SEN ETKİSİ

BÖLÜM 9

-Biraz sakin olur musun Lisa eminim bir haber alırız birazdan hadi gel otur şuraya biraz soluklan.
Martha ya ne kadar inanmak istesemde sanki kötü bir şey olacakmış gibi hissediyordum. Sabah haberi aldığımdan beri üzerinden 8 saat geçmişti ama hiç bir haber alamamıştım kimse de yok ki bana yardım eden. Ted e de ulaşamadım.
Sanki evren bunu önceden hazırlamış içim sıkılıyordu.
-Martha bence oldukları yere gidelim bu böyle olmıyacak .
-Lisa bence dediklerini kulağın duymuyor senin hem nasıl gidelim gittik diyelim içeri nasıl girmeyi planlıyorsun ya orda değilde başka yerdelerse kendi ağzınla söyledin savaş başladı diye.
Haklıydı ama düzgünde düşünemiyordum.
-Burada herkesi takip eden bir sistem var değil mi ordan bulabiliriz.
-Bunu da söylemiştik sabah bize izin vermiyorlar.
-Gizlice yapalım ne olucak ki?
-Bilmem en çok hapise atılırız yada idam ediliriz.
-Ben çok ciddiyim bunun sağlık açısından önemli bir durum olduğunu ve hasta sağlığının önde geldiğini söylerim acil bir durum olduğunu kontrol etmem gerektiğini.
-Bilemedim şansını dene istersen.
Telefonu alıp gizli istihbarat servisine doğru yukarı çıktım kapıya geldiğimde beni taradı ama kapıyı açmadı yetkim olmadığı için bende kapıyı çaldım eski yöntemler de hâla iş vardı.
Kapıyı uzun boylu sert bakışlı bir asker açmıştı.
-Merhaba ben Doktor Lisa bir bilgi alıcaktım sizden çok önemli.
-Dinliyorum
-Hastalarımdan birini şu anda burda bulamıyorum ve durumunu takip etmem gerekiyor yoksa acil durumlar ortaya çıkabilir ve çok geç kalmış oluruz onu bulabilir miyiz?
-Hasta ismi nedir?
-Thomas Wind
-Bizim kaptan mı?
-Evet bugün ki ilaçlarını almamış sistemde   öyle gösteriyor bu onun için önemliydi.
-Bilemiyorum bu konu hakkında Bilgi vermemiz yasak.
-Biliyorum ama inanın bende ulaşmak için her Yolu denedim ama olmadı malesef sizi de zorda bırakmak istemem.
Artık masum kız rolü yapıyordum başka oynıyacak kartım kalmamıştı.
-Bakmaya çalışıcam siz burda kalın lütfen!
Geri çekilip karşı cama doğru yürüdüm iyi olduğuna bir emin olsam içim rahatlıyacaktı. Beş dakika sonra kapı açılmıştı arkamı dönüp hızla askerin yanına gittim.
-Bir haber alabildiniz mi?
-Hayır bizde de iletişim problemi var ulaşamıyoruz şu anda sinyal dışına çıkmış nerede olduğu nu da göremiyoruz.
-Tamam teşekkürler.
Artık beklemekten yapabilecek başka bir şeyim yoktu. Marthanın yanına dönüp yatağa uzandım stresden başım çatlıyordu.
-Nasıl gitti?
-Onlarda ulaşamıyor.
-Sakin ol sen.
-Demesi kolay.
-Sen neden bu kadar merak ettin?
-Anlattım ya dün ki dediklerimden dolayı yoksa başka bir şey yok.
-Tamam işte üzülmene gerek yok geldiği zaman özür dilersin biter .
Benim için zaman geçmiyordu bir yandan direnç üzerine yeni tezler okuyordum ama kafam almıyordu. Martha çok acıktığını ve tek başına yemek istemediğini söyleyince bende onu yalnız bırakamadım ve yemekhaneye gittik. Yemekhanede bile bir kaç asker ve personel den başka kimse yoktu.
-Her yer çok sessiz.
-Aynen biraz garip sanki.
Bizimkilerin yanına geçip onlarla sohbet ettim herkes halinden memnundu.  Burda çalışmaktan ve ailelerinden bahsediyordular.  Aramızdan bir kaçı aileler ini görmek için hafta sonu onların yanına gitmiştiler benim de ailem burda olsaydı keşke ama büyük haber iki kişiden birinin bilet parasını toplamış diğerini de biriktiriyordum buradaki iş gerçekten bu durumu hızlandırmıştı yakında onlarda burda olucaktı.
-İzinsiz Giriş!
-İzinsiz Giriş!
Her yerde kırmızı alarmlar çalıyordu. Herkes birbirine bakmaya başladı arkadaki askerler ayaklanmış bize doğru geliyordular.
-Hadi herkes sığınaklara, hızlı olun!
-Korunma Protokolü!
-Korunma Protokolü!
-5 dakika içinde tüm kapılar kitlenicek!
-5 dakika içinde tüm kapılar kitlenecek!
Arkadan bizi hızlandırıp hepimizi yemekhanenin arkasında bulunan yerden aşağı indiriyordular. Bazılarımız şoktan bayılmıştı. Bende bir askerle birinin koluna girip sığınaya doğru koşmaya başladık.En arkada biz kalmıştık.
-Son 1 dakika!
-Son 1 dakika!
Herkes içeri girdikten sonra bizde içeri girip kapılar kapandı son anda yetişmiştik.
-Düşman tespit edidi!
-Düşman tespit edildi!
-Herkes sakin olsun ve kimse ses çıkarmasın bu hepimizin iyiliği için.
Askerler diğerlerine yardım ederken bende bayılanların durumuna bakıyordum.
-Tanrıya şükür Lisa buradasın!
-Mark iyimisin? Katty nerde?
-Oda diğerlerine yardım ediyor. Neler oluyor burda?
-Bende anlamadım kısa sürede atlatalım yeterki.
Biri kafasını çarpıp bayılmıştı ilk yardım çantasını bulup pansuman yapmaya başladım.
-Toksik başlatılıyor!
-Toksik başlatılıyor!
Bu sefer her yerde yeşil ışık yanıyordu.
Herkes yine ses yapmaya başlamıştı.
-Sessizliği sağlayalım.
Yanımdaki askerin yanına biri gelmişti.
-Efendim dışarıdan sesler gelmeye başladı.
-Tamam kameralar bir şey gösteriyor mu?
-Daha demin görüntülere bir şey yakalandı.
Görüntüye göz ucuyla baktığımda bir insana benziyordu ama biraz garipti zombi gibiydi sanki
-Neden böyleler biliniyormu?
-Maalesef kayıtlar da yer almıyor.
-Toksik etki etti mi?
-Hayır ve efendim şimdi bir bilgi daha geldi şu anda toplam iki taneler biri kapının önünde diğeri ise avluda.
-Bayıltmayı deneyelim o zaman .
Kapıdan sesler geliyordu.
-Herkes birbirinden ayrılmasın acil bir durumda size yardımcı olmak istiyoruz.
Arkadan biri neyle karşı karşıya olduklarını sormuştu.
-Bizde bilmiyoruz sistemde olmayan bir tür ama başa çıkabiliriz.
-İlaçlar hazır efendim.
-Tamam başlayalım.
Kapıdaki sesler iyice artmıştı.
-Enjekte başladı!
-Enjekte başladı!
Bir süre bekleyince ses kesil di kapıya yaklaşan askerler bir taraftanda kamera dan kontrol ediyordu.
-Edendim olumsuz uyanmaya başladılar etki etmiyor.
-O zaman yapıcak bir şey kalmadı.
-Onları öldürücek misiniz?
-Başka çözüm önerisi olan?
Herkes susmuştu belki aç oldukları için geldiler masumsalar neden öldürelim.
Öne atılıp aklıma gelen fikri söylemiştim.
-Eğer ekibim ve bana on dakika süre verirseniz bir bayıltıcı ilaç hazırlayabiliriz?
-Buradaki insanların canını tehlikeye atamam olmaz!
-Belkide masumlar ama neden boşuna öldürüyoruz?
-Son karar verilmiştir. Anlıyorum ama bunu yapamam.
-Bugün gerçekten kimseyi kurtaramayacaktım.
Mark elini omzuma koymuş bana teselli veriyordu.
-Senin suçun değil. Onların yapması gereken bu?
-Bilemiyorum aptal gibi hissediyorum.
-Herkes hazırsa başlayalım.
-Geri Sayım son 10 saniye!
-Geri Sayım son 10 saniye!
Zaman geriye akarken herkes kapıya odaklanmış bekliyordu birinin ölüm çığlığını.
-3 2 1 0
Ve o sessiz çığlık duyulmuştu ve sonra tekrar  ve tekrar.
-Efendim işlem tamamlandı hayat belirtisi gözlenilmedi.
-10 dakika daha bekledikten sonra tahliye işlemlerine başlayalım her şeyden emin olalım. Robotlar cesetleri karantinaya götürüp kilitlesinler ve dışarısıda dezenfekte edilsin.
İşine koyulanlar bir tarafta biz de bir tarafta oturuyorduk. Bütün her şey bitince bizi tahliye etmişler ve herkes odasına çekilmişti yorucu bir gündü arada yine fenalaşanlar olmuştu ama Mark ve Katy beni odama gönderip kendilerinin hallediceklerini söylediler duş alıp rahatlamıştım. Ve yataya yatıp gözlerimi kapadım.
————————————————

Kapı sesi duyuyordum sesli bir şekilde bir daha kapı sesi duyunca rüyada olmadığımı anlamıştım kapıya o kadar sert vuruyordularki kapı kırılıcaktı.Kapıyı açınca karşımda nefes nefese kalmış bir asker vardı.
-Doktor Lisa acil hastaneye gelmeniz gerekiyor.
-Durum ne?
-Bir ameliyat gerçekleşmesi gerekiyormuş Şu anda siz ve Doktor Reet var diğerleri birlik dışında.
-Tamam hemen geliyorum sen bekle burda.
-Hemen üzerimi değiştirip hastaneye doğru koşmaya başladık.
-Hasta kim ne olmuş bunları biliyor musun?
-Bir silah sonucu üzerine bir sürü yüksek voltajlı kurşunlar saplanmış. Durumu çok kritik kaptanımızı kaybedemeğiz bizi o büyüttü benim sahip olduğum tek kişi.
-Kaptan mı? Hangi kaptan.
Birden duraklamıştım.
-Cevap ver  Kaptan Thomas mı?
Ağlayarak bana bakmış ve kafasını sallamıştı.
Benim için geri sayım şimdi başlamıştı.