VAMPIRO HIGH (COMPLETED)

Chapter 4

Nakahanda na ang mga gamit ko para pag-alis ko. Napalingon ako sa maleta at isang shoulder bag...

'Kailangan ko na ba talagang umalis para lang puntahan yung Vampiro High?'

Napabuntong hininga ako at napatingin sa cellphone kong tumutunog..

Principal is calling...

"Oh?" Naisagot ko at nagsimula ng maglakad pababa ng sala dala-dala ang gamit ko.

"Good morning," natatawang bati niya. "Iyan na ba ang magandang bati sa umaga ngayon? Muhkang outdated na ako sa nauuso..." biro niya pa.

"Ano bang kailangan mo?" Nag-iinit ang ulo kong tugon. Napakaaga pa lamang, ala-sais ng umaga!? Pinag-ayos ako ng ganito kaaga tapos tatanungin ako kung bakit gano'n ang bati ko sakaniya?

'Sinong gunggong ang matutuwa kung ang sarap ng tulog mo tapos ginising ka bigla mula sa higaan mo? Tssss...'

"Nasa akin ang ticket mo, kailangan mong sumakay ng eroplano..." natatawa pa rin niyang sagot.

"Ano?! Pero sabi mo--"

"Tsss, sinabi ng Dean iyon. Siya mismo nagpadala ng ticket sa akin para hindi ka na gumastos pa," sabi niya. "Nga pala... May kuwarto ka na rin doon, may gamit na rin sa loob nun..."

"Ha? Anong ibig mong sabihin? Hindi pa nila ako kilala--"

"Pumunta ka na lamang muna rito sa Marine Academy. Huwag na masyadong maraming tanong.. May kailangan ka pa ring bilhin, iyong mga gamit mo sa eskwela pero ang titirhan mo ay ayos na." Final na sabi niya at pinatay ang linya.

Pagkababa ko ay nakita ko si Tita na nakatulala at sabay banggit sa katagang... "Malapit na.. Malapit na.." mahina ngunit sapat na para marinig.

"T-Tita," nauutal kong tawag sakaniya. "Tita, aalis na po ako..." paalam ko.

"Bilisan mo.. Mag-ingat ka dahil..." tumingin muna siya sa akin bago ipagpatuloy ang sasabihin. "Malapit na sila!"

Kinilabutan ako bigla nang biglang manlisik ang mga mata ni Tita! Napaatras ako at hindi ko malaman kung paano tatakbo! Agad kong hinila palabas ang maleta ko habang nasa balikat ko ang shoulder bag.

Pumara agad ako ng jeep papuntang Marine Academy. Kinakabahan ako, hindi ko malaman kung bakit. Napalingon naman ako bigla sa lalaking nakasalamin..

'S-Siya yung lalaking nakikita ko! Siya yung nasa ilalim ng p-puno! Siya yung nakashades!'

Binaba niya ang shades na salamin niya at tumingin nang deretso sa akin. Sakto namang nasa tapat na kami ng Marine Academy kaya bumaba ako! Pero hindi ko akalaing pati siya ay bumaba rin tulad ko!  

Nagmamadali akong pumasok at dahil wala pang guard, mabilis lang akong tumakbo papunta sa Principal Office. Hiningal ako dahil dala ko ang maleta ko sa pagtakbo. Pagpasok ko naman sa office ay naroroon si Principal. Nakatalikod ito at tila ba may kausap.