AHMAK KOCAM 🚬

Sinen koku

Eğlence zamanıydı değil mi? Ayna da son bir kez daha kendime baktıktan sonra hazır olduğuma kanaat gerdim. Bana düne kadar Arya deri eteği çok seveceksin deseler katiyen inanmazdım. Ben genellikle sade şık kıyafetler severdim. Bana böylesi daha çok yakışırdı. Şimdi biraz liseli kızlara benzemiş gibi görünsem de bir yandan da alıcılığım artmış gibiydi. Çantamı elime aldığımda derin bir nefes alarak gülümsedim.

Aras Bey beni görünce ne yapacaktı çok merak ediyordum. Telefonumu da alınca odadan çıktım. Dış kapıya geldiğimde biraz ses yaparak topuklumu giymeye çalıştım. Amacım Aras'ın sesleri duyup yanıma gelmesiydi. Tam da düşündüğüm gibi sesleri duyan Aras çalışma odasından çıkarak adımı seslendi. Bende sanki üstümü başımı düzeltiyor gibi boy aynasında kendime baktım.

"Arya... Nereye gidiyorsun?" Senden uzaklara demek isterdim ama ne yaparsın şu kalbim senden uzağa düşmüyor.

"Dışarıya çıkıyorum Aras..."dediğimde bu defa da yüzüne bakmadan çantamı kurcalar gibi ettim. Amacım biraz daha onu kudurtmaktı Aras tam da beklediği gibi soluğu yanımda alarak elimden tutup kendine çevirdi.

"Bu halde mi dışarıya çıkacaksın? Sen beni delirtecek misin be kadın git üstüne adam akıllı bir şey giy..."dediğinde gülümsemek istesem de gülümseyemedim. Bunun yerine başımı hafif sağa yatırarak sinirden kızarmış yüzüne baktım. Aras Bey burnundan soluduğunda göre epey kıskanmıştı. Bunu kendime koz olarak kullanarak bir adımla yüzüne yaklaşarak başımı kaldırdım.

"Neden? Neden bana karışıyorsun? Yakında boşanmayacak mıyız? Sevmediğin ayrılmak istediğin karın neden şuan önemli oluverdi... Sen bana haklı bir sebep söyle bende üzerimdekileri değiştireyim."

Burnundan soluyan Aras kolumu bırakınca sinirden gözlerinin içi kızarmıştı. Birkaç saniye susup gözünü benden kaçırınca düşünmüş olmalıydı. Tekrar gözlerimiz birleştiğinde "Çünkü karımsın... Çünkü hala soyadımı taşıyorsun..." Aras daha devam edecek gibi dursa da yüzüme bakmış cevap bekliyordu.

"Bunlar yeteli kavramlar değil. Biz boşanacağız. Benim üzerimde herhangi bir hakkın yok... Hem boşandıktan sonra ayrı evlerde yaşayacağız. O zaman da böyle giyinip dışarıya çıkacağım..."

"Arya bunu neden yaptığını çok iyi biliyorum yapma..."

"Yaparım... Duydun mu? Ben istediğim şeyi istediğim zaman yaparım sende bana karışamazsın." Çıkmak için hazırlandığımda tekrar koluma yapıştı "Nereye gidiyorsun?" Bu defa tepkisiz kalamayarak kolumu ondan çekip kurtardım.

"Seni alakadar etmeyen şeylere burnunu sokma..."Nezaketen iyi geceler bile dilemeden dışarıya çıkmıştım. Evin bahçesinden çıktığımda demir kapının önünde taksi bekledim. Şükür ki taksi tam zamanında gelince taksiye atlayıp Uğur'un verdiği adresi söyledim. Uğur kesin seni takip edecektir dediğinden arası sıra arkama bakıyordum. Başta takip etmediğini görünce üzülmüştüm ama sonra dudaklarım yukarıya doğru kıvrıldı. Uğur'un da söylediği gibi takip ediyordu. Bugün işten erken çıkmam sonra gizemli şekilde konuşmam işe yaramış olmalıydı ki ilk günden peşime takılmıştı.

Peki, bu iyi bir şey miydi? Yani Aras'ın peşime takılması... Bu bana güvenmiyor anlamına mı geliyordu. Somurtarak önüme döndüğümde Uğur'u arayıp olanları anlattım. Uğur bu duruma benden çok kafayı takmış gibiydi. Zaten iki umudum vardı biri Uğur biri de bebek... Belki bu yaptıklarımı başka birileri duysa ne gurursuz derdi. Lakin hiç kimsenin benim kocam gibi kocası yoktu. Ben kocamı tanıyordum.

Bara geldiğimde Uğur içeride olduğunu söylemişti. İçeriye girdiğimde gözlerim Uğur'u ararken ne kadar kalabalık olduğun fark ettim. Ben en son ne zaman bara gelmiştim? Allah'ım be ses de neyin nesi böyle? Bar belki de iyi bir fikir değildi. Önüme gelen adam sürtünür gibi hareketler yapıyordu. Kimseye değmeden yürümeye çalışırken birinin kolumdan tutmasıyla bağıracaktım ki geriye doğru çekilmemle Aras'ın göğsüne çarptım. Aras ile yüz yüze geldiğime ağzı açık ona bakıyordum. Takip ettiğini bilsem de sıcaklığıyla erir gibi oldum. O ise bana sinirle bakıp tısladı.

"Bana neden buraya geldiğini söyle hemen!"

Ben açıklama yapamadan Uğur'un sesini işittim. Kocamın gözü arkama gidince beni bırakmış bende geri çekilince "Çifte kumrular benim yanıma gelmeyi düşünüyor muydunuz?" Aras arkadaşıyla selamlaşırken arkadan gelen Derin'i gördüm. Bende onunla sarılınca beraberce oturduk.

Oturduğumuz evlilik konusu açılırken Aras hala bana öfkeyle bakıyordu. Zaten Uğur'u görür görmez her şeyin onun başının altından çıktığını anlamıştı. Derin pek fazla muhabbet kadını olmasa da sürekli konuşması seviyordu. Nedense onunla kimyamız uyuşmuyordu. Özellikle de hamile haliyle içki istemesi sinirlenmeme sebep olmuştu. Karının da bir can vardı. Ben bile şuan içmiyorsam onun içmesi saçmalıktan ibaretti. Zaten Uğur da içmesine izin vermemişti. Yalnız Aras epey kendini kaptırıp içmişti. Aras'ın içtiğini görmediğimden tuhafıma gitmişti. Elbet arada bir şeyler içerdi ama özel günlerde Uğur ile beraber içerdi.

Tabi hiç bu kadar içtiğine şahit olmamıştım. Uğur da Aras'ın kendini kaptırdığını görünce o hiç içmemiş. Aras'ın kafası gidince de kalkalım diyerek arkadaşının koluna girmişti. Kocamın nasıl bir derdi vardı da bana söylemiyordu. Sırf bu yüzden delirebilirdim. Uğur güç bela Aras'ı arabaya gerince arka koltuğa zor bırakmıştı. Bende kocamın yanına binince Uğur ilk bizi evimize bırakarak iyi geceler dilemişti. Bende Uğur'un kapıya kadar getirdiği Aras'ı güç bela koltuğunun altına girerek salona kadar taşımıştım.

"Aras... Aras kendinde misin?" Aklıma güzel bir fikir gelince koltukta yatan kocama baktım. "Buradayım karıcığım sen nerdesin?"dediğinde güldüm.

"Kocacığım artık bana neden boşanmak istediğini söyler misin?"

Aras beni kendine çekince yanına oturabilmek adına arkasında ki yastıkları yere atarak koltuğu genişlettim. Aras geri çekilip beni kollarının arasına alınca boynuma öpücük bıraktı. "Seni seviyorum be kadın..."dediğinde güç bela yüzüme ona döndüm

"Bende seni çok seviyorum kocam lütfen artık bana neler olduğunu anlat."

"Evet, çok güzel kokuyorsun misler gibi..."diyerek yüzünü boynuma gömmüştü... Böyle olmayacak gibiydi. "Aşkım bir daha mini erek giyme sana çok yakışıyor... Keşke daha önce de giyseydin..." Dediğinde güldüm. Beni çok beğense de bir daha giyme diyordu. Keşke hep içki kafasında yaşasaydın.

"Kocacığım beni duyuyor musun? Sana bir soru sordum beni bu kadar severken benden neden ayrılmak istiyorsun?" Aras, bende seni seviyorum diyerek dudağıma yapıştı. Onu dudaklarımdan zorla uzaklaştırınca "Aras lütfen söyle."

"Çünkü... Çünkü benim gibi... Seni deli gibi seven bu kocan gibi yalnızlıktan ölmeyeceksin."

KEŞKE HER ERKEK SIRF SEVDİĞİ MUTLU OLSUN DİYE ELİNDEN GELENİN EN FAZLASINI YAPSA BELKİ O ZAMAN HAYAT DAHA ÇEKİLESİ BİR YER OLURDU.