde olucaktılar onları ordada bırakamazdım, başka bir çözüm bulmalıydım. Streslenmiş ve aynı zamanda korkmaya başlamıştım ailemi kaybetmeye hazır değildim. Onlar konuşurken biraz nefes almak için kapıdan yan taraftaki terasa çıktım nefes almakta zorluk çekiyordum. Nefeslerim düzene girdikten sonra arkaya yaslanıp dikkatlice düşündüm şu anda bir kişinin bilet parasını çıkarmıştım diğeri içinde bana 2 ay lazımdı ve buraya da getiremezdim. Buraya gelselerde güvenli bir yerde kalmak için yeni planlanan alanda kalmaları gerekiyordu ve onun içinde para lazımdı. Elde vardı yine sıfır. Bunu Martha ile konuşmam lazımdı o gün kızlardan biri birilerinden bahsetmiştiler dışardan gelmek isteyenleri kaçak bir şekilde güvenli bölgedeki yerlere yerleştiriyordular. Bu konuda bilgi almam gerekicekti. Biraz daha sakinleştikten sonra tekrar odaya geri döndüğümde diğer birliğin kaptanları Ashley ve Kevin konuşma yapıyorlar Thomasta bana bakıyordu. Yerime hızlıca geçip konuşmanın kalan kısmına odaklanmıştım.
Toplantıdan sonra Dean ve Andy ile hastaneye geçip hasta üzerinde çalışmalara başlamıştık.
Konuşmanın olmadığı kısımlarında artık savaş için prototip yeni kimyasal silahlar geliştirilmesi istenildiğini ve bu konuda bütün bölümlerin birlikte çalışıcağını anlatıyordu Dean. Kendisini kanıtlayacağı bir ortam oluştuğu için tabiki de mutluydu. Gerekli örnekleri ve çözümleri ortaya koyduktan sonra Dean'nin söylediği çözüm önerisi üzerinden ilerlemeye karar vermiştik. İşleri bitirdikten sonra hep birlikte yemekhaneye doğru gitmiştik ama burda da bizi bir sürpriz bekliyordu. Masalar ikiye bölünmüş artık komutanlar ve 3. Seviye ye kadar olan birlik üyeleri ve diğer birlik üyeleri birlikte oturuyor. Bizde diğer meslek arkadaşlarımızla birlikte oturuyorduk. Yemekhaneye işimiz en son bittiği için en geç biz üçümüz gelmiştik ve herkes yemeğe yeni başlamıştı yerime geçerken aynı zamanda yan masaya göz atmıştım ve Ashley Thomas'ın yanına oturmuş kahkaha atıyordu, asla boş bir zamanı kaçırmazdı. Thomas ta yarı güler haldeydi ama gözlerinin içi gülmüyordu bir sorun vardı.Kafasını kaldırınca beni görmüş ve şaşırmıştı ama şaşırması sonra yerini hüzünlü bir gülümsemeye bırakmıştı ve bu da benim kalbimi sızlatmıştı. Akşam ne olursa olsun onunla konuşmam lazımdı.