AHMAK KOCAM 🚬

Bölüm 12

  Aras eşyalarını dolabına yerleştirirken bende onu seyrediyordum. İtinayla kıyafetlerini tek tek asarken fazla düşünceliydi. Yıllardır aynı yastığa baş koyduğum adam bugün benimle uyuyacağı için heyecanlıydım. Normalde bu denli heyecan dolu olamam gerekiyordu. O halde neden durduğum yerde kızarıp bozarıyordum. Elim yanan yüzüme gittiğinde Aras da bana bakmış ben de hemen elimi yüzümden çekmiştim. Aras'ın gözleri yüzümden geceliğime gidince bende istemsizce geceliğime baktım. Siyah geceliğimi daha önce çok giymiştim. Açık mı desem beni çıplak görmeye adam geceliğim boyutundan dolayı sinir olacak değildi.

"Ne oldu neden öyle bakıyorsun?" diye sorduğumda hiç diyerek elindeki son askıyı da dolabına asarak dolabın kapağını kapatmıştı. Çekemeden eşofman altını alıp üstündekileri çıkartırken dakikalardır elimde tutup aynı satırı defalarca okuduğum kitabıma baktım. Kitaba baştan başladığıma okusam da bir şey anlamadığımı bir kez daha fark ettim. Aras fark etmesin diye beş sayfa birden geçerek sanki okumuşum gibi rastgele okumaya devam etmeye çalıştım.

"Okumaya devam edecek misin yoksa ışığı kapatmamı ister misin?"diye sorduğunda anında kitabın kapağını kapatarak ona baktım. Kocamın altında eşofman olmasına rağmen üstü çıplaktı. Onu böyle görünce yutkunarak başımı çevirdim. Bana ve hormonlarıma ne oluyordu böyle. Allah'ım sen bana güç ver. Kitabımı çekmeceye koyarken "Işığı kapat uyuyacağım."demiş demekle kalmayarak da yan yatmıştım.

Aras sessizce ışığı kapattığında çok geçmeden arkamda çökme oldu. Onun yatağı girip uzandığını fark etmiştim. Bir süre sessizce cenin pozisyonunda kalarak düşünemeye devam ettim. "Anneler yarın kaç gibi burada olur..."diye sorduğumda arkamda hareketlenme oldu.

"Bana tam saat söylemediler. Tahmini akşama kadar burada olurlar..."dediğinde dayanamayarak ona döndüm. O da benden tarafa dönmüş öyle yatıyordu. Gece karanlığında bile olsa parıldayan gözlerini görünce ağzımı açıp bir şey diyemedim. Şuan ki tek istediğim koynuna sokularak uyumaktı. Tek istediğim sıcaklığında uyuyabilmekti. Sonunda ile gelerek "O halde yarın işe gitmemeliyim değil mi? Ailen geldiğinde birinin evde olması gerekiyor."

"Sana onlarca kez eve yardımcı alalım dedim ama hiç oralı olmuyorsun."

"Evde yabancı birilerinin olmasını istemiyorum Aras, artık sende şunu anlasan iyi edersin..." dediğimde devam etti. "Peki, boşandıktan sonra ne olacak o zaman evde yalnız yaşayabilecek misin?" O an yutkunmuştum. Neden her seferinde boşanma konusunu açıyordu. Ben ondan ayrı düşmek hatta ayrı yatmak bile istemiyordum. Aras gözlerimin dolduğunu fark etmiş olmalıydı ki elini yüzme koyarak "Lütfen ağlayıp yüreğimi dağlama ben dönüp dolaşıp aynı konulara gelmek istemiyorum."

"Yarın evde kalır hazırlık yaparım."dedikten sonra arkamı dönüp gözlerimi kapattım. Bir süre sonra uyur gibi olduğumda sanki bir sıcaklığa doğru çekildiğimi fark etsem de anlayamamıştım. Sabah uyandığımdaysa Aras ile sarmaş dolaş yatıyorduk. Çıplak göğsünde uyurken gözlerimi tekrar kapatıp biraz daha sıcaklığını hissetmiştim. Biraz daha bu vaziyette kalmak istesem de Aras'ın uyanma ihtimaline karşılık kollarının arasından çıkarak geceliğin belime kadar gelen etek ucunu aşağıya doğru çekerek yataktan çıktım.

Üstümü değiştirdikten sonra Aras'a kahvaltısını hazırlamış o uyanınca da beraber kahvaltı yapmıştık. Ben bütün gün evde ailesi için hazırlık yaparken Aras arayıp ailesinin yarın akşam geleceğini söylemişti. Bende yemekler ziyan olmasın diye erken gelmesini söylemiştim. Aras söylediğim gibi erken gelmiş akşam yemeğini sükûnet içinde yemiştik. Yemekten sonra canım sıkılınca beraber film izleyip izleyemeyeceğimizi sormuş o ise kabul ederek romantik komedi açmıştı. İlk açtığımız filmi sonuna kadar izlerken ben ikinci filmin ortalarında uyuya kalmıştım fakat uyandığımda koltukta değil yine kocamın kollarının arasındaydım.

Aras beni uyurken öyle bir sarıp sarmalıyordu ki bu hareketinden dolayı bile ona biraz daha tutulur gibi oluyordum. Sabah uyanıp kocama öpücük verdikten sonra yine ona kahvaltı hazırlamış o gidince ise yine ailesi için hazırlık yapmıştım. Bu defa öğle vakti iki gibi gelmişlerdi. Kayınpederim bana karşı pek ılımlı olsa da kayın validem benden zerre haz etmiyordu. Belki de Aras, haklıydı. Boşandığımızı öğrense zil takıp oynardı. Ben onlar için öğle yemeği hazırlayıp hizmet ederken Aras da saat üç gibi gelmişti...

Ailesi oğullarıyla hasret giderirken bende hizmetimde kusur etmemeye çalışıyordum. Yemekten sonra kahve yapıp dağıttığımda yanlarına oturarak soluklanmak istedim. "Arya benim kahvemi şekerli mi yaptın yoksa kahveler mi karıştı?" Gül Anne kahvesini beğenmezken bende Aras'a bakıp ayağa kalktım.

"Kusura bakmayın Anne, herkese şekerli yapmıştım..."

"Hepimize mi? Nasıl içtiğimizi hatırlamıyorsan neden sorma gereği duymadın. Dinçer elindeki kahveyi hemen bırak sana çarpıntı yapıyor..."dediğinde Dinçer Babam keyifle içtiği kahveyi kenara bırakmıştı.

"Annecim yol çarptı galiba istersen odana gidip biraz dinlen."demişti Aras. Gül Anne hayır derken bende fincanları alarak tekrar mutfağa geçip kahve yapmaya koyuldum. Kahveler hazır edip salona girdiğimde ailesi Aras'a aldıkları hediyeleri veriyorlardı. Onlarca paket Aras'ın önünde dururken bende gülümseyerek kahvelerini vermiştim. Geri çekileceğim sırada Dinçer Baba "Kızım bu da senin hediyen umarım beğenirsin..."dediğinde teşekkür ederek hediyemi alıp Aras'ın yanına oturdum. Paketi açtığımda içinden parfüm çıkmıştı. Bende hediyem için tekrar teşekkür ederim demiştim.

"Ben Dinçer'e o parfümü alama Arya'ya alma ağır gelir bünyesi kaldıramaz dedim fakat dinlemedi..."dediğinde Aras "Bence babam güzel bir seçim yapmış parfüm karım çiçek kokuyor. Sağ ol babacım karıma da düşündüğün için..."demişti.

Bir süre de daha hediyelerin üstünden konuşurken Gül Hanım "Eee, anlat bakalım gelin hanım bize ne zaman torun vermeyi düşünüyorsun?" Ben sorusuyla utanıp kızarırken Aras elimden tutup sinirle "Ben çocuk falan istemiyorum Anne, uzun sürede sana torun vermeyi düşlemiyorum. Eğer çok çocuk istiyorsan kendin yapmayı düşünebilirsin."

"Oğlum annenle nasıl konuşuyorsun?

"Baba bir saattir saygımdan susuyorum fakat karımı hiç kimseye ezdirmem. Senin karın ne kadar kıymetliyse benim Arya'm da o kadar kıymetli ve değerli. Kimse karıma söz söyleyemez bu annem bile olsa izin vermem."

BİR BÖLÜM DAHA KAYIN AİLESİ İŞKENCELERİNE KATLANABİLECEK MİSİNİZ?