She's Special | GirlxGirl

2.6

-Multimedya Lexa-

Lexa

Uyandığımda Clarke hala uyuyordu. Onu uyandırmak istemedim, bir not yazıp masasına bıraktım.

Clarke'ın annesi eve gelmeden önce elimden geldiğince evi temizledim.

"Günaydın Lexa." dedi annesi içeri girerken. Gitmek üzereydim.

"Günaydın Bayan Griffin."

"Abby demen konusunda anlaşmıştık." Gülümsedi.

"Evet, Abby."

Evin etrafına bakındı. Raven, Octavia, Monty, Lincoln ve Bellamy'i baygın halde gördü.

"Burada neler oluyor?"

"Uhm biraz eğlenmek istemiştik."

Mutlu gözükmüyordu.

"Ben gitsem iyi olur." Kapıdan dışarı çıkarken tekrar döndüm. "Clarke'a hoşça kal dediğimi söyleyebilir misin?"

"Tabii, görüşürüz."

Evden çıktım. Clarke'a hoşça kal demek istiyordum ama uykuya ihtiyacı vardı.

------------------------------------------------------------

Clarke

"Onu seviyorum." Sessizce söylemiştim. "Onu seviyorum anne." Bu kez daha yüksek söylemiştim.

"Bunu senden ilk kez duyuyorum Clarke, birini sevdiğini söylemeni."

"Ona söylemedim. Ben hiç söylemedim ona." Saate baktım 9:20 idi. "Beni havaalanına götürmene ihtiyacım var."

"Clarke-"

"Anne lütfen. Havaalanına gitmek 20 dakika sürüyor. Uçak 10'da kalkıyor. Söylemeliyim ona."

Bir süre bana baktı. "Bu kadar çok mu seviyorsun onu?"

"Evet, çok." Gözyaşlarım akmaya başlamıştı. Lexa'yı seviyordum. Gerçekten seviyordum.

"Tamam, gidelim." Anahtarlarını alıp kapıya doğru yürüdü. "Diğer arkadaşların?"

Salondaki 5 kişiye baktım.

"Şu an iyiler. Muhtemelen döndüğümüzde de uyuyor olacaklar."

Trafik bugün olduğundan daha yavaştı ve havaalanına gitmemiz 25 dakika sürdü. Annem arabayı park etmek için park yeri aramak için gitti, beni de havaalanı kapısının önüne bıraktı.

İçeri koştum ve ekranlara baktım. Bir uçak yakalamaya çalışmadığım için pek bir şey anlamıyordum ama Chicago hakkında birkaç yazı gördüm. 4. Kapı yazıyordu. Etrafıma bakındım 1,2,3 numaralı kapılar vardı. 4. Kapı için alt kata inmek gerekiyordu. Koşarak kapıdan indim.

"Chicago uçağı mı?" Arkam dönükken tezgahta duran adam bana soruyu yöneltti.

"İçeride birini görmem gerek."

"Üzerindeki metal eşyaları çıkarıp sepete koy ve yürü."

"Teşekkür ederim." Adamın dediklerini yapıp makineden geçtim. Adama dönüp tekrar teşekkür ettikten sonra devam ettim.

Etrafta oturan birkaç kişi vardı. Gözlerim Lexa'yı arıyordu.

Chicago uçağı yolcularının 4. kapıya gelmeleri rica edilir. Bu ilk çağrıdır.