İzmir'e geleli 1 hafta oldu. Ve tek yaptığım şey içmek. Kafamın ayık gezdiği bir gün bile yok. Unutmaya çalışıyorum. Deniyorum. Gerçekten deniyorum. Ama olmuyor. Gözlerimi kapattığım da o yüzü, gülüşü,gamzeleri,boncuk gözleri geliyor önüme... Gözümden de bir damla yaş.
"Pelin! Kendine gel artık." Bağıran kuzenim Damla. Beni ilk defa böyle görüyor. Çünkü ben kimseyi umursamayan kimseye bağlanamayan aşk nedir bilmeyen ayrılınca 2 gün ağlayıp 3. Gün aman sokarım erkeğine diyip gülen bir kadındım. Şimdi ise her gün içip ağlıyorum. Aşk ne kötü bir şeymiş. Sevdiğim sevdiğiyle evleniyor. Bu içimde ki sevgi bitmek zorunda ama nasıl? Öyle güzel sevdim ki kıyamıyorum...
"Damla beni rahat bırak." Önümdeki biraları bursumdan kalan son parayla aldım. Tek yaptığım şey içmek.
"İçme artık. Geldiğinden beri her gün içip ağlıyorsun. Herkes senin neyin olduğunu bana soruyor. Ne diyeceğimi şaşırıyorum. Ailen senin için çok telaşlanıyor. Bende korkuyorum. En azından bana anlat derdini... Hiç konuşamadık. Sen ne yaşadın bu kadar ağır gözlerindeki yaşlar dinmiyor canımın içi anlat gözünü seveyim anlat! Tutma artık içinde!"
"Otur anlatıcam. Ama önce dolaptaki son biraları getir."
"Tamam. Bekle geliyorum." Nereden başlayacağımı bilmiyorum. Aslında Kerem'i biliyor. Ama ne yaşadığımızı bilmiyor. Evleniceği bilmiyor.
"Geldim. Anlat bebeğim."
"Şimdi Kerem varya hani... Aşkından öldüğüm adam. Ben onunla yattım. Bakireliğimi verdim. Herşeyimi verdim ulan."
"Oha Pelin! Ne yaptın sen!"
"Sus ve beni dinle!"içkiden bir yudum daha aldım. Kalbim ağrıyor.
"Sonra biz her gün birlikte olmaya başladık. Ben onu görücem diye orda kaldım. O Ne yaptı ben giderken yüzüme baka baka beni unut ben evleniyorum biz diye bir şey Yok dedi." Damla ağzı açık beni dinliyordu. Birde ondan tokat yediğimi bilse büyük ihtimalle soluğu Keremin yanında alırdı. Tabi ki onu söylemicem. Benim gibi feminist bir kadın bir erkeğe aşık köpeği olmuş dayak yiyip susmuş ve onun arkasından ağlıyor. Ben çok değiştim. Bu ben değilim.
"Bana bak Pelin! Kaldır şu kafanı ve bana bak! Sen bu musun? Seni kullanan senin gibi bir kadını bırakacak adamın arkasından mı ağlıyorsun. Yazık ben yanılmışım. Seni güçlü sanmam çok yanlışmış. Dert ettiğin şey kızlığın mı? Senin gibi kaç tane var böyle... Şerefsizin birine aşık olup kendini teslim eden sonunda pişmanlık yaşayan bir çok kadın... Ama o kadınlar evlendi. Sende evlenirsin. En fazla diktiririz. Başkasına ait olan adamı tercih eden sensin. Şimdi evleniyor diye ağlayamazsın. Bu beklediğimiz bir şeydi. Şimdi bunun İçin kendi benliğinden vazgeçip sakın karşımda acizce ağlama. O adamı daha fazla güldüremezsin... Anladın mı ulan beni." Sessizliğimi tek bir şey bozdu...
"Bak Damla siktiğimin kızlığı umrumda değil. Bir çok erkek bu durumu yaşarken benim oğlum milli oldu diye ortalık yerde böbürlenen babalar anneler var. Ama o anne babalar düşünmüyor ki o çocuklarının yaşadığı cinsellik bir kadınla oluyor. Ve hiç bir kadın sevmeden o işi yapmaz. Çünkü bir kadın o duyguyu tatmadan istemez. Kadının doğasında Yok! Erkekler yaratılış gereği cinselliğe açlar. Ve bir çok erkek lafının duygularını kullanıp birliktelik Yaşar. Sonrasında kadın İçin ihtiyaç olur. Toplum erkek egemenliğini savunduğu sürece ve erkeğin yaptığı şey elinin kiri kadının alnının kiri denildiği sürece benim gibi kadınlar daha çok olur bu ülkede... O yüzden İnan bana kızlık umrumda değil. Bana gelecek adam temiz mi ki benim temizliğimi sorgulama hakkı olsun. O konu da her zaman hassasım bunu biliyorsun. Keremle bunları yaşamadan önce e savunuyordum. Şimdi de savunuyorum. Bundan 10 yıl sonra da savunurum. 2. İse şu evet Kerem'in başka bir kadına ait olduğunu bile bile gittim. Kapıldım. Çok kez gitmeye çalıştım. Ya yapamadım ya da izin vermedi. Ben iğrenç pislik bir kadınım... Kendi hem cinsime ihanet ettim. O televizyonlarda ki metresler varya her gördüğümüzde küfür ettiğimiz kaşar orospu dediğimiz işte ben o kadınlardanım. Ben bir orospuyum. Başkasına ait olan adamın altına yatıp. Ona aşık oldum. Ama yemin ederim çok istedim gitmek. Çok istedim kopmak... Çok istedim içimde bitirmek... Ama olmadı. Yapamadım. Onun yanına gittiğimde ne İrem vardı aklımda Ne de diğer engeller. Canımı isteseydi. Canımı verirdim. Ben onu böyle sevdim. O kadar güzel sevdim ki tarifi Yok. Evet iğrenç biriyim kabul ediyorum. Ama bana desen ki bir daha sever miydin diye? Evet severdim. Şuan da kaburgalarıma sığmayan sevgim varya hani o öyle güzel bir duygu ki anlatılmaz. Ve ben bunca acıya rağmen onu gördüğüm zaman da atan kalbimin ritmini duymak bakınca o içimdeki kıpırtıyı hissetmek için yine severdim. Dilerim bir gün sende seversin. Ama benim ki gibi karşılıksız olmaz. Çünkü bu yük çok ağır. Taşıyamayanlar toprak altında... Taşıdığını sananlar meyhanede kadeh tokuşturuyor."
Damla öyle bir bakıyordu ki bana benden böyle bir şey beklemiyordu. Gözlerinden yaş geldi. Acımı hissetmiş olmalı... Acım ona acı verdi. Birde benim yükümü taşısa ölürdü herhalde istemsizce güldüm. Arada olur böyle şeyler.. İçinde ki çığlığı kahkaha olarak atmaya çalışırsın.
"Pelin ne diyeceğimi bilemiyorum. Sevdiğinin farkındayım. Haklısın. Ama kendine yazık ediyorsun. Kendini toparlamaya çalışsan olmaz mı? En azından çabalasan."
"Nasıl? Kokusu kokuma karışmış. Ben artık o olmuşum. Nasıl unutucam. Çabalamaya bile gücüm Yok."
"Yanında ben varım. Her zaman yanında olucam. Sana söz veriyorum. Sadece çabala..."
Elimi kavradı. Ben her zaman yanındayım der gibi... Gözyaşlarımı sildim. Haklıydı. Unutmasam da bununla yaşamayı öğrenmeliydim. Öğrenmeliyim
"Pelin duşa girmek ister misin?"
"Evet. Kendime gelmem gerekiyor."
"Tamam gel güzel bir duş al. Sonra uyu yarın gezmeye gidicez."
"Nereye?"
"Seni biriyle tanıştırıcam." Gözlerim büyüdü. Bu kadar çabuk mu ? Peki Kerem ne olucak. Onu aldatmış olmuyor muyum? Of Pelin ne saçmalıyorsun. Adam evleniyor!
"Kimle?"
"Yarın görürsün. Şimdi duşa gir ve uyu lütfen."
"Peki." Çokta merak ettiğim söylenemez. Yoksa öğrenene kadar ısrar ederdim. Meraklı bir yapım var.
...
"Pelin çocuğun nesini beğenmedin?"
"Hiçbir şeyini..."
"Ulan adam İzmir beyfendisi 1.85 esmer kalıplı altında arabası var. Mimar Herif... Gözleri yeşil en sevdiğin göz renginden... Senin gibi kitap okuyan film izleyen araştıran biri boş bir insan değil. Adamın sana dibi düştü. Sen böyle bir adamı beğenmedin mi şimdi cidden çıldırıcam."
"Damla dün içki masasından aldın beni bugün başka adamın koynuna atmaya çalışıyorsun. Sence ben bunu yapabilir miyim? Bana bi söylesene..."
"Sen amını buldun kılını arıyorsun. Çocuğu köpek gibi azarladın. Yine de sana tek kelime etmedi. Gitti çiçek aldı. Gözlerinin önünde çiçeği çöpe attın. Kereme olan sinirini bu çocuktan niye çıkarıyorsun."
"Sana dedim. Ben kimseyi İstemiyorum diye tutturmuşsun bu çocuk çok iyi sevgili ol. Ulan dün başka adamın koynundan kalktım. Bugün başka adamın koynuna mı giricem. Sen beni tanıyamadın mı? Benim böyle bir şeyi kaldıramayacağı mı kabul etmeyeceğimi bilmiyor musun?"
"Kimsenin seni başkasının koynuna attığı Yok. Buradaki erkekler Kerem değil. Amın için seninle olmuyorlar. Herkesi Kerem sanma. Onun gibi basit değil hepsi. Bir kişinin karaktersizliğini diğerlerine yükleyip it gibi davranamazsın. Buna hakkın yok. Tamam. Üzgünsün canın yanıyor. Ama bu acıyı başkalarından sakın çıkarmaya çalışma Pelin. Şimdi git uyu. Daha fazla seninle tartışmak istemiyorum. Yarın sakin kafayla konuşuruz."
"Çok ağır konuştuğunun farkındasındır umarım.Keremin kullandığını söylemen.." sözümü kesti. Gözlerinden ateş fışkırıyordu.
"Kes sesini Pelin. Bildiğin şeyi yüzüne vurulunca zoruna gitmesin. Evet kullandı. Ve bitti. Artık o yok. Bunu kabul et. Hayatına bak. Mutlu olmaya çalış. Daha önünde up uzun bir hayat var. Sen senden daha düşük seviye de olan senin bedenini isteyen hayatı sadece cinsellik üzerine kurulu olan hayata o küçük pencereden bakan bir adama aşık oldun. O adam senin gezegeninde kaybolur. O kızla evlenmese bile siz olamazsınız bunu göremiyor musun? Aşk gözünü bu kadar mı kör etti. Bak daha ağır konuşmak istemiyorum. Uyu!"
Kapıyı çarpıp gitti. Ulan konuşmama izin vermeden gitti. Neyse yarın sakinleşince konuşuruz. Kerem hayatımda yokken bile hayatımın anasını sikiyorsun. Sen nasıl bir insansın....
