Final

1.9K 113 32
                                    

ည၇နာရီ​ေလာက္​​ေရာက္​​ေတာ့ Yuriႏိုးလာ
သည္​။
ည​ေနတည္​းက မ်က္​​ေတာင္​မခတ္​စိုက္​ၾကည္​့
​ေန​ေသာ Yoonaမွာ ဝမ္​းသာအားရျဖစ္​သြား
ၿပီး ဆုပ္​ကိုင္​ထား​ေသာလက္​​ေလးကိုငံု႔နမ္​း
လိုက္​မိသည္​။
အံ့ျသသြား​ေသာ မ်က္​ဝန္​းညိဳ​ေတြကို ျမင္​ခါမွ
​ေၾကကြဲစရာ​ေကာင္​းတ့ဲ မွတ္​တမ္​းတခုကို
သတိရလာ​ေတာ့သည္​။
ခါးသီးလြန္​းသည္​့ စကားလံုး​ေတြမလာ​ေသးခင္​
သူကဦး​ေအာင္​ အားနာစကားဆိုရသည္​။

"Sorry Yul
အက်င္​့ပါ​ေနလို္​ ့"

"​ေနာက္​ဆိုနည္​းနည္​းဆင္​ျခင္​​ေပးလို႔ရမလား
​ေနရ ခက္​ လို႔"

"အင္​း အင္​းပါ"

"Unnie ဘယ္​အခ်ိန္​ထဲက ​ေရာက္​​ေနတာလဲ"

"ၾကာၿပီ"

"ထမင္​းစားၿပီးၿပီလား"

"Imm
ဆရာဝန္​က​ဘာ​ေတြ​ေျပာသြား​ေသးလဲ"

"Arr
အစာအိမ္​ထိထားလို္​့ ဆန္​ျပဳတ္​ပဲစားရမယ္​တ့ဲ
အရမ္​းလႈပ္​႐ွားလို႔ မျဖစ္​ဘူးတ့ဲ
ၿငိမ္​ၿငိမ္​​ေလးထိုင္​​ေန...​ေန......​အား~~"

႐ုတ္​တရက္​
ဗိုက္​ကိုဖိၿပီး ညည္​းလာ​ေသာ Yuri​ေၾကာင္​့
​ေျခမကိုင္​မိ လက္​မကိုင္​မိျဖစ္​သြားရသည္​။

"အရမ္​းနာ​ေနတာလား က​ေလး!!
ဆရာဝန္​သြား​ေခၚ​ေပးရမလား"

"ရ..ရတယ္​ ခန​ေတာ့နာဦးမယ္​လို႔...​ေျပာသြား
တယ္​....အ....ဖက္​...ထား​ေပးပါလားဟင္​"

​​မ်က္​နာငယ္​​ေလးနဲ႔​ေတာင္​္​းဆိုလာ​ေသာ
Yuriကိုယ္​လံုး​ေလးကို ဖက္​ထားလိုက္​ၿပီး
​​ေက်ာျပင္​ကို ပြတ္​သပ္​​ေပး​ေနလိုက္​သည္​။
Yuriတခ်က္​ညည္​းလိုက္​တိုင္​း သူ႔ရင္​ထဲနင္​့
သြားကာ ​​ေခါင္​း​ေတြပူထူလာသည္​။
ဒဏ္​ရာက အရမ္​းနက္​သြား​ေလာက္​သည္​။
ထို႔​ေၾကာင္​့လဲ အာရံု​ေၾကာ​ထိသြားသည္​​ေန
မွာ​ေပါ့။

ခနၾကာ​ေတာ့ အက်ီစကို ဆုပ္​ကိုင္​
ထား​ေသာ Yuriလက္​မ်ား​ေျပ​ေလ်ာ့လာၿပီး
Yoonaကို တြန္​းထုတ္​လိုက္​သည္​။

"​အဆင္​​ေျပရဲ႕ လား Yuriရယ္​"

"ရပါတယ္​ Unnieရဲ႕
ခြဲၿပီးစမို႔ပါ ဖက္​ထား​ေပးတ့ဲအတြက္​
​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္
ဒါနဲ႔
Unnieနာမည္​က Yoona​ေနာ္​
Sooyoungတို႔​ေျပာျပသြားလို႔ ​ေတာ္​​ေတာ္​မ်ား
မ်ားသိၿပီးပါၿပီ"

ႀကိဳးOù les histoires vivent. Découvrez maintenant